Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 11 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: (Β΄Κορ. δ΄6- 15 )

Β Κορ. 4,6          ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Β Κορ. 4,6                Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.

Β Κορ. 4,7          Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν,

Β Κορ. 4,7                Εχομεν δε αυτόν τον ανεκτίμητον θησαυρόν της ενδόξου γνώσεως μέσα εις τα σώματα μας, τα αδύνατα και εύθραστα σαν όστρακα, δια να φαίνεται έτσι καθαρά ότι ο υπεράφθονος πλούτος της δυνάμεως είναι και προέρχεται από τον Θεόν και όχι από ημάς.

Β Κορ. 4,8          ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι,

Β Κορ. 4,8                Ετσι δε εξηγείται η υπερνίκησις των αναριθμήτων εμποδίων και κινδύνων που συναντώμεν στο έργον μας. Διότι όντως ημείς οι Απόστολοι παντού και πάντοτε θλιβόμεθα, χωρίς όμως να φθάνωμεν εις αδιέξοδον και καταθλιπτικήν στενοχωρίαν. Περιπίπτομεν εις απορίαν και αμηχανίαν, χωρίς ποτέ να αποθαρρυνώμεθα και να μη ευρίσκωμεν λύσιν και απάντησιν εις τας απορίας μας.

Β Κορ. 4,9          διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι,

Β Κορ. 4,9                Διωκόμεθα από απίστους και ψευδαδέλφους, αλλά δεν εγκαταλειπόμεθα από τον Θεόν. Φαίνεται μερικές φορές, ότι καταβαλλόμεθα και ριπτόμεθα από τους εχθρούς μας κάτω ως ηττημένοι, αλλά δεν χανόμεθα.

Β Κορ. 4,10        πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ.

Β Κορ. 4,10              Οπου και αν περιοδεύωμεν, φέρομεν στο σώμα μας πάντοτε τας οδύνας και τον θάνατον του Κυρίου Ιησού, κινδυνεύοντες όπως εκείνος και να αποθάνωμεν εις κάθε στιγμήν. Τούτο όμως, δια να φανερωθή εις την ζωήν και ύπαρξιν μας, που πάντοτε διαφεύγει τον θάνατον, η ζωή και η δύναμις του Ιησού.

Β Κορ. 4,11        ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν.

Β Κορ. 4,11               Διότι πάντοτε ημείς, που ζώμεν δια το έργον του Κυρίου, παραδιδόμεθα εις θάνατον δια την δόξαν του Ιησού, ώστε η ζωή και η δύναμις του Ιησού Χριστού να φανή στο θνητόν μας σώμα, το οποίον ο Κυριος κατά θαυμαστούς τρόπους σώζει.

Β Κορ. 4,12        ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν.

Β Κορ. 4,12              Ωστε οι μεν καθημερινοί θανάσιμοι κίνδυνοι υπάρχουν εις ημάς, η δε πνευματική ζωη, που προέρχεται από τον ιδικόν μας θάνατον, ενεργείται και αυξάνεται εις σας.

Β Κορ. 4,13        ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν,

Β Κορ. 4,13               Επειδή όμως έχομεν το αυτό Αγιον Πνεύμα, που μας χαρίζει και μας στερεώνει εις την πίστιν, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένον εις την Παλαιάν Διαθήκην “επίστευσα και δι' αυτό ελάλησα”. και ημείς πιστεύομεν κατά τρόπον ορθόν και σταθερόν στον Κυριον, δι' αυτό και με θάρρος κηρύττομεν την διδασκαλίαν της πίστεώς μας.

Β Κορ. 4,14        εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν.

Β Κορ. 4,14              Από αυτήν δε την πίστιν αντλούμεν την βεβαίαν γνώσιν, ότι ο Θεός και Πατήρ, ο οποίος ανέστησε το Κυριον Ιησούν, θα αναστήση και ημάς δια μέσου του Ιησού και θα μας θέση κοντά του, μαζή με σας, ενδόξους εις την βασιλείαν του.

Β Κορ. 4,15        τὰ γὰρ πάντα δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.

Β Κορ. 4,15               Διότι όλα γίνονται δια σας, ώστε η ευεργεσία και η δωρεά του Θεού, που γίνεται εις ημάς, να γίνη και ιδική σας ευεργεσία και να πλεονάση εις όλους. Ετσι δε σεις και ημείς, που είμεθα οι ευεργετούμενοι, να ευχαριστούμεν τον Θεόν, ώστε και η ευχαριστία να πλεονάζή και να περισσεύη προς δόξαν του Θεού.

Εὐαγγέλιο: (Ματ. ια΄27- 30 )

Ματθ. 11,27       Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.

Ματθ. 11,27              Ολα έχουν παραδοθή από τον Πατέρα εις εμέ και, ως γνήσιος μονογενής Υιός του, έχω κάθε εξουσίαν. Και κανείς δεν γνωρίζει πλήρως και τελείως τον Υιόν, παρά μόνον ο Πατήρ και κανείς άλλος δεν γνωρίζει πλήρως και τελείως τον Πατέρα ειμή ο Υιός, ο ομοούσιος και ίσος προς αυτόν, και εν μέρει τον γνωρίζει ακόμη και εκείνος, στον οποίον ο Υιός θα φανερώση τον Πατέρα.

Ματθ. 11,28       Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.

Ματθ. 11,28             Ελάτε κοντά μου όλοι όσοι μοχθήτε και κοπιάζετε και είσθε φορτωμένοι από το βάρος των αμαρτιών και των θλίψεων και των πλανών και εγώ θα σας αναπαύσω και θα σας ξεκουράσω.

Ματθ. 11,29       ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·

Ματθ. 11,29             Σηκώσατε επάνω σας τον ζυγόν της υπακοής σας εις εμέ και μάθετε από εμέ τον ίδιον ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδίαν και θα εύρετε τότε ανάπαυσιν και ειρήνην εις τας ψυχάς σας.

Ματθ. 11,30       ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.

Ματθ. 11,30              Μη διστάσετε· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και χρήσιμος και το φορτίον των υποχρεώσεων και των καθηκόντων, που επιβάλλω εγώ, είναι ελαφρόν”. (Εγώ το επιβάλλω, αλλά και εγώ σας βοηθώ να το σηκώσετε).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά ἔσχατα καί ὁ Ἀντίχριστος

ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

     Ι.1. Τώρα είναι οι έσχατες μέρες. Και όπως το έτοιμο φαγητό χρειάζεται λίγη μόνον ώρα για να το ζεστάνεις, έτσι κι αυτές είναι τόσο κοντά. Ο Αντίχριστος είναι σαν ένα νεογέννητο που μεγαλώνει και που μερικοί θα το προσκυνήσουν. Και τι δεν έκανα, αλλά με τίποτα δεν μπορούσα να μάθω το όνομά του. Με τη βοήθεια του Θεού, μου εμφανίστηκε ο άγγελος Κυρίου και μου ανακοίνωσε: «Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να λύσει αυτό το μυστήριο. Έλα, Γαβριήλ, να σου γράψω εγώ τ' όνομά του».
     Κι έτσι μου το αποκάλυψε. Όμως αυτό δεν σας αφορά. Για τους ανθρώπους παραμένει ακόμη κρυμμένο. Έρχεται (ο Αντίχριστος) γι' αυτούς που τον περιμένουν. Για να πάρουν νούμερο δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν δυνάμεις (βία). Όλα θα γίνουν θεληματικά. Και η εξομολόγηση δεν θα βοηθήσει. Προσέξτε.

   Έρχονται μέρες που θα τρώτε χώμα...! (Το λέει και η αγία Ματρώνα η τυφλή - λινκ). Οι αγώνες των αγίων προφητών, του Ενώχ και του Ηλία, με τον Αντίχριστο θα μεταδίδονται από την τηλεόραση. Εξαιτίας των αμαρτιών μας θα γίνουν φοβεροί σεισμοί.

    Στη Γεωργία θα μπουν πρώτα τα τανκς των Ρώσων για να μας αφυπνίσουν. (Μπήκαν ήδη στις 8-8-2008). Θα πουληθούν και θα χαθούν περιοχές της Γεωργίας. Η Παναγία δεν θα το συγχωρήσει. Όλοι θα τιμωρηθούν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ὁσιότατη ἀδελφή Μαρία Μαγδαληνή (κατά κόσμον Marie Madeleine Le Beller), τοῦ π.Γεωργίου Ἀθανασάκη

   Η  οσιότατη  αδελφή  Μαρία Μαγδαληνή  (κατά κόσμον Marie Madeleine Le Beller)  εκοιμήθη εν Κυρίω  σε ηλικία 67-68 ετών, την 12ην Δεκεμβρίου 2013 (Ν.Η.) ημέρα Πέμπτη και ώρα 13:00 μ.μ. στο ερημητήριό της πλησίον του σπηλαίου του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος στο όρος Σινά. Απώλεσε  την επαφή με το περιβάλλον λίγες ώρες προ της τελευτής της και είχε ένα ειρηνικό τέλος στα χέρια του γέροντός της π. Παύλου Σιναϊτου που έσπευσε να της δώσει την τελευταία Θεία Μετάληψη.

   Bαπτίστηκε σε ηλικία 40 ετών περίπου στον Ιορδάνη, το έτος 1986. Έζησε στον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος  δεκαοχτώ (18) χρόνια, με πολλούς πειρασμούς και από τους ανθρώπους και από τους δαίμονες. Έξι μήνες στην αρχή διανυκτέρευε έξω ανάμεσα στα βράχια, άστεγη με ένα υπνόσακο, σ`εκείνη την απαράκλητη έρημο συντροφιά με σκορπιούς και δηλητηριώδη φίδια.  Έζησε μεγάλη απόρριψη, πολλοί την θεωρούσαν τρελή και πλανεμένη. Πούλησε το σπίτι της στο Παρίσι κι αγόρασε ένα κομμάτι γη από ένα βεδουίνο κάτω ακριβώς από το σπήλαιο του Άγίου Ιωάννου της Κλίμακος. Εκεί υπήρχε μια χαρουπιά κι ένα πηγάδι. Έχτισε σταδιακά πέντε αυτόνομα κελλάκια, ένα μικρό ναύδριο πάνω σ`ένα βράχο, φύτεψε δένδρα, λίγες ελιές, δυο-τρεις μηλιές και ένα κλήμα και έφτιαξε μικρή στέρνα και κήπο. Όλη την σκήτη της την περιέφραξε με τείχος. Ζούσε απλά καλλιεργώντας τον κήπο της πλέκοντας κομποσχοίνια και ασχολούμενη τα τελευταία χρόνια με την ξυλογλυπτική όπου σημείωσε μεγάλη πρόοδο κατασκευάζοντας εικόνες για το εκκλησάκι της. Στην μονή κατέβαινε κάθε Κυριακή αρχικά και αργότερα κάθε δεκαπέντε και τις μεγάλες εορτές για να μεταλαμβάνει.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΑΡΙΑ. "Ἔλεγε σέ ἀφοσιωμένη στήν Ἁγία Μαρίνα πιστή: Ἐγώ πετῶ, παιδί μου. "Χάρισμα ἀορασίας καί ὑπέρ φύσιν μετάβασης

Χάρισμα αορασίας καί υπέρ φύσιν μετάβασης

 Η ταπεινή Γερόντισσα Μακαρία γιά λόγους γνωστούς μόνο στο Δωρεοδότη Κύριο έλαβε καί τό σπάνιο χάρισμα να μεταφέρεται θαυμαστά σε άλλους τόπους. Τό είχε φανερώσει η ίδια σε ορισμένα πνευματικά της παιδιά.

Διηγείται μια κυρία πώς της έδωσε μια μέρα η Γερόντισσα Μακαρία μια χούφτα λιβάνι καί της είπε: Πάρτο καί τώρα τό έφερα από τα Ιεροσόλυμα. Τό λιβάνι συνήθως τό έφερνε από τό Λίβανο. Έδινε απ’ αυτό άφθονο σ’ ένα ευσεβές ζεύγος. Μια κυρία τή βρήκε στήν αυλή τού κελιού μπροστά στη βρύση να νίβεται, έχοντας τό μαντήλι της σηκωμένο (σαρίκι). Της ομολόγησε: Ίδια εδά (=αυτή τή στιγμή) έρχομαι από τόν Άϊ Γιάννη στο Λασίθι.

Ένα από τα 469 παιδιά πού είχε βαφτίσει διηγείται ότι, κάποτε πού μέ τή μάνα του φιλοξενήθηκαν στο κελί της, η Μακαρία τό βράδυ  έφυγε παραγγέλλοντας να μη βγουν έξω εκείνη τή στιγμή.Ο φιλιότσος της όμως από περιέργεια άνοιξε την πόρτα καί είδαν ένα σύννεφο πού έφευγε πάνω τους. Τό πρωί η Γερόντισσα επέστρεψε.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Διαμαρτυρία γιά τίς ἄδικες κατηγορίες κατά τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Ἰδιωτική πρωτοβουλία Ὀρθοδόξων πιστῶν

Θεσσαλονίκη,     Δευτέρα 09/ 01/2017

Ἀριθμ. Πρωτοκ. εἰσερχομένου ἐγγράφου: 10/9-1-17

Πρός τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἄνθιμο

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία γιά τίς ἄδικες κατηγορίες κατά τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Παναγιώτατε,

      Πληροφορηθήκαμε τήν ὑπό ἡμερομηνίαν 10-12-2016 ἐπιστολή Σας πρός τόν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση, σύμφωνα μέ τήν ὁποία τόν καλεῖτε νά «παύσει τόν σκανδαλισμόν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν» καί τήν «δημιουργία ἀποτειχίσεων, σχισμάτων καί ἀνταρσιῶν» «συμπεριφερόμενος», κατά τήν Ὑμετέραν ἄποψιν, «ἀντικανονικῶς καί ἄνευ σεβασμοῦ πρός τήν Ὀρθόδοξη, Μία, Ἁγία καί Ἀποστολική Ἐκκλησία».

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀποκάλυψη ἀπό τήν ἄλλη ζωή πού πῆγε ὁ πλούσιος πού ἔδινε ἀκατάπαυστα ἐλεημοσύνη καί ταυτοχρόνως διέπραττε ἀκατάπαυστα τήν ἁμαρτία τῆς μοιχείας

ΜΕΓΑΛΗ συμφορά είναι η παραμονή του ανθρώπου σε θανάσιμη αμαρτία, μεγάλη συμφορά είναι η μετατροπή της θανάσιμης αμαρτίας σε συνήθεια! Δεν υπάρχουν καλές πράξεις, πού θα μπορούσαν να λυτρώσουν από τόν άδη μια ψυχή, αν αυτή, πριν χωριστεί από τό σώμα, δεν καθαριστεί από κάθε θανάσιμο αμάρτημά της.

Στα χρόνια τού αυτοκράτορα Δέοντος Α' τού Μεγάλου (457-474) ζούσε στήν Κωνσταντινούπολη ένας άνθρωπος πολύ ένδοξος καί πολύ πλούσιος, πού ελεούσε γενναιόδωρα τούς φτωχούς. Δυστυχώς, όμως, από τά νιάτα του έπεφτε στο θανάσιμο αμάρτημα της μοιχείας, στο οποίο συνέχισε να πέφτει ως τα γηρατειά του, καθώς μέ τον καιρό η κακή αυτή συνήθεια εδραιώθηκε μέσα του. Έτσι, δίνοντας ακατάπαυστα ελεημοσύνη καί διαπράττοντας ακατάπαυστα μοιχεία, ξαφνικά πέθανε.

  Ο άγιος Γεννάδιος, πατριάρχης τότε Κωνσταντινουπόλεως (458-471), και οι άλλοι επίσκοποι, συζητώντας γι` αυτόν, διχογνωμούσαν ως προς τή μεταθανάτια κατάστασή του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἵνα πάντες ἕν ὦσι, καθώς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν σοί, ἵνα αὐτοί ἐν ἡμῖν ἕν ὦσιν»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Ἵνα πάντες ἕν ὦσι, καθώς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν σοί, ἵνα αὐτοί ἐν ἡμῖν ἕν ὦσιν» (Ἰωάν. Ιζ΄ : 21). Τί εἶναι αὐτό πού μᾶς χωρίζει ἀπό τό Θεό καί τόν ἀδελφό μας;

Τό χρῆμα καί ἡ ὑλική ἀπόλαυση (φαγητό καί πιοτό), δηλαδή ὁ πηλός, τά σκύβαλα, ἡ φθορά. Γιατί;

Ἐπειδή δέν ἔχουμε ζωντανή χριστιανική πίστη κι ἐμπιστοσύνη στό Θεό. Δέν ξέρουμε ἤ ξεχνᾶμε πώς ἀληθινή ζωή γιά τόν ἄνθρωπο σημαίνει ἀγάπη γιά τό Θεό καί τόν πλησίον. Ὅταν στηρίζουμε τή ζωή μας στή ματαιότητα καί πιστεύουμε σ᾿ αὐτήν, δέν ἀποδίδουμε στόν Οὐράνιο Πατέρα μας τή δόξα πού τοῦ ἁρμόζει.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ καταδίωξη τῆς ἀγάπης

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Να καταδιώκουμε (ἐπιδιώκουμε μέ ὅλη μας την δύναμη) λοιπόν την αγάπη, όπως παραγγέλλει ο απόστολος Παύλος (Α΄ Κορ. ιδ΄ 1). Δεν είπε απλώς να αγαπάμε, αλλά να καταδιώκουμε. Χρειάζεται πολλή σπουδή, φροντίδα. Γρήγορα εξαφανίζεται, αλλά είναι και πολύ ταχεία, εύκολη για αναχώρηση. Πράγματι, τόσα γεγονότα και πράγματα την καταστρέφουν σ’ αυτή τη ζωή. 

Διαβάστε περισσότερα »

  http://hristospanagia3.blogspot.gr/