Γεν. 5,32 Καὶ ἦν Νῶε
ἐτῶν πεντακοσίων καὶ ἐγέννησε τρεῖς υἱούς,
τὸν Σήμ, τὸν Χάμ, καὶ τὸν Ἰάφεθ.
Γεν. 5,32 Ο δε Νώε ήτα πεντακοσίων ετών, όταν απέκτησε τους
τρεις υιούς του, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ.
Γεν. 6,1 Καὶ ἐγένετο
ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ
τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγεννήθησαν αὐτοῖς.
Γεν. 6,1 Οταν ήρχισαν να πληθύνωνται οι άνθρωποι επί της
γης, επληθύνοντο αναλόγως και αι γυναίκες των αμαρτωλών ανθρώπων, των απογόνων
του Καϊν.
Γεν. 6,2 ἰδόντες δὲ
οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων
ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ
πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο.
Γεν. 6,2 Οι άνθρωποι του Θεού, ιδόντες ότι αι γυναίκες
του διεφθαρμένου κόσμου ήσαν ωραίαι, κατά τρόπον δε σαρκικόν σκεπτόμενοι και
από την εξωτερικήν ωραιότητα ελκυόμενοι εξέλεξαν και έλαβον συζύγους από τας
θυγατέρας των διεφθαρμένων ανθρώπων.
Γεν. 6,3 καὶ εἶπε
Κύριος ὁ Θεός· οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά
μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα
διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας, ἔσονται δὲ
αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη.
Γεν. 6,3 Είδεν ο Θεός την σαρκικότητα αυτήν των ανθρώπων
και είπε· “δεν θα παραμείνη πλέον το πνεύμα μου στους ανθρώπους τούτους, διότι
κυριαρχούνται εξ ολοκλήρου από σαρκικά φρονήματα. Ολαι δε αι υπολειπόμεναι
ημέραι της ζωής των θα περιορισθούν μόνον εις εκατόν είκοσιν έτη”.
Γεν. 6,4 οἱ δὲ
γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐκείναις· καὶ μετ᾿ ἐκεῖνο, ὡς ἂν
εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς
θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς·
ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ᾿ αἰῶνος,
οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί.
Γεν. 6,4 Την εποχήν εκείνην υπήρχον οι γίγαντες εις την
γην. Αλλά και κατόπιν, όταν οι άνθρωποι του Θεού ελάμβανον ως συζύγους γυναίκας
του αμαρτωλού κόσμου, εγεννούσαν γίγαντας. Οι δε γίγαντες εκείνοι και διαβόητοι
άνθρωποι επί της γης.
Γεν. 6,5 Ἰδὼν δὲ
Κύριος ὁ Θεός, ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων
ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν
τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ
πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας,
Γεν. 6,5 Ο Θεός ιδών ότι επληθύνθησαν και επληθύνοντο
συνεχώς αι αμαρτίαι των ανθρώπων επί της γης και ότι η καρδία παντός ανθρώπου
ήτο δοσμένη εις την αμαρτίαν, και τα πονηρά πάντοτε έργα είχεν ως αντικείμενον
των επιθυμιών και σκέψεών της,
Γεν. 6,6 καὶ ἐνεθυμήθη
ὁ Θεὸς ὅτι ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ
τῆς γῆς, καὶ διενοήθη.
Γεν. 6,6 εσκέφθη ότι αυτός εδημιούργησεν εις την γην τον
άνθρωπον να ζη κατά το θείον θέλημα και ελυπήθη δια το κατάντημα των ανθρώπων.
Γεν. 6,7 καὶ εἶπεν
ὁ Θεός· ἀπαλείψω τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐποίησα
ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως
κτήνους καὶ ἀπό ἑρπετῶν ἕως πετεινῶν τοῦ
οὐρανοῦ, ὅτι μετεμελήθην ὅτι ἐποίησα αὐτούς.
Γεν. 6,7 Απεφάσισε δε ο Θεός και είπε· “θα εξαφανίσω από
το πρόσωπον της γης τον άνθρωπον, τον οποίον εδημιούργησα, και μαζή με αυτόν
κάθε άλλο ζωντανόν ον από ανθρώπου μέχρι κτήνους, από τα ερπετά της γης έως τα
πτηνά του ουρανού, διότι μετεμελήθην που τους εδημιούργησα”.
Γεν. 6,8 Νῶε δὲ εὗρε
χάριν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ.
Γεν. 6,8 Ο Νώε όμως δια την αρετήν αυτού απελάμβανε την
ευμένειαν και προστασίαν του Θεού.
Παρ. 6,20 Υἱέ, φύλασσε
νόμους πατρός σου καὶ μὴ ἀπώσῃ θεσμοὺς μητρός
σου·
Παρ. 6,20 Παιδί μου, φύλασσε πάντοτε καλά σαν νόμους θείους,
όσα ο πατέρας σου σου λέγει, και μη πετάξης και καταφρονήσης ποτέ τας συμβουλάς
της μητρός σου.
Παρ. 6,21 ἄφαψαι δὲ αὐτοὺς
ἐπὶ σῇ ψυχῇ διαπαντὸς καὶ ἐγκλοίωσαι
περὶ σῷ τραχήλῳ.
Παρ. 6,21 Βαλε τους και κόλλησέ τους καλά μέσα εις την ψυχήν
σου, για να μένουν πάντοτε, και σαν παντοτεινόν περιλαίμιον βάλε τους γύρω από
τον τράχηλόν σου.
Παρ. 6,22 ἡνίκα ἂν
περιπατῇς, ἐπάγου αὐτὴν καὶ μετὰ σοῦ ἔστω·
ὡς δ᾿ ἂν καθεύδῃς, φυλασσέτω σε, ἵνα ἐγειρομένῳ
συλλαλῇ σοι.
Παρ. 6,22 Οταν περιπατή, φέρε μαζή σου την εντολήν των, και ας
είναι μαζή σου ως διαρκής σύντροφός σου. Οταν θα κοιμάσαι, αυτή ας σε
συμπαραστέκη, ώστε όταν θα σηκωθής από τον ύπνον σου, αυτή ας συνομιλή προς το
καλόν μαζή σου.
Παρ. 6,23 ὅτι λύχνος ἐντολὴ
νόμου καὶ φῶς, ὁδὸς ζωῆς καὶ ἔλεγχος
καὶ παιδεία
Παρ. 6,23 Διότι αι θείαι εντολαί είναι λύχνος και φως δια τον
άνθρωπον. Είναι δρόμος και τρόπος προς μίαν ειρηνικήν ζωήν, σωτήριος έλεγχος,
αγαθή και ωφέλιμος παιδαγωγία,
Παρ. 6,24 τοῦ διαφυλάσσειν
σὲ ἀπὸ γυναικὸς ὑπάνδρου καὶ ἀπὸ
διαβολῆς γλώσσης ἀλλοτρίας.
Παρ. 6,24 δια να σε προφυλάσση από το δέλεαρ υπανδρευμένης
γυναικός και από συκοφαντίας ξένης και εχθρικής γλώσσης.
Παρ. 6,25 μή σε νικήσῃ
κάλλους ἐπιθυμία, μηδὲ ἀγρευθῇς σοῖς ὀφθαλμοῖς,
μηδὲ συναρπασθῇς ἀπὸ τῶν αὐτῆς
βλεφάρων·
Παρ. 6,25 Πρόσεχε να μη σε νικήση η επιθυμία γυναικείου
κάλλους, δια να μη παγιδευθής και συλληφθής εις τα δίκτυα της παρανομίας με τα
ίδια σου τα μάτια, ούτε να συναρπασθής από την χαυνότητα των ψιμυθιωμένων
βλεφάρων της.
Παρ. 6,26 τιμὴ γὰρ
πόρνης ὅση καὶ ἑνὸς ἄρτου, γυνὴ δὲ ἀνδρῶν
τιμίας ψυχὰς ἀγρεύει.
Παρ. 6,26 Διότι η τιμή μιας πόρνης είναι μηδαμινή, όση και
ενός άρτου. Η δε υπανδρευομένη φαύλη γυναίκα στήνει παγίδας, δια να συλλάβη και
αποπλανήση εντίμους άνδρας.
Παρ. 6,27 ἀποδήσει τις πῦρ
ἐν κόλπῳ, τὰ δὲ ἱμάτια οὐ κατακαύσει;
Παρ. 6,27 Είναι δυνατόν να σφίξη κανείς την φωτιάν εις την
αγκάλην του, και να μη καύση τα ενδύματά του;
Παρ. 6,28 ἢ περιπατήσει τις
ἐπ᾿ ἀνθράκων πυρός, τοὺς δὲ πόδας οὐ
κατακαύσει;
Παρ. 6,28 Η είναι δυνατόν να περιπατήση επάνω εις αναμμένα
κάρβουνα και να μη κατακαύση τα πόδια του;
Παρ. 6,29 οὕτως ὁ εἰσελθὼν
πρὸς γυναῖκα ὕπανδρον, οὐκ ἀθῳωθήσεται, οὐδὲ
πᾶς ὁ ἁπτόμενος αὐτῆς.
Παρ. 6,29 Ετσι και εκείνος, που θα έλθη εις σχέσεις με
υπανδρευμένην γυναίκα, δεν θα θεωρηθή ποτέ αθώος και δεν θα μείνη ατιμώρητος.
Και καθένας ο οποίος, έστω και αν απλώς την εγγίση, δεν θα μείνη βέβαια
αμόλυντος.
Παρ. 6,30 οὐ θαυμαστὸν
ἐὰν ἁλῷ τις κλέπτων, κλέπτει γὰρ ἵνα ἐμπλήσῃ
τὴν ψυχὴν πεινῶν·
Παρ. 6,30 Δεν είναι καθόλου παράδοξον, να συλληφθή κανείς την
ώραν που κλέπτει, διότι κλέπτει επειδή πεινά, δια να χορτάση την κοιλίαν του.
Παρ. 6,31 ἐὰν δὲ
ἁλῷ, ἀποτίσει ἑπταπλάσια καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα
αὐτοῦ δοὺς ῥύσεται ἑαυτόν.
Παρ. 6,31 Εάν δε και συλληφθή, θα πληρώση επτά φορές
περισότερα εκείνων, που έκλεψε. Είναι δε διατεθειμένος εν ανάγκη και όλην του
την περιουσίαν να δώση, δια να απαλλαγή από την τιμωρίαν
Παρ. 6,32 ὁ δὲ μοιχὸς
δι᾿ ἔνδειαν φρενῶν ἀπώλειαν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ
περιποιεῖται,
Παρ. 6,32 Ο μοιχός όμως, εξ αιτίας της αφροσύνης του,
ετοιμάζει και επιφέρει καταστροφήν εις την ζωήν του.
Παρ. 6,33 ὀδύνας τε καὶ
ἀτιμίας ὑποφέρει, τὸ δὲ ὄνειδος αὐτοῦ
οὐκ ἐξαλειφθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
Παρ. 6,33 Θα υποφέρη πόνους και ευτελισμούς και ατιμώσεις. Η
εντροπή δε και η καταισχύνη του δεν θα εξαλειφθή ποτέ στον αιώνα.
Παρ. 6,34 μεστὸς γὰρ
ζήλου θυμὸς ἀνδρὸς αὐτῆς· οὐ φείσεται ἐν
ἡμέρᾳ κρίσεως,
Παρ. 6,34 Διότι ο θυμός του ανδρός της μοιχαλίδος γυναικός θα
είναι γεμάτος από ζηλότυπον εκδίκησιν εναντίον μοιχού. Δεν θα τον λυπηθή, όταν
θα δικάζεται ενώπιον του δικαστηρίου.
Παρ. 6,35 οὐκ ἀνταλλάξεται
οὐδενὸς λύτρου τὴν ἔχθραν, οὐδὲ μὴ
διαλυθῇ πολλῶν δώρων.
Παρ. 6,35 Αδιάλλακτος εις την εχθρότητά του, με κανένα λύτρον
δεν θα δεχθή να ανταλλάξη το εναντίον εκείνου μίσος του, ούτε να διαλύση την
έχθραν, έστω και αν του προσφερθούν πολλά δώρα.
Παρ. 7,1 Υἱέ, φύλασσε ἐμοὺς
λόγους, τὰς δὲ ἐμὰς ἐντολὰς κρύψον παρὰ
σεαυτῷ. υἱέ, τίμα τὸν Κύριον, καὶ ἰσχύσεις, πλὴν
δὲ αὐτοῦ μὴ φοβοῦ ἄλλον.
Παρ. 7,1 Παιδί μου, φύλαττε τους λόγους μου, και κρύψε ως
πολύτιμον θησαυρόν μέσα εις την καρδίαν σου τας εντολάς μου. Παιδί μου, να σέβεσαι
τον Κυριον και θα απόκτησης έτσι δύναμιν. Εκτός δε από αυτόν μη φοβήσαι κανένα
άλλον.
Ησ. ζ΄1- 14
Ησ. 7,1 Καὶ ἐγένετο
ἐν ταῖς ἡμέραις Ἄχαζ τοῦ Ἰωάθαμ τοῦ υἱοῦ
Ὀζίου βασιλέως Ἰούδα, ἀνέβη Ῥασεὶμ βασιλεὺς
Ἀρὰμ καὶ Φακεὲ υἱὸς Ῥομελίου βασιλεὺς
Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ πολεμῆσαι αὐτὴν
καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν πολιορκῆσαι αὐτήν.
Ησ. 7,1 Κατά τας ημέρας του βασιλέως Αχαζ, υιού του
Ιωάθαμ, όστις ήτο υός του Οζίου βασιλέως των Ιουδαίων, επήλθεν ο Ρασείμ, ο
βασιλεύς του Αραμαϊκού κράτους, και ο Φακεέ, ο υιός του Ρομελίου, βασιλέως των
Ισραηλιτών, εναντίον της Ιερουσαλήμ, δια να πολεμήσουν και την καταλάβουν αλλά
δεν ημπόρεσαν να την κυριεύσουν.
Ησ. 7,2 καὶ ἀνηγγέλη
εἰς τὸν οἶκον Δαυὶδ λέγων· συνεφώνησεν Ἀρὰμ
πρὸς τὸν Ἐφραίμ· καὶ ἐξέστη ἡ ψυχὴ
αὐτοῦ καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,
ὃν τρόπον ἐν δρυμῷ ξύλον ὑπὸ πνεύματος σαλευθῇ.
Ησ. 7,2 Ανηγγέλθησαν δε στον βασιλικόν οίκον του Δαβίδ, ότι το Αραμαϊκόν
κράτος συνεμάχησε με το βασίλειον των Ισραηλιτών εναντίον αυτών. Εταράχθη ο
βασιλεύς και όλος ο βασιλικός οίκος και όλος ο λαός των Ιουδαίων, όπως
ταράσσονται και τρέμουν οι κλάδοι και τα φύλλα των δένδρων ενός δάσους, όταν
πνεύση άνεμος.
Ησ. 7,3 καὶ εἶπε
Κύριος πρὸς Ἡσαΐαν· ἔξελθε εἰς συνάντησιν Ἄχαζ
σὺ καὶ ὁ καταλειφθεὶς Ἰασοὺβ ὁ υἱός
σου πρὸς τὴν κολυμβήθραν τῆς ἄνω ὁδοῦ τοῦ
ἀγροῦ τοῦ κναφέως
Ησ. 7,3 Είπε τότε ο Κυριος προς τον Ησαΐαν· έβγα εις
συνάντησιν του Αχαζ συ και ο απομείνας κοντά σου υιός σου Ιασούβ, του οποίου το
όνομα σημαίνει “το κατάλειμμα θα επιστρέψη”. Θα τον συνάντησης πλησίον της
δεξαμενής, η οποία ευρίσκεται στο άνω μέρος της οδού, που οδηγεί στον αγρόν του
λευκαντού.
Ησ. 7,4 καὶ ἐρεῖς
αὐτῷ· φύλαξαι τοῦ ἡσυχάσαι καὶ μὴ φοβοῦ,
μηδὲ ἡ ψυχή σου ἀσθενείτω ἀπὸ τῶν δύο ξύλων
τῶν δαλῶν τῶν καπνιζομένων τούτων· ὅταν γὰρ ὀργὴ
τοῦ θυμοῦ μου γένηται, πάλιν ἰάσομαι.
Ησ. 7,4 Θα είπης εκεί προς τον Αχαζ· φυλάξου και
ησύχασε, μη φοβείσαι· ας μη αποκαρδιωθής εξ αιτίας των δύο αυτών εσβεσμένων
δαυλών, που καπνίζουν, του βασιλέως Φακεέ και του Ρασείμ, διότι, όταν η δικαία
τιμωρία της οργής του θυμού μου πραγματοποιηθή πλέον εναντίον σας, εγώ πάλιν θα
σας ανορθώσω και θα σας προστατεύσω.
Ησ. 7,5 καὶ ὁ υἱὸς
τοῦ Ἀρὰμ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ Ῥομελίου,
ὅτι ἐβουλεύσαντο βουλὴν πονηρὰν περὶ σοῦ
λέγοντες·
Ησ. 7,5 Ως προς δε τον Ρασείμ, βασιλέα των Αραμαίων και
τον Φακεέ, υιόν του Ρομελίου, επειδή αυτοί εσκέφθησαν και απεφάσισαν ενάντιόν
σου κακά και ολέθρια, λέγοντες
Ησ. 7,6 ἀναβησόμεθα εἰς
τὴν Ἰουδαίαν καὶ συλλαλήσαντες αὐτοῖς, ἀποστρέψομεν
αὐτοὺς πρὸς ἡμᾶς καὶ βασιλεύσομεν αὐτοῖς
τὸν υἱὸν Ταβεήλ·
Ησ. 7,6 θα επέλθωμεν εναντίον της Ιουδαίας, θα
συνομιλήσωμεν με αυτούς, θα τους απειλήσωμεν και έτσι, χωρίς καν να
πολεμήσωμεν, θα τους γυρίσωμεν προς το μέρος μας και θα καταστήσωμεν βασιλέα
εις αυτούς τον υιόν του Ταβεήλ,
Ησ. 7,7 τάδε λέγει Κύριος
σαβαώθ· οὐ μὴ μείνῃ ἡ βουλὴ αὕτη οὐδὲ
ἔσται·
Ησ. 7,7 αυτά, λοιπόν, λέγει ο Κυριος, ο παντοκράτωρ·
Δεν θα πραγματοποιηθή η κακή απόφασίς των ούτε και θα ευοδωθή το σχέδιόν των.
Ησ. 7,8 ἀλλ᾿ ἡ
κεφαλὴ Ἀρὰμ Δαμασκὸς καὶ ἡ κεφαλὴ
Δαμασκοῦ Ῥασεὶμ - ἀλλ᾿ ἔτι ἑξήκοντα
καὶ πέντε ἐτῶν ἐκλείψει ἡ βασιλεία Ἐφραὶμ
ἀπὸ λαοῦ -
Ησ. 7,8 Διότι πρωτεύουσα του Αραμαϊκού κράτους θα είναι
η Δαμασκός, ο δε Ρασείμ θα είναι βασιλεύς μόνον της Δαμασκού. Ως προς δε το
βασίλειον του Ισραήλ θα υπάρξη ακόμη επί εξηκοντα πέντε έτη, οπότε πλέον θα
λείψη ο λαός από το βασίλειον αυτό.
Ησ. 7,9 καὶ ἡ
κεφαλὴ Ἐφραὶμ Σομόρων, καὶ ἡ κεφαλὴ Σομόρων
υἱὸς τοῦ Ῥομελίου· καὶ ἐὰν μὴ
πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνιῆτε. -
Ησ. 7,9 Επί του παρόντος πρωτεύουσα του βασιλείου αυτού
θα είναι η Σαμάρεια και βασιλεύς της Σαμαρείας θα είναι ο υιός του Ρομελίου.
Εάν όμως σεις δεν πυστεύσετε στον Κυριον και δεν παραδεχθήτε τους λόγους του,
ποτέ δεν θα εννοήσετε ούτε την θέσιν, που ευρίσκεσθε, ούτε τον τρόπον της ασφαλείας
σας”.
Ησ. 7,10 Καὶ προσέθετο
Κύριος λαλῆσαι τῷ Ἄχαζ λέγων·
Ησ. 7,10 Ωμίλησεν ο Κυριος και πάλιν προς τον Αχαζ και
είπε·
Ησ. 7,11 αἴτησαι σεαυτῷ
σημεῖον παρὰ Κυρίου Θεοῦ σου εἰς βάθος ἢ εἰς
ὕψος.
Ησ. 7,11 “εις πιστοποίησιν αυτών, που σου είπα, ζήτησε να
γίνη κάποιο θαύμα από τον Κυριον τον Θεόν σου είτε εις τα βάθη της γης είτε εις
τα ύψη του ουρανού”.
Ησ. 7,12 καὶ εἶπεν
Ἄχαζ· οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ᾿ οὐ μὴ
πειράσω Κύριον.
Ησ. 7,12 Ο Αχαζ όμως απήντησε· “δεν πρόκειται εγώ να
ζητήσω τέτοιο θαύμα και να θέσω τρόπον τινά τον Κυριον εις πειρασμόν”.
Ησ. 7,13 καὶ εἶπεν·
ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν
ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ
παρέχετε ἀγῶνα;
Ησ. 7,13 Είπε τότε ο προφήτης Ησαΐας εκ μέρους του Θεού·
“ακούσατε, λοιπόν, όλοι σεις οι άνθρωποι της βασιλικής οικογενείας του Δαβίδ.
Είναι μικρόν ζήτημα να παρέχετε πράγματα και αφορμάς στενοχωρίας στους
ανθρώπους; Πως, λοιπόν, τολμάτε να στενοχωρήτε τον Κυριον με την απιστίαν και
ανυπακοην σας;
Ησ. 7,14 διὰ τοῦτο
δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ
ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν,
καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ·
Ησ. 7,14 Δια τούτο θα δώση ο ίδιος ο Κυριος εις σας
σημείον, θαύμα μέγα και καταπληκτικόν. Ιδού, η παρθένος θα συλλάβη υπερφυσικώς
και θα γεννήση υιόν και το όνομα του υιού της αυτού θα είναι Εμμανουήλ, που
σημαίνει ο Θεός μαζή μας.
