Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 3 Αὐγούστου

Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. ιδ΄6- 19 )

Α Κορ. 14,6        νυνὶ δέ, ἀδελφοί, ἐὰν ἔλθω πρὸς ὑμᾶς γλώσσαις λαλῶν, τί ὑμᾶς ὠφελήσω, ἐὰν μὴ ὑμῖν λαλήσω ἢ ἐν ἀποκαλύψει ἢ ἐν γνώσει ἢ ἐν προφητείᾳ ἢ ἐν διδαχῇ;

Α Κορ. 14,6              Τωρα όμως αδελφοί, ας υποθέσωμεν ότι έρχομαι προς σας ομιλών ξένας γλώσσας. Τι έχω να σας ωφελήσω, εάν δεν σας ομιλήσω η με αποκάλυψιν Θεού η με γνώσιν που θα γίνη κτήμα σας η με προφητείαν η με διδασκαλίαν οικοδομητικήν;

Α Κορ. 14,7        ὅμως τὰ ἄψυχα φωνὴν διδόντα, εἴτε αὐλὸς εἴτε κιθάρα, ἐὰν διαστολὴν τοῖς φθόγγοις μὴ διδῷ, πῶς γνωσθήσεται τὸ αὐλούμενον ἢ τὸ κιθαριζόμενον;

Α Κορ. 14,7               Ομως τα μουσικά όργανα, που είναι βέβαια άψυχα, όταν βγάζουν ήχον, είτε αυλός είναι είτε κιθάρα, εάν δεν ξεχωρίσουν και εναρμονίσουν τους μουσικούς φθόγγους, πως θα γίνη γνωστόν και κατανοητόν αυτό που παίζει ο αυλός η η κιθάρα;

Α Κορ. 14,8        καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον φωνὴν σάλπιγξ δῷ, τίς παρασκευάσεται εἰς πόλεμον;

Α Κορ. 14,8              Και εάν πάλιν η πολεμική σάλπιγξ βγάλή φωνήν χωρίς νόημα και σημασίαν, ποιός θα παρασκευασθή εις πόλεμον και θα λάβη μέρος εις την μάχην;

Α Κορ. 14,9        οὕτω καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον λόγον δῶτε, πῶς γνωσθήσεται τὸ λαλούμενον; ἔσεσθε γὰρ εἰς ἀέρα λαλοῦντες.

Α Κορ. 14,9              Ετσι και σεις, εάν με την γλώσσαν σας δεν πήτε λόγον, που να έχη νόημα και σημασίαν σαφή και καταληπτήν στους άλλους, πως είναι δυνατόν να εννοηθούν τα λεγόμενά σας; Διότι θα είσθε σαν να ομιλήτε στον αέρα.

Α Κορ. 14,10      τοσαῦτα εἰ τύχοι γένη φωνῶν ἐστιν ἐν κόσμῳ, καὶ οὐδὲν αὐτῶν ἄφωνον·

Α Κορ. 14,10             Υπάρχουν στον κόσμον, και εγώ δεν γνωρίζω πόσα ειδή γλωσσών και κανένα από αυτά δεν είναι χωρίς νόημα, χωρίς σημασίαν.

Α Κορ. 14,11      ἐὰν οὖν μὴ εἰδῶ τὴν δύναμιν τῆς φωνῆς, ἔσομαι τῷ λαλοῦντι βάρβαρος καὶ ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ βάρβαρος.

Α Κορ. 14,11             Εάν, λοιπόν, εγώ δεν γνωρίζω την σημασίαν της γλώσσης και δεν εννοώ τα νοήματα που αναπτύσσονται με αυτήν, θα είμαι δια τον ομιλούντα ξενόγλωσσος βάρβαρος, όπως και ο ομιλών την ξένην γλώσσαν θα είναι δι' εμέ βάρβαρος.

Α Κορ. 14,12      οὕτω καὶ ὑμεῖς ἐπεὶ ζηλωταί ἐστε πνευμάτων, πρὸς τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας ζητεῖτε ἵνα περισσεύητε.

Α Κορ. 14,12             Ετσι και σεις, επειδή έχετε ζήλον και επιθυμείτε πολύ να αποκτήσετε πνευματικά χαρίσματα, ζητείτε από τον Θεόν να σας δώση με το παραπάνω εκείνα που βοηθούν και συνεργούν εις την πνευματικήν ωφέλειαν και πρόοδον των πιστών.

Α Κορ. 14,13      Διόπερ ὁ λαλῶν γλώσσῃ προσευχέσθω ἵνα διερμηνεύῃ.

Α Κορ. 14,13             Δι' αυτό ακριβώς εκείνος που ομιλεί ξένην γλώσσαν, ας παρακαλή τον Θεόν να του δοθή το χάρισμα, δια να εξηγή και να ερμηνεύη την γλώσσαν αυτήν.

Α Κορ. 14,14      ἐὰν γὰρ προσεύχωμαι γλώσσῃ, τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται, ὁ δὲ νοῦς μου ἄκαρπός ἐστι.

Α Κορ. 14,14             Διότι, εάν με το χάρισμα της γλώσσης προσεύχωμαι στον Θεόν, η καρδιά μου και η ψυχή μου, που ευρίσκονται υπό την χάριν του Αγίου Πνεύματος, πλημμυρίζουν από ιερά συναισθήματα και ωφελούνται από την προσευχήν. Η διάνοιά μου όμως μένει στείρα και άκαρπος, διότι δεν κατανοεί και δεν προσφέρει καμμίαν πνευματικήν ωφέλειαν στους άλλους.

Α Κορ. 14,15      τί οὖν ἐστι; προσεύξομαι τῷ πνεύματι, προσεύξομαι δὲ καὶ τῷ νοΐ· ψαλῶ τῷ πνεύματι, ψαλῶ δὲ καὶ τῷ νοΐ.

Α Κορ. 14,15             Τι λοιπόν πρέπει να γίνη επί του προκειμένου; Θα προσευχηθώ με το πνευματικόν χάρισμα, αλλά θα προσευχηθώ και με τον νουν, κατανοών και ερμηνεύων το περιεχόμενον, της προσευχής. Θα ψάλλω με το πνευματικόν χάρισμα της γλώσσης, θα ψάλλω όμως και με τον νουν.

Α Κορ. 14,16      ἐπεὶ ἐὰν εὐλογήσῃς τῷ πνεύματι, ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόπον τοῦ ἰδιώτου πῶς ἐρεῖ τὸ ἀμὴν ἐπὶ τῇ σῇ εὐχαριστίᾳ; ἐπειδὴ τί λέγεις οὐκ οἶδε;

Α Κορ. 14,16             Διότι εάν δια του πνευματικού σου χαρίσματος δοξολογήσης τον Θεόν εις την ξένην γλώσσαν, τότε εκείνο που έχει την θέσιν του ακροατού, ο απλούς που δεν γνωρίζει την γλώσσαν, πως θα είπη το αμήν δια την ευχαριστίαν σου; Βεβαίως δεν θα το είπη, διότι δεν γνωρίζει τι λέγεις.

Α Κορ. 14,17      σὺ μὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς, ἀλλ᾿ ὁ ἕτερος οὐκ οἰκοδομεῖται.

Α Κορ. 14,17             Διότι συ μεν καλά ευχαριστείς τον Θεόν εις την ξένην γλώσσαν· ο άλλος όμως δεν οικοδομείται πνευματικώς.

Α Κορ. 14,18      εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου πάντων ὑμῶν μᾶλλον γλώσσαις λαλῶν·

Α Κορ. 14,18             Ευχαριστώ τον Θεόν μου, διότι μου έδωσε το χάρισμα να ομιλώ ξένας γλώσσας περισσότερον από όλους σας.

Α Κορ. 14,19      ἀλλ᾿ ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους διὰ τοῦ νοός μου λαλῆσαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω, ἢ μυρίους λόγους ἐν γλώσσῃ.

Α Κορ. 14,19             Αλλ' εις την σύναξιν των πιστών επιθυμώ και θέλω να πω πέντε σαφή και καθαρά λόγια, που να τα καταλαβαίνη ο ιδικός μου νους και ο νους των άλλων, δια να τους διδάξω την αλήθειαν του Θεού, παρά να είπω χιλιάδας λόγους εις ξένην και άγνωστον δι' αυτούς γλώσσαν.

Εὐαγγέλιο: ( Ματ. κ΄17- 28 )

Ματθ. 20,17       Καὶ ἀναβαίνων ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα παρέλαβε τοὺς δώδεκα μαθητὰς κατ᾿ ἰδίαν ἐν τῇ ὁδῷ καὶ εἶπεν αὐτοῖς.

Ματθ. 20,17             Οταν δε ανέβαινε ο Ιησούς εις τα Ιεροσόλυμα, επήρε τους δώδεκα μαθητάς του ιδιαιτέρως και καθώς εβάδιζαν εις την οδόν είπεν εις αυτούς.

Ματθ. 20,18       ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ,

Ματθ. 20,18             “Ιδού αναβαίνομεν τώρα εις Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθή στους αρχιερείς και γραμματείς και θα τον καταδικάσουν εις θάνατον

Ματθ. 20,19       καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι καὶ μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι, καὶ τῇ τρίτη ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

Ματθ. 20,19             και θα τον παραδώσουν στους ειδωλολάτρας στρατιώτας της Ρωμης, δια να τον εμπαίξουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν· αλλά κατά την τρίτην ημέρα θα αναστηθή”.

Ματθ. 20,20       Τότε προσῆλθεν αὐτῷ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσά τι παρ᾿ αὐτοῦ.

Ματθ. 20,20            Τοτε τον επλησίασεν η μητέρα των υιών του Ζεβεδαίου, μαζή με τα παιδιά της, τον επροσκύνησε με ευλάβειαν και εφαίνετο ότι κάτι ήθελε να ζητήση από αυτόν.

Ματθ. 20,21       ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· τί θέλεις; λέγει αὐτῷ· εἰπὲ ἵνα καθίσωσιν οὗτοι οἱ δύο υἱοί μου εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.

Ματθ. 20,21             Ο δε Ιησούς είπεν εις αυτήν· “τι θέλεις;” Λεγει εις αυτόν· “Δώσε εντολήν να καθίσουν τα δύο αυτά παιδιά μου ο ένας από τα δεξιά σου και ο άλλος από τα αριστερά σου, όταν συ θα αναλάβης την βασιλείαν σου”.

Ματθ. 20,22       ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω πίνειν, ἢ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; λέγουσιν αὐτῷ· δυνάμεθα.

Ματθ. 20,22            Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπε· “δεν γνωρίζετε, τι ζητείτε. Ημπορείτε να πίετε το ποτήριον του πόνου, το οποίον εγώ μέλλω να πίω, η να βαπτισθήτε το βάπτισμα του αίματος και των παθημάτων, το οποίον εγώ βαπτίζομαι;” Λεγουν εις αυτόν· “ημπορούμεν”.

Ματθ. 20,23       καὶ λέγει αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριόν μου πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου.

Ματθ. 20,23            Και λέγει εις αυτούς· “το μεν ποτήριόν μου θα το πίετε και το βάπτισμα των παθημάτων, το οποίον εγώ βαπτίζομαι, θα βαπτισθήτε. Το να καθίσετε όμως εις τα δεξιά μου και τα αριστερά μου δεν είναι ιδικόν μου δικαίωμα να το δώσω εις όποιον απλώς το ζητήσει· αλλά θα δοθή από τον δίκαιον Πατέρα μου εις εκείνους δια τους οποίους έχει ετοιμασθή” (δηλαδή δια τους πιστούς εις αυτόν και καλούς αγωνιστάς στον δρόμον της αρετής).

Ματθ. 20,24       καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο ἀδελφῶν.

Ματθ. 20,24            Και οι δέκα όταν ήκουσαν αυτά, ηγανάκτησαν δια την φιλόδοξον συμπεριφοράν των δύο αδελφών, οι οποίοι επροσπαθούσαν να τους παραγκωνίσουν, δια να λάβουν αυτοί τα μεγαλύτερα αξιώματα.

Ματθ. 20,25       ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν· οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν.

Ματθ. 20,25            Ο δε Ιησούς τους εκάλεσε κοντά του και τους είπε· “ξέρετε, ότι οι άρχοντες των εθνών φέρονται δεσποτικώς προς αυτά σαν απόλυτοι κυρίαρχοί των και εκείνοι που κατέχουν μεγάλα αξιώματα ασκούν ανεξέλεκτον τυραννικήν κυριαρχίαν εις αυτούς, σαν να τους έχουν δούλους.

Ματθ. 20,26       οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος,

Ματθ. 20,26            Τετοιο πράγμα όμως μεταξύ σας δεν πρέπει να συμβαίνη. Αλλ' όποιος θέλει να αναδειχθή μέγας μεταξύ σας, ας είναι υπηρέτης σας.

Ματθ. 20,27       καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος·

Ματθ. 20,27            Και όποιος θέλει να είναι μεταξύ σας πρώτος, οφείλει να γίνη δούλος και να προσφέρη εις όλους με αγάπην και ταπεινοφροσύνην τας υπηρεσίας του.

Ματθ. 20,28       ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

Ματθ. 20,28            Οπως ακριβώς ο υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να υπηρετηθή, αλλά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν του λύτρον, δια να εξαγοράση και ελευθερώση από την αμαρτίαν και τον αιώνιον θάνατον πολλούς, οι οποίοι θα πιστεύσουν εις αυτόν”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος - Ἡ φροντίδα τῆς ψυχῆς μας

 Όσοι υπερηφανεύονται για τα καλά τους έργα και δεν έχουν πίστη στο Θεό, μοιάζουν με λείψανα νεκρών, που είναι ντυμένα με ωραία ρούχα, αλλά δεν αισθάνονται την ωραιότητά τους. 

Σε τι ωφελείται, δηλαδή, ο άνθρωπος, όταν έχει ψυχή ντυμένη με καλά έργα αλλά νεκρή; Τα έργα γίνονται για τον Κύριο και με την ελπίδα των επουράνιων βραβείων. Αν, λοιπόν, αγνοείς Εκείνον που προκηρύσσει τα βραβεία , τότε για ποιόν αγωνίζεσαι;

 

Για να φάει κανείς, πρέπει να είναι ζωντανός. Όποιος δεν έχει ζωή, δεν είναι δυνατό να δεχθεί τροφή. Για να ζήσει κανείς αιώνια, πρέπει να έχη πίστη στο Χριστό, πίστη που τρέφεται και με τα καλά έργα. Όποιος δεν έχει πίστη στο Χριστό, ακόμα κι αν κάνει καλά έργα, δεν είναι δυνατό να κερδίσει την ουράνια βασιλεία, αν έχει ζωντανή πίστη. Και θα σας το αποδείξω στη συνέχεια.

 

Ο ληστής, που σταυρώθηκε μαζί με τον Κύριο, κέρδισε τον παράδεισο μόνο και μόνο με την πίστη του.

 Ο εκατόνταρχος Κορνήλιος έκανε πολλές ελεημοσύνες και προσευχές, αλλά δεν γνώριζε το Χριστό.

 Επειδή, λοιπόν, τα έργα δίχως πίστη είναι νεκρά, ο αγαθός και δίκαιος Θεός, για να επιβραβεύσει τα έργα του Κορνήλιου, του έστειλε έναν άγγελό Του , που του είπε: « Κορνήλιε, οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου ανέβηκαν ως το Θεό, κι Αυτός δεν σε ξεχνάει» ( Πραξ. 10: 4) . Θα απόρησε , βέβαια, ο εκατόνταρχος. "Μα αν οι προσευχές μου και οι ελεημοσύνες μου έγιναν δεκτές από τον Θεό, τι μου λείπει ακόμα για να είμαι δίκαιος;", θα αναρωτήθηκε. Και ο άγγελος του εξήγησε: «Στείλε ανθρώπους στην Ιόππη και κάλεσε τον Σίμωνα, που λέγεται και Πέτρος. Αυτός θα σε διδάξει, πώς θα σωθείς κι εσύ και όλη η οικογένειά σου» ( Πραξ. 11:13- 14 ) . Αν, λοιπόν, ο Κορνήλιος σώθηκε με όσα τον δίδαξε ο Πέτρος, αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν δυνατό να σωθεί μόνο με τα καλά του έργα. Χρειαζόταν και την πίστη.

Διαβάστε περισσότερα »

«Σεβασμιώτατε, εἴπαμε νά βρέξει, ἀλλά ὄχι καί νά μᾶς πνίξει!»

  Άγιος Νεκτάριος έλυσε την ανομβρία

«Όταν πρωτοήρθε ο Άγιος στην Αίγινα (το φθινόπωρο του 1904, δηλ. πριν ακόμη κτιστεί το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος), είχε να βρέξει στο νησί για τρεισήμισι χρόνια! Η γη ξεράθηκε, άνθρωποι και ζώα υπέφεραν... 

Μεγάλη δυστυχία μάστιζε τότε τον τόπο... Ο Άγιος είχε ανέβει στη θέση «Ξάντος», για να δει τον χώρο όπου θα έκτιζε τη Μονή του... Εκεί τον επισκέφθηκε τότε μια αντιπροσωπεία Αιγινητών, με επικεφαλής τον Παντελή Περκόπουλο˙ όλοι μαζί τον παρεκάλεσαν να προσευχηθεί στον

Θεό, για να λυθεί η φοβερή ανομβρία που μάστιζε τον τόπο...

Ο Άγιος τους άκουσε με ευγένεια και προσοχή˙ στο τέλος τους είπε ότι έπρεπε να αναχωρήσει σε λίγη ώρα για την Αθήνα, λόγῳ των υποχρεώσεών του στη Ριζάρειο, υποσχέθηκε όμως να επανέλθει την επομένη Κυριακή για να λειτουργήσει στον Μητροπολιτικό Ναό.

Πράγματι, την επόμενη Κυριακή λειτούργησε στη Μητρόπολη,με τη συμμετοχή του Ιερού Κλήρου και πλήθους Λαού. Εφημέριος τότε της ενορίας ήταν ο π. Μιχαήλ Εμμανουήλ. Με το τέλος της κατανυκτικής Θείας Λειτουργίας όλοι γονάτισαν και ο Άγιος Αρχιερεύς ανέγνωσε από το Ευχολόγιο τις ειδικές ευχές για τη λύση της ανομβρίας. Στη συνέχεια όλοι μαζί τον κατευόδωσαν μέχρι το λιμάνι για την αναχώρησή του.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἱερά Μητρόπολις Πειραιῶς: Ἀπόπειρα ἀθωώσεως τοῦ "Ἀρχιεπισκόπου τῆς Γενοκτονίας Α. Στέπινατς, μέ τή συμμετοχή καί Ὀρθοδόξων;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 24η Ιουλίου 2017

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΘΩΩΣΕΩΣ ΤΟΥ «ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ» Α. ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ;

Μας είναι πολύ δύσκολο να μπούμε στη λογική των συγχρόνων μας θιασωτών του οικουμενιστικού συγκρητισμού, με τις πραγματικά εξωφρενικές ενέργειές τους. Σύρονται κυριολεκτικά «από τη μύτη» σε πράξεις, οι οποίες όχι μόνο βλάβη προξενούν στο ορθόδοξο πλήρωμα, αλλά εκθέτουν σοβαρά και τους ιδίους. 

Το παρόν σχόλιό μας αναφέρεται σε πρόσφατο δημοσίευμα στο διαδίκτυο, με τίτλο: «ΜΙΚΤΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ ΑΠΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΣΕΡΒΙΑΣ». Πρόκειται για απίστευτη, πολύ κακής σκηνοθεσίας, θεατρική παράσταση, για την «επανεξέταση» της «αγιότητας» του διαβόητου Κροάτη παπικού «αρχιεπισκόπου» Αλοΐσιου Στέπινατς, ο οποίος ευθύνεται τα μέγιστα, για την γενοκτονία περισσοτέρων από 850.000 Ορθοδόξων Σέρβων, κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Όπως είναι γνωστό ο εν λόγω «Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας», όπως αποκαλείται από τον Ιταλό συγγραφέα και ιστορικό Μάρκο Αουρέλιο Ριβέλλι (εκδόσεις «Προσκήνιο – Άγγελος Σιδεράτος, 2000), έχει «αγιοποιηθεί» εδώ και μερικά χρόνια από το Βατικανό, αλλά εγέρθηκαν τελευταία σοβαρές αντιδράσεις και κύρια από το Πατριαρχείο της Σερβίας. Προφανώς, για να κατευναστούν αυτές οι αντιδράσεις, το Βατικανό προχώρησε σε αυτή την ενέργεια, η οποία όμως μας γεννά πολλά ερωτηματικά. 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀποσπάσματα ἀπό τίς συνομιλίες μας, μέ τόν Γέροντά μας , ΕΦΡΑΙΜ τόν Ἀριζονίτη

( Απομαγνητοφωνημένο υλικό, μοναχών, πνευματικών παιδιών του Γέροντος από την Ελλάδα, που τον επισκέφθηκαν , πρόσφατα στην Ελληνορθόδοξη Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου, στην Αριζόνα της Αμερικής , που ευγενικά προσέφεραν με στόχο την πνευματική μας οικοδομή ).

Μάϊος 2014, Αριζόνα

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : Βλέπετε την φωτογραφία αυτή του Γέροντα Ιωσήφ, του Ησυχαστή. Είχα μεγάλο Γέροντα, ήταν πυρ – πυρ, άνθρωπος φαινόμενο. Όλο τα επουράνια σκέπτονταν, μ’ αυτά ζούσε. Δύο λέξεις μας έλεγε συνεχώς, υπομονή, υπομονή και προσευχή και εδώ μας βοηθάει, όσο του επιτρέπει η Πρόνοια του Θεού. Σαν υποτακτικοί του, ποτέ δεν μαλώσαμε μεταξύ μας. Άλλοι απέξω μας δημιουργούσαν προβλήματα, συκοφαντούσαν τον Γέροντα, τον κατηγορούσαν, αλλά ο Γέροντας Ιωσήφ έλεγε, « αυτοί ας λένε, εμείς να μην πούμε ».

Συνομιλήτρια : Εμείς Γέροντα, είμαστε πολύ αδύνατοι σε όλα. Τι θα γίνει με εμάς;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : Άλλα χρόνια είναι τώρα. Άλλα τα κριτήρια του Θεού, για σήμερα. Ο Γέροντας Ιωσήφ είχε το πνευματικό πανεπιστήμιο. Εγώ είμαι ευχαριστημένος να είστε εσείς ( ..δηλαδή τα πνευματικά του παιδιά ) στο πνευματικό λύκειο. Σήμερα υπάρχει τέτοια πνευματική σύγχυση. Μεγάλος ανεμοστρόβιλος παρασέρνει τα πάντα. Κρατείστε γερά την παράδοση που σας παρέδωσα και να ξέρετε ότι σήμερα είναι ομολογία να λέμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός μας. Αυτό δεν το θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις.

Συνομιλήτρια : Γέροντα, μετά από τόσα χρόνια αγώνα, τι σας έμεινε μέσα στη ψυχή σας;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά ἀρχαῖα Ἑλληνικά στήν Εὐρώπη (Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος)

 Πρόσφατα, στήν Ἐφημερίδα «Ἑστία» (24-5-2017) δημοσιεύθηκε ἄρθρο μέ τίτλο «Στήν Γαλλία ἐπενδύουν στά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά». Στό ἄρθρο αὐτό ἐπισημαίνεται τό ἐνδιαφέρον τῶν Εὐρωπαίων γιά τά ‘Aρχαῖα Ἑλληνικά ὡς παράγοντα πολιτισμοῦ.

Ἀφορμή γιά νά γραφῆ τό ἄρθρο εἶναι ὅτι ὁ νέος Ὑπουργός Παιδείας στήν Γαλλία, ὕστερα ἀπό τίς πρόσφατες ἐκλογές, Ζάν-Μισέλ Μπλανκέ ἐξέφρασε τήν πρόθεσή του νά ἐπαναφέρη τίς «δίγλωσσες τάξεις» καί κυρίως «νά ἀξιοποιηθοῦν περισσότερο τά Λατινικά καί τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά, ἀπό τά ὁποῖα κατάγεται ὁ πολιτισμός μας», ὅπως εἶπε χαρακτηριστικά. Καί συνέχισε: «Πρέπει νά σταματήσουμε νά πιστεύουμε ὅτι αὐτές οἱ σπουδές βαθαίνουν τίς κοινωνικές διαφορές. Εἶναι ἐργαλεῖα προωθήσεως γιά ὅλους». Εἶναι δέ χαρακτηριστικό ὅτι ὁ Ὑπουργός Παιδείας εἶναι πρώην Πρύτανις καί πρώην διευθυντής τῆς μεγαλύτερης Σχολῆς ἐμπορίου στόν κόσμο, τῆς ESSEC, ἔχει δέ ἀσχοληθῆ μέ ἐκπαιδευτικά ζητήματα.

Βέβαια, ὅπως γράφεται στό ἄρθρο αὐτό, τό γεγονός δέν εἶναι μεμονωμένο στήν Εὐρώπη, ἀφοῦ παρατηρεῖται μιά τάση γιά τήν προώθηση τῆς διδασκαλίας τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν ὡς παράγοντα παιδείας καί πολιτισμοῦ. Γιά παράδειγμα, τόν προηγούμενο Φεβρουάριο τρεῖς Γάλλοι διανοούμενοι (Ἐκδότης, Καθηγητής Κλασσικῆς Φιλολογίας καί Καθηγήτρια Ἀγγλικῆς) πρότειναν νά υἱοθετηθῆ ἡ Ἑλληνική γλώσσα ὡς ἐπίσημη γλώσσα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, «ὡς συμβολική ἀπάντηση στήν κρίση πού βιώνει τό εὐρωπαϊκό οἰκοδόμημα».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας τοῦ Τίχβιν, ὁ Ἑσταυρωμένος βγάζει μύρο σέ ἐκκλησία τῆς Ρωσίας

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου

  

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_454.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

2 Αυγούστου Συναξαριστής. Ἀνακομιδή Λειψάνου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, Εὕρεσις Λειψάνων Μαξίμου, Δάδα καί Κυντιλλιανού Μαρτύρων, Ἐγκαίνια Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, Φωκᾶ, Ἀποβίωση Βασιλέα Ἰουστινιανού τοῦ Β’, Θεοδώρου Νεομάρτυρα, Βασιλείου Δία Χριστόν Σαλοῦ, Φωτεινῆς Ὁσίας Κυπρίας.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου

Τὸ γεγονὸς αὐτὸ συνέβη στὰ χρόνια ποὺ οἱ μεγάλοι διωγμοὶ τῶν πρώτων χριστιανῶν εἶχαν κοπάσει καὶ αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος.
Τότε, ὁ Ἅγιος Στέφανος φανερώθηκε τρεῖς φορὲς σὲ κάποιον εὐσεβῆ γέροντα ἱερέα, τὸ Λουκιανό, καὶ τοῦ ἀποκάλυψε τὸν τόπο, ὅπου ἦταν κρυμμένο τὸ λείψανό του.
Αὐτὸς ἀμέσως τὸ ἀνέφερε στὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Ἰωάννη, ποὺ μὲ τὴ σειρὰ του πῆγε στὸν ὑποδεικνυόμενο τόπο καὶ πράγματι βρῆκε τὸ Ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Κατὰ τὴν εὕρεση ἔγινε μεγάλος σεισμός, καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου πλημμύρισε εὐωδία τοὺς παρευρισκόμενους στὸν τόπο ἐκεῖνο.
Λέγεται ὅτι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἀκούστηκαν ἀγγελικὲς φωνές, ποὺ ἔλεγαν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Δηλαδή, δόξα ἂς εἶναι στὸ Θεό, στὰ ὕψιστα μέρη τοῦ οὐρανοῦ καὶ στὴν ταραγμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία γῆ ἂς βασιλεύσει ἡ θεία εἰρήνη, διότι ὁ Θεὸς φανέρωσε τὴν εὐαρέσκειά Του στοὺς ἀνθρώπους, μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ Του.
Φανέρωναν, ἔτσι, οἱ ἄγγελοι περίτρανα ὅτι ὁ πρωτομάρτυρας Στέφανος μαρτύρησε γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

  http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 2 Αὐγούστου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 2 Αὐγούστου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr