Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 15 Ἰουλίου


Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. ιγ΄11- ιδ΄5 )
Α Κορ. 13,11      ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου.
Α Κορ. 13,11              Οταν ήμουν νήπιον, σαν νήπιον ωμιλούσα· είχα φρονήματα και σκέψεις νηπίου και σαν νήπιον εσυλλογιζόμουν και έκρινα. Οταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα και αφήκα πλέον τας νηπιώδεις γνώσεις και τον νηπιώδη τρόπον του σκέπτεσθαι. (Εις την παρούσαν ζωήν έχομεν την ατελή και ανανάπτυκτον διάνοιαν και γνώσιν του νηπίου).
Α Κορ. 13,12      βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.
Α Κορ. 13,12             Διότι τώρα βλέπομεν σαν μέσα σε μεταλλινόν θαμπόν καθρέπτην θαμπά και ακαθόριστα, ώστε να μας μένουν πολλά ασαφή και σκοτεινά, άλυτα προβλήματα και απορίαι, τότε όμως θα ίδωμεν πρόσωπον προς πρόσωπον, φανερά και καθαρά. Τωρα γνωρίζω ένα μέρος της αληθείας, τότε όμως θα αποκτήσω τελείαν επίγνωσιν, θα λάβω τόσον καθαράν και τελείαν γνώσιν, όσον πλήρως και τελείως με έχει γνωρίσει και με ωδήγησεν στον δρόμον της σωτηρίας ο παντογνώστης Θεός.
Α Κορ. 13,13      νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.
Α Κορ. 13,13             Εις δε την παρούσαν ζωήν, μένει η πίστις, η ελπίς και η αγάπη, τα τρία αυτά, μεγαλύτερα δε μεταξύ αυτών είναι η αγάπη.
Α Κορ. 14,1        Διώκετε τὴν ἀγάπην· ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικά, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε.
Α Κορ. 14,1               Λοιπόν, αγωνίζεσθε, με επιμονήν να αποκτήσετε την αγάπην. Να επιθυμήτε με φλογερόν ζήλον τα πνευματικά χαρίσματα· περισσότερον δε από κάθε άλλον το χάρισμα και την ικανότητα να εξαγγέλλετε το θέλημα και την βουλήν του Θεού στους πιστούς.
Α Κορ. 14,2        ὁ γὰρ λαλῶν γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖ, ἀλλὰ τῷ Θεῷ· οὐδεὶς γὰρ ἀκούει, πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια·
Α Κορ. 14,2              Διότι εκείνος που ομιλεί ξένας γλώσσας, δεν ομιλεί προς τους ανθρώπους, αφού ως ξενόγλωσσον δεν τον εννοούν, αλλ' ομιλεί προς τον Θεόν· διότι κανείς δεν τον ακούει με ενδιαφέρον, αφού δεν τον καταλαβαίνει, εφ' όσον αυτός με το πνεύμα του, που έχει βέβαια τον φωτισμόν και την χάριν του Αγίου Πνεύματος, λαλεί αγνώστους και μυστηριώδεις αληθείας.
Α Κορ. 14,3        ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν.
Α Κορ. 14,3               Εκείνος όμως που εξαγγέλει στους ανθρώπους το θέλημα και την βουλήν του Θεού ομιλεί κατά τρόπον ωφέλιμον και οικοδομητικόν και ενθαρρύνει και παρηγορεί τους πιστούς με την διδασκαλίαν του.
Α Κορ. 14,4        ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ, ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ.
Α Κορ. 14,4              Εκείνος που ομολεί ξένην γλώσσαν, οικοδομείται βέβαι ο ίδιος από τα νοήματά που του εμπνέει το Πνεύμα το Αγιον. Εκείνος όμως που διδάσκει τας αληθείας της πίστεως, οικοδομεί όλο το πλήθος των πιστών, που τον ακούουν.
Α Κορ. 14,5        θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε· μείζων γὰρ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ, ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ.
Α Κορ. 14,5               Και εγώ βέβαια θέλω να ομιλήτε όλοι σας ξένας γλώσσας, αφού τόσον πολύ το επιθυμείτε. Περισσότερον όμως θέλω να έχετε τον πλούτον της γνώσεως του Αγίου Πνεύματος και να εξαγγέλλετε το θέλημα και την βουλήν του Κυρίου. Διότι από απόψεως πνευματικής οικοδομής και εξυπηρετήσεως των πιστών, είναι ανώτερος εκείνος, που διδάσκει, από εκείνον που ομιλεί ξένας γλώσσας, εκτός εάν ο ίδιος εξηγή όσα λέγει, δια να οικοδομηθή εις την αλήθειαν και την αρετήν η Εκκλησία, οι πιστοί.
Εὐαγγέλιο: ( Ματ. θ΄18- 26 )
Ματθ. 9,18        Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς ἰδοὺ ἄρχων εἷς προσελθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν· ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ᾿ αὐτὴν καὶ ζήσεται.
Ματθ. 9,18               Ενώ δε έλεγεν αυτά ο Ιησούς, ιδού ένας άρχων της συναγωγής ήλθε προς αυτόν, έσκυψεν έως το έδαφος, τον προσκύνησε με βαθύτατον σεβασμόν και του είπεν ότι “η κόρη μου προ ολίγου απέθανεν, αλλά έλα, βάλε το χέρι σου επάνω εις αυτήν και θα ζήση”.
Ματθ. 9,19        καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταί αὐτοῦ.
Ματθ. 9,19               Εσηκώθη ο Ιησούς και τον ηκολούθησε, καθώς και οι μαθηταί του.
Ματθ. 9,20        Καὶ ἰδοὺ γυνή, αἱμοῤῥοοῦσα δώδεκα ἔτη, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ.
Ματθ. 9,20              Και ιδού, καθώς επροχωρούσαν, μία γυναίκα, που έπασχε από αιμορραγίαν δώδεκα έτη, επλησίασε από πίσω και ήγγισε με πίστιν την άκρη από το ένδυμα αυτού.
Ματθ. 9,21        ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ, ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι.
Ματθ. 9,21               Διότι, έλεγε από μέσα της, και μόνον εάν εγγίσω το ένδυμα αυτού θα σωθώ από την ασθένειάν μου.
Ματθ. 9,22        ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπε· θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
Ματθ. 9,22              Ο δε Ιησούς εγύρισε, την είδε και της είπε· “θάρρος, κόρη μου· η πίστις, με την οποίαν ήγγισες το ένδυμά μου, σε έχει σώσει”. Και πράγματι από την ώραν εκείνην εθεραπεύθη η γυναίκα και έγινε τελείως υγιής.
Ματθ. 9,23        Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον, λέγει αὐτοῖς·
Ματθ. 9,23               Οταν δε ήλθε ο Ιησούς στο σπίτι του άρχοντος και είδε αυτούς, που με τους αυλούς των έπαιζαν πένθιμα και νεκρικά τραγούδια, και τον όχλον να θρηνή και να ολοφύρεται και να δημιουργή θόρυβον, είπε προς αυτούς.
Ματθ. 9,24        ἀναχωρεῖτε· οὐ γὰρ ἀπέθανε τὸ κοράσιον, ἀλλὰ καθεύδει, καὶ κατεγέλων αὐτοῦ·
Ματθ. 9,24              “Πηγαίνετε· διότι η μικρή κόρη δεν απέθανε, αλλά κοιμάται”. Και εκείνοι τον περιγελούσαν, διότι ήξευραν πολύ καλά ότι η κόρη είχεν πεθάνει.
Ματθ. 9,25        ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον.
Ματθ. 9,25               Οταν δε εδιώχθη ο όχλος έξω από την αίθουσαν, που ευρίσκετο η νεκρά, εισήλθεν ο Ιησούς, επιασε το χέρι της και αμέσως εκείνη ανεστήθη.
Ματθ. 9 ,26       καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.
Ματθ. 9,26              Και διεδόθη η φήμη περί της αναστάσεως της νεκράς κόρης εις όλην την χώραν εκείνην.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Μή στεναχωριέσαι, Παΐσιε, Ἐγώ εἶμαι ἡ Μητέρα σου!»


  Ο Γέροντας Παΐσιος (1924–1994) ζήτησε ευλογία από τους Πατέρες της Μονής του Σινά όπου μόναζε, να προσχωρήσει και να μείνει μόνος στην εκεί πιο πέρα Έρημο. 

Έτσι, εγκαταστάθηκε στο Ασκητήριο των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, το οποίο, αποτελείται από το Εκκλησάκι και ένα πολύ μικρό συνεχόμενο κελλάκι. Βρίσκεται σε ωραία θέση σε ύψωμα, απέναντι ακριβώς από την Αγία Κορυφή και απέχει λιγότερο από μία ώρα από το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης.
 
Κάποια μέρα, ο Γέροντας, αισθανόταν μία πολύ ιδιαίτερη παράκληση, μία ανεξήγητη παρηγορία και μία μεγάλη αγάπη προς την Παναγία. Απορούσε τί να είναι αυτό και γιατί να του συμβαίνει. Σημείωσε μάλιστα και την ημερομηνία: Ήταν 6 Οκτωβρίου του 1963. Αργότερα, έμαθε ότι αυτήν την συγκεκριμένη ημέρα εκοιμήθη η μητέρα του, η Ευλογία Εζνεπίδου, το γένος Φραγκοπούλου (ή, όπως την φώναζαν στην Κόνιτσα· «Ευλαμπία»), που είχε και συγγένεια με τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Θαῦμα ἐλεημοσύνης


Στο υπέροχο βιβλίο: «Γνώσις και βίωμα της Ορθοδόξου πίστεως», ο πατήρ Στέφανος Αναγνωστόπουλος αφηγείται: 
«Στα χρόνια της κατοχής 1941-42, πέρασαν τρεις-τέσσερις πεινασμένοι συνάνθρωποί μας, σχεδόν γυμνοί, από την γειτονιά μας, ζητώντας βοήθεια. Οι περισσότεροι εκείνη την εποχή δεν είχαν ούτε το ψωμί της ημέρας κι έτσι οι άνθρωποι πέθαιναν της πείνας, ακόμα και στους δρόμους. Μικροί μεγάλοι, όταν πεινούσαν, ανακάτευαν τα σκουπίδια και ό,τι έβρισκαν, τα έτρωγαν.


http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μήπως μέ ρωτᾶ γιά νά ρωτήσω ἐγώ τήν ψυχή μου καί νά τό καταλάβω;


Αποτέλεσμα εικόνας για “Simone, fiul lui Iona, Mă iubesti?

 π.Εφραίμ Παναούση

Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του πλησιάζει τον Πέτρο και τον ρωτά τρείς φορές «Με αγαπάς περισσότερο από τους άλλους».

Στην καρδιά του Πέτρου υπήρχε μια μεγάλη πληγή.Εκείνος είχε προδώσει πάρα τις βεβαιώσεις που έδινε στο Χριστό ότι εκείνος δεν θα τον αρνηθεί.
-Κι αν όλοι οι άλλοι εγώ ποτέ δεν θα σε αρνηθώ.Κι αυτός ο χωρισμός του από τους άλλους τον απομόνωσε και τον έκανε αρνητή.
Είχε κλάψει πολύ ο Πέτρος .Είχε πλύνει τη ψυχή του στη λίμνη των δακρύων και έπρεπε να ξέρει αν ο Κύριος τον συγχώρεσε .

Μετά την ανάστασή του ο Χριστός είπε:
-Να πείτε για το γεγονός της Ανάστασής μου σε όλους αλλά και στον Πέτρο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί ὁμοφυλοφιλίας. Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου


Προβληματισμοί μέ ἀφορμή  τήν Ε΄ Ὁμιλία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου  στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου


Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου ἐφημερίου Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

«Διά τοῦτο παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός εἰς πάθη ἀτιμίας.  Αἵ τε γάρ θήλειαι αὐτῶν μετήλαξαν τήν φυσικήν χρῆσιν εἰς τήν παρά φύσιν.  Ὁμοίως δέ καί οἱ ἄρρενες, ἀφέντες τήν φυσικήν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους…» (Κεφ. 1 στ. 18-25).

Περί ὁμοφυλοφιλίας

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κατά τούς Ἁγίους Πατέρες μας ἀποτελεῖ τό ἅγιο στόμα τοῦ Χριστοῦ καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος τό στόμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.  Σχολιάζοντας ὁ ἱερός πατήρ τήν πολύ σπουδαία πρός Ρωμαίους ἐπιστολή τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου καταθέτει τίς θεόπνευστες ἀναλύσεις του μεταξύ ἄλλων θεμάτων καί γιά τήν ὁμοφυλοφιλία.
Ὅλα τά πάθη εἶναι ἀτιμωτικά γιά τόν ἄνθρωπο, ἰδιαίτερα ὅμως ἡ μανία τῶν ἀνδρῶν γιά τούς ἄνδρες.  Συγκεφαλαιωτικά χαρακτηρίζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς ἀσυγχώρητο πάθος, ὄχι γιατί πράγματι εἶναι, ἀλλά γιατί ὅλη ἡ ἀνδρική προσωπικότητα ὑφίσταται τέτοια διαστρέβλωση κατά τή χρόνια ὑποταγή σ’ αὐτό τό βδέλυγμα, πού εἶναι δύσκολο τό πάθος αὐτό νά τιθασσευθεῖ ἀπό τόν πεπτωκότα.
Εἶναι ἀξιοπρόσεκτη ἡ σταθερότητα τοῦ χρυσοῦ λόγου τοῦ Χρυσοστόμου.   Ἡ ἀκλόνητη λογική του, πού τή χρησιμοποιεῖ γιά τήν ἐν Χριστῷ πνευματική στήριξη τοῦ ποιμνίου του καί ἡ πανθομολογούμενη ἁγιοπνευματική θεοπνευστία του.  Οὔτε καί οἱ ξένοι ὀρθολογιστές προτεστάντες ἐρευνητές τοῦ τήν ἀμφισβήτησαν.  Ἕνα τέτοιο βράχο πίστεως εἰς Χριστόν καί βαθύτατης ἐν Χριστῷ ἀγάπης γιά τόν ἄνθρωπο χρειαζόμαστε στίς δύσκολες μέρες πού περνᾶμε καί πρέπει μέ πολλή προσοχή νά τόν ἀκούσουμε. Παραθέτουμε μέ τή σειρά πού ὁ ἴδιος ἐπέλεξε τά ἀτράνταχτα ἐπιχειρήματά του: 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/


ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
ἐπιμέλεια: π. Κυριακοῦ Τσουροῦ
Στό παρόν τεῦχος τοῦ «Διαλόγου», παρουσιάζομε ἕνα κείμενο ἀδημοσίευτο τοῦ μακαριστοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, γραμ­μέ­νο πρίν 25 χρόνια, ἐντυπωσιακά ἐπίκαιρο. 
Ἀπευθύνεται, μέ βαθειά συναίσθηση πραγματικοῦ ποιμένα, πρός ὅλους ἐ­κεί­νους πού ἔχουν τήν εὐθύνη στή χάραξη τῆς ὀρθῆς γραμ­μῆς, γιά τή διαφύλαξη τῶν ἀξιῶν πού τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ πρόσφερε καί προσφέρει ὡς θεμέλια τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ καί τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Πολιτισμοῦ. Τό κείμενο αὐτό φανερώνει τήν ἐκπληκτική διαίσθηση τοῦ π. Ἀντωνίου, γιά κινδύνους καί ἀπειλές, πού κανείς «ὑπεύθυνος» δέν ἤθελε νά παραδεχθῆ τότε, θεωρώντας τίς ἐπισημάνσεις του ὑπερβολικές. Τά πράγματα ὅμως τόν δικαιώνουν καί τόν ἐπαληθεύουν ὁσημέραι καί πε­ρισ­σό­τε­ρο.
ΠΡΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΤΕΧΟΝΤΑ ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΩΡΟΥ
τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου (†).
Μακροχρόνια ἔρευνα καί ἐντατική ἐνασχόληση σέ θέματα ὁριοθετήσεως τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, αἱρέσεων καί πα­ρα­θρη­σκευ­τι­κῶν ὁμάδων, μέ ὁδήγησαν σέ ὁρισμένα βασικά συμπεράσματα, τά ὁποῖα θεωρῶ χρέος μου νά γνωστοποιήσω, ἰ­δι­αί­τε­ρα σέ πρόσωπα πού κατέχουν θέσεις εὐθύνης γιά τό ποιμαντικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας στόν εὐρύτερο Ὀρθόδοξο χῶρο, καί σέ ὑπεύθυνους παράγοντες γιά τήν πολιτική, κοινωνική καί πολιτιστική ὑπόσταση καί ζωή τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν, οἱ ὁποῖοι καλοῦνται νά συμβάλλουν στό πνευματικο-πολιτικό γίγνεσθαι τῆς ἑνωμένης Εὐρώπης.

Εἶναι φανερό, ὅτι τά συμπεράσματα αὐτά καί ἡ κατοχύρωσή τους δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκτεθοῦν συνοπτικά. Ἐδῶ περιοριζόμαστε νά ὑπογραμμίσουμε μερικές μόνο βασικές θέσεις.
Στήν ἐποχή μας συντελοῦνται κοσμογονικές ἀλλαγές· πολιτικά καί ἰδεολογικά συστήματα καταρρέουν. Ἐπιτεύγματα, στά ὁποῖα ἄνθρωποι καί λαοί εἶχαν στηρίξει μεσσιανικές ἐλπίδες γιά λύση ὅλων τῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου ὁδηγοῦν σέ τρομακτικά ἀδιέξοδα. Πνευματικές ἀξίες ἐγκαταλείπονται. Ἀπό παντοῦ προβάλλεται ἡ ἀνάγκη ἀλλαγῆς τοῦ «μοντέλλου», τοῦ τρόπου ἑρμηνείας τοῦ κόσμου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ."Μερικές φορές σκέφτεσαι καί ἀναρωτιέσαι γιατί οἱ ἄνθρωποι δέν θέλουν νά διαβάζουν Ἅγια Γραφή ἤ ἀκόμα καί ἱερά βιβλία; "


Μερικές φορές σκέφτεσαι και αναρωτιέσαι γιατί οι άνθρωποι δεν θέλουν να διαβάζουν Άγια Γραφή  ή ακόμα και ιερά βιβλία; Η απάντηση, προφανώς, είναι  στα λόγια του Ιησού Χριστού:

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

~ «…καί νά μή γίνεται φίλος μʹ αὐτούς πού φρονοῦν τά ἀντίθετα…»


  Φωτογραφία του Γιάννης Τσιτλακίδης.


»Καύχημα καί ἔπαινος καί σωτηρία τῶν Χριστιανῶν εἶναι ἡ ὁμολογία τῆς ὀρθῆς πίστης, καί τό νά μή συμφωνεῖ κανεῖς καί νά μή γίνεται φίλος μʹ αὐτούς πού φρονοῦν τά ἀντίθετα, ἀλλά νά τηρεῖ τήν ἐντολή καί τήν παρακαταθήκη ᾄσπιλη, ἄψογη καί ἀνόθευτη ἀπό κάθε αἵρεση, ὥς τήν παρουσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησου Χριστοῦ.»

 
∽ Άγιος Εφραίμ ο Σύρος
Λόγος περί Περί φιλοπτωχίας Τόμος Ε΄ σελ,140

http://omothimadon.gr/?p=40097

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

14 Ιουλίου Συναξαριστής. Ακύλα Αποστόλου, Ιούστου, Ομνησίμου Θαυματουργού, Ιωσήφ Ομολογητού, Ακύλα και Ιλαρίου, Πέτρου του Νέου, Ηρακλείου, Νικοδήμου Οσίου.

Ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὁ σοφὸς διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὁ πάμφτωχος καὶ διαχρονικὸς αὐτὸς φωστήρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ μέγιστος διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Γένους μας, γεννήθηκε στὴν Χώρα τῆς Νάξου τὸ ἔτος 1749 ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους γονεῖς, τὸν Ἀντώνιο καὶ τὴν Ἀναστασία Καλλιβρούτση.
Κατὰ τὴν βάπτισή του ἔλαβε τὸ ὄνομα Νικόλαος.
Νηπιόθεν γαλουχήθηκε μὲ τὰ ζωογόνα νάματα τῆς εὐσεβείας καὶ τῆς πίστεως καὶ ἀνετράφη «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου», ὅπως παραγγέλλει ὁ θεῖος Παῦλος (Ἐφεσ. στ’ 4).
Τὴν ἔμφυτη πρὸς τὰ θεία κλήση του, αὔξησε ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη ποὺ πῆρε ἀπὸ τὸ οἰκογενειακό του περιβάλλον καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἐκλεκτή του μητέρα, τὴν δὲ εὐφυΐα του ἐκαλλιέργησε καὶ πολλαπλασίασε ἡ μελέτη καὶ ἡ σπουδή.
Προώδευε στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν γνώση κατὰ τρόπο θαυμαστό.
Κατ’ ἀρχήν, φοίτησε στὴν γενέτειρά του καὶ στὴν Σχολὴ Ἁγίου Γεωργίου περιοχῆς Γρόττας, Χώρας Νάξου, μὲ διδάσκαλο τὸν Ἀρχιμανδρίτη Χρύσανθο, αὐτάδελφο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Τὶς γνώσεις του συμπλήρωσε στὴν περίφημη Εὐαγγελικὴ Σχολὴ τῆς Σμύρνης, ὅπου φοίτησε γιὰ πέντε χρόνια, μὲ διδάσκαλο τὸν Ἰερόθεο Βουλισμά, διευθυντὴ τῆς Σχολῆς αὐτῆς.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 14 Ἰουλίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 14 Ἰουλίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής