Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 19 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: (Ρωμ. ς΄18- 23 )

Ρωμ. 6,18          ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ.

Ρωμ. 6,18                  Ετσι δε, αφού εγίνατε ελεύθεροι από την αμαρτίαν, υπεδουλώθητε εις την αγιότητα και την αρετήν.

Ρωμ. 6,19          ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν.

Ρωμ. 6,19                  Χρησιμοποιώ ανθρωπίνας εικόνας και εκφράσεις εξ αιτίας της αδυναμίας, που παρουσιάζει η ανθρωπίνη, η σαρκική ακόμη κατάστασίς σας. Δηλαδή όπως είχατε προσφέρει τα μέλη σας δούλα εις την ακαθαρσίαν της αμαρτίας και της ανομίας, δια να διαπράττετε την αμαρτίαν, έτσι και τώρα πρέπει να προσφέρετε τα μέλη σας δούλα εις την αρετήν, δια να πρωχωρήσετε και επιτύχετε την αγιότητα.

Ρωμ. 6,20          ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ.

Ρωμ. 6,20                 Αλλοτε, όταν ήσθε δούλοι εις την αμαρτίαν, ήσθε μεν ελεύθεροι ως προς την δικαίωσιν και την αρετήν, που θέλει ο Θεός,

Ρωμ. 6,21          τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος.

Ρωμ. 6,21                  αλλά ποίον καρπόν, ποίον κέρδος και ωφέλειαν είχατε τότε από τα έργα της αμαρτίας, δια τα οποία τώρα εντρέπεσθε κάθε φοράν που τα ενθυμείσθε. Διότι η κατάληξις εκείνων είναι ο αιώνιος πνευματικός θάνατος.

Ρωμ. 6,22          νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον.

Ρωμ. 6,22                 Τωρα δε που απεκτήσατε την ελευθερίαν και απηλλάγητε από την δουλείαν της αμαρτίας, υπεδουλώθητε δε θεληματικά στον Θεόν, έχετε ως καρπόν την προκοπήν εις την αγιότητα τελικόν δε και αναφαίρετον κέρδος την αιωνίαν ζωήν.

Ρωμ. 6,23          τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

Ρωμ. 6,23                 Διότι αι μεν συνέπειαι και ο μισθός της αμαρτίας είναι ο πνευματικός θάνατος, το δε δώρον του Θεού προς εκείνους, που τον υπακούουν, είναι η αιώνιος ζωή δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Εὐαγγέλιο: (Ματ. η΄5- 13 )

Ματθ. 8,5          Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων·

Ματθ. 8,5                 Ενώ δε εισήλθεν ο Ιησούς εις την Καπερναούμ, τον επλησίασε με σεβασμόν ένας εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων·

Ματθ. 8,6          Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.

Ματθ. 8,6                 “Κυριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος στο σπίτι μου παράλυτος και βασανίζεται από τρομερούς πόνους”.

Ματθ. 8,7          καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν.

Ματθ. 8,7                 Και λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· “εγώ θα έλθω και θα τον θεραπεύσω”.

Ματθ. 8,8          καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου.

Ματθ. 8,8                 Ο εκατόνταρχος όμως απεκρίθη και είπε· Κυριε, δεν είμαι εγώ άξιος να εισέλθης συ, ο Παντοδύναμος, κάτω από την στέγην μου. Αλλά πες ένα μόνον λόγον και αμέσως θα θεραπευθή ο δούλος μου.

Ματθ. 8,9          καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.

Ματθ. 8,9                 Ημπορείς δε να διατάξης και η διαταγή σου θα γίνη έργον. Διότι και εγώ είμαι άνθρωπος, και ευρίσκομαι υπό την εξουσίαν των ανωτέρων μου, έχω δε υπό τας διαταγάς μου στρατιώτας και λέγω στούτον, πήγαινε και πηγαίνει, και στον άλλον, έλα και έρχεται, και στον δούλον μου κάμε τούτο και το κάμνει”.

Ματθ. 8,10        ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον.

Ματθ. 8,10               Ακούσας ο Ιησούς τα γεμάτα πίστιν αυτά λόγια εθαύμασε και είπεν εις αυτούς που τον ακολουθούσαν· “σας διαβεβαιώνω, ότι ούτε μεταξύ των Ισραηλιτών δεν εύρηκα τόσον μεγάλην πίστιν.

Ματθ. 8,11        λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν,

Ματθ. 8,11                Αληθινά δε σας λέγω ότι από τας χώρας της Ανατολής και της Δυσεως, από όλα τα μέρη της οικουμένης, θα έλθουν πολλοί και θα παρακαθήσουν στο πνευματικόν δείπνον μαζή με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ εις την βασιλείαν των ουρανών.

Ματθ. 8,12        οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Ματθ. 8,12               Οι δε κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών, (οι απόγονοι δηλαδή των πατριαρχών, που έχουν τας επαγγελίας του Θεού), θα εκδιωχθούν και θα ριφθούν στο πυκνότατον σκότος του Αδου. Εκεί θα είναι ο κλαυθμός και το τρίξιμο των οδόντων”.

Ματθ. 8,13        καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῳ· ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.

Ματθ. 8,13               Και είπεν ο Ιησούς στον εκατόνταρχον· “πήγαινε και όπως επίστευσες, ότι δηλαδή ημπορώ με ένα μου λόγον να θεραπεύσω τον δούλον σου, ας γίνη προς χάριν σου”. Και πράγματι εθεραπεύθη ο δούλος του αμέσως κατά την ώρα εκείνην.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Ὅπως λοιπόν γιά νά ἀντιμετωπίσουμε μιά ἀσθένεια, πρέπει νά χρησιμοποιήσουμε κάποια φαρμακευτική ἀγωγή, κάτι ἀνάλογο ἀπαιτεῖται καί γιά τίς ψυχικές ἀσθένειες τῶν πολλῶν μας παθῶν. Ἄρα, δέν ἐπιτυγχάνεται ἡ κάθαρσις ἀπό τήν τυραννία τῶν παθῶν καί ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ διαβόλου χωρίς τήν βοήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ὁ Ἴδιος τό λέει:

«Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν»¹.

Γι᾿ αὐτό: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», παντοῦ καί πάντοτε.

Ἄν, ὡστόσο, δέν αἰχμαλωτίζουμε καθημερινά «πᾶν νόημα εἰς τήν ὑπακοήν τοῦ Χριστοῦ»², κάθε σκέψι μας καί κάθε ἐνέργεια τῆς ζωῆς μας σ᾿ αὐτή τήν ὑπακοή, οἱ προσευχές μας θά εἶναι ἄκαρπες, στεῖρες.

• Θυμώνεις; Νευριάζεις; Ταράζεσαι; Χάθηκε ἡ προσευχή.
• Κατακρίνεις, ἰδίως τό ράσο; Τότε ὄχι μόνο ἀχρηστεύεται ἡ προσευχή σου, ἀλλά καί μολύνεται θανάσιμα καί κολάζεται ἡ ψυχή σου.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ὅσιος Συμεών τῶν Σπηλαίων τοῦ Πσκωφ. Ἐμπειρίες καί διηγήσεις γνωστῶν του

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΠΣΚΩΦ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΝΩΣΤΩΝ ΤΟΥ. 

Στο  κεφάλαιο αυτό προστέθηκε από τά αρχεία των εκδοτών της αδελφότητας  του όσιου Γερμανού της Αλάσκας.

Ο Θεόδωρος Ιρτέλ θυμάται καί διηγείται κάποια περιστατικά γιά τον όσιο Συμεών:

Ο π. Συμεών έζησε σ’ ένα κελί της μονής Πέτσορι, είκοσι σκαλιά κάτω από το έδαφος. Τό κελί αυτό τό χρησιμοποίησε ο γέροντας από υπακοή.

Πρόσεχε μη χτυπήσεις τό κεφάλι σου, άκουγα κάπου από τό βάθος όταν χτυπούσα την εξωτερική πόρτα λέγοντας την προσευχή του Ιησού, για να κατεβώ κάτω καί να εξομολογηθώ. Μέ υποδεχόταν μ’ ένα μικρό κερί στο χέρι καί καθόταν μαζί μου στη γωνιά, σ’ ένα τραπέζι πού ήταν καλυμμένο μέ σκούρο τραπεζομάντηλο. Στον τοίχο ήταν κρεμασμένος ένας μεγάλος ζωγραφικός πίνακας της Αναστάσεως του Χριστού, μέ τη Μαρία τη Μαγδαληνή γονατιστή μπροστά Του.

Ο π. Συμεών μιλούσε απλά, μέ μια τοπική προφορά (του Πσκώβ), στο δόκιμο πού πέφτει στήν αμαρτία: «’Άν μπορούσες τουλάχιστο να προσπαθήσεις, ώστε να μη σου γίνει συνήθεια!»

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Τίμια Ἑλληνοπούλα. ΩΦΕΛΙΜΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ. ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ.

Η Τίμια Ελληνοπούλα

Συνήθεια είναι εν καιρώ πολέμου να γίνεται καί επιστράτευση, αλλά καί να αγγαρεύουν κατά κάποιον τρόπο από τά πλησίον χωριά τούς χωρικούς γιά διάφορες μεταφορές. Είναι δε παρατηρημένο ότι όσοι πιστεύουν πολύ, φυσικά ζούνε καί τίμια, χριστιανικά, καί τό σώμα τους το τίμιο προστατεύεται από τά πυρά περισσότερο από όταν φορούσαν Τίμιο Ξύλο.

Όσοι πιστεύουν λιγότερο, οι κίνδυνοι του πολέμου τούς αναγκάζουν να γίνουν πιο πιστοί.

Επίσης όσοι πιστεύουν πολύ, έχουν και πολλή καλοσύνη, δέχονται και την θεϊκή δύναμη και θεϊκό θάρρος. Αυτοί ορμάνε επάνω στους ενόχους, δεν τούς σκοτώνουν, τούς πιάνουν ζωντανούς, αιχμάλωτους.

Βλέπει κανείς ένα μικρό κουταβάκι να ορμάει στο θηρίο τόν λύκο, καί ο ένοχος λύκος να υποχωρεί, πόσο μάλλον στο πλάσμα του, όταν βάρβαροι περνούν τά σύνορα μέ σκοπό να ατιμάσουν καί να ρημάξουν. Ο λιγότερο λοιπόν πιστός έχει καί λιγότερη κακία, καί γιά να προφυλάξει τόν εαυτό του τραυματίζει τον εχθρό. Ο δε πολύ φοβιτσιάρης έχει καί την περισσότερη κακία, γιατί δεν αρκείται στο να τόν τραυματίσει, αλλά χωρίς καν να εξετάσει τί άνθρωπος είναι: έρχεται να παραδοθεί, είναι συνάδελφός του, είναι χωρικός, αδειάζει όλες τις σφαίρες του, γιατί τόν εαυτό του μόνο σκέφτεται, μην τυχόν καί τον πιάσουν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀποτελεῖ εἶδος συμπροσευχῆς, ἡ λιτάνευση εἰκόνας ἀπό αἱρετικό ‘’ἐπίσκοπο’’

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΙΔΟΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΠΟ  ΑΙΡΕΤΙΚΟ ‘’ΕΠΙΣΚΟΠΟ’’

 

Του  Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Η συμμετοχή αιρετικού ‘’επισκόπου’’, ‘’λιτανεύοντος’’ εικόνα Αγίου, αποτελεί είδος συμπροσευχής.   Επιτρέπεται σε Εσπερινή Ακολουθία κατά τη Λιτανεία, να συμμετέχει και αιρετικός ‘’επίσκοπος’’ κρατώντας  Εικόνα;  Δεν αποτελεί τούτο συνεορτασμό και συμπροσευχή;    Η Λιτανεία δεν είναι μέρος της Εκκλησιαστικής Ακολουθίας.  Η συμμετοχή αιρετικού ‘’επισκόπου’’ λιτανεύοντος εικόνα Αγίου, δεν αποτελεί είδος συμπροσευχής;  Ο Κανών ΛΓ΄ της εν Λαοδικεία Συνόδου λέγει «Ου δει αιρετικούς ή σχισματικούς συνεύχεσθαι».  Δεν αποτελεί παράδειγμα σχετικοποίησης των Ιερών Κανόνων, ο συνεορτασμός αυτός;  Προς τι ο συνεορτασμός μετά αιρετικού ‘’επισκόπου’’ και ο συνεπαγόμενος σκανδαλισμός του πληρώματος της Εκκλησίας;

Τι σημαίνει λιτανεία;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Φανταστικό, Φαντασία, Φάντασμα (Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου Βλάχου)

Φανταστικό, Φαντασία, Φάντασμα

 

Αρχιμ. Ιεροθέου Βλάχου** Νυν Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Με το θέμα της φαντασίας, που είναι σπουδαιότατο για την μεταμόρφωση του ανθρώπου και την πορεία του προς την θέωση, έχω ασχοληθεί στα βιβλία μου, ιδιαιτέρως στο βιβλίο μου με τίτλο «Θεραπευτική αγωγή», καθώς επίσης και σε μερικές σελίδες στο άλλο βιβλίο μου «Ψυχική ασθένεια και υγεία». Δεν θέλω, βέβαια, να επανέλθω πάνω στο θέμα αυτό, γιατί πιστεύω ότι αναπτύχθηκε διεξοδικά, αλλά θέλω να υπογραμμίσω μερικά σημεία, τα οποία θε­ωρώ πολύ απαραίτητα για την κατανόηση των θέσεων του κεφαλαίου εκείνου περί φαντασίας.

1) Οι άγιοι Πατέρες που ασχολήθηκαν και έγραψαν για το θέμα αυτό δεν ξεκίνησαν από ψυχoλoγικές έρευνες, ούτε από την προσπάθεια απλώς να ερευνήσουν επιστημονικά τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Άλλωστε ξέρουμε από την διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι οι άγιοι Πατέρες δεν ήταν επιστήμονες του γραφείου, αλλά Ποι­μένες του λαού του Θεού. Και φυσικά είχαν την εμπειρία πως ενεργεί η Χάρη του Θεού μέσα στον άνθρωπο. 

Με άλλα λόγια οι άγιοι Πατέρες γνώρισαν πολύ καλά την ψυχή, όπως είναι μετά το συνταρακτικό γεγονός της πτώσε­ως, και στην συνέχεια γνώρισαν την ψυχή και όλον τον ε­σωτερικό κόσμο του ανθρώπου, όπως αναγεννάται με την Χάρη του Θεού. Έτσι έκαναν τις παρατηρήσεις τους πάνω στο θέμα της φαντασίας όχι κινούμενοι από ψυχολογικές, επιστημονικές έρευνες, αλλά από την εμπειρία που είχαν και με σκοπό, φυσικά, να καθοδηγήσουν τον λαό του Θεού. Και όταν οι άγιοι Πατέρες χρησιμοποίησαν την ορολογία των φιλοσόφων και επιστημόνων της εποχής εκείνης δεν ταυτίζονταν πέρα για πέρα με τις θεωρίες τους. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/