Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 25 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: (Ἑβρ. ζ΄26- η΄2 )
Εβρ. 7,26           Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος,
Εβρ. 7,26                  Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά του Πατρός και Θεού,
Εβρ. 7,27           ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας.
Εβρ. 7,27                  και δεν έχει ανάγκην, όπως οι Αρχιερείς του Νομου, να προσφέρη πρώτον θυσίας δια τας ιδικάς του αμαρτίας και έπειτα δια τας αμαρτίας του λαού. Αφ' ενός μεν διότι είναι απολύτως αναμάρτητος, αφ' ετέρου δε διότι προσέφερε μίαν φοράν υπέρ του λαού την υψίστην λυτρωτικήν θυσίαν, θυσιάσας τον εαυτόν του επάνω στον σταυρόν.
Εβρ. 7,28           ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον.
Εβρ. 7,28                  Διότι ο Νομος του Μωϋσέως εγκαθιστά αρχιερείς, που και αυτοί σαν άνθρωποι έχουν ηθικήν ασθένειαν και ατέλειαν. Ο δε λόγος της ενόρκου υποσχέσεως του Θεού, που εδόθη μετά τον Νομον δια μέσου του προφήτου Δαυΐδ, εγκαθιστά αιώνιον αρχιερέα τον Υιόν του Θεού, ο οποίος τέλειος ως Θεός ανεδείχθη και ως άνθρωπος κατά πάντα τέλειος και μένει τέλειος στους αιώνας των αιώνων.
Εβρ. 8,1            Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
Εβρ. 8,1                     Το δε σημαντικώτερον και βασικωτάτης σπουδαιότητος από όσα μέχρι τώρα είπομεν είναι τούτο ότι έχομεν τέτοιον Αρχιερέα, ο οποίος εκάθισεν εις τα δεξιά του θρόνου της θείας μεγαλωσύνης επάνω στους ουρανούς
Εβρ. 8,2            τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.
Εβρ. 8,2                    και έγινε λειτουργός εις τα Αγια του Ουρανού και εις την αληθινήν σκηνήν, την οποίαν εθεμελίωσε και κατεσκεύασεν ο Κυριος και όχι άνθρωπος.

Εὐαγγέλιο: (Ἱωάν. ι΄9- 16 )
Ιω. 9,9              ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι.
Ιω. 9,9                       Αλλοι έλεγαν ότι “αυτός είναι”. Αλλοι δε ότι “κάποιος άλλος , όμοιος με αυτόν είναι”. Εκείνος όμως έλεγεν ότι “εγώ είμαι, ο τέως τυφλός”.
Ιω. 9,10             ἔλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί;
Ιω. 9,10                     Τοτε τον ερωτούσαν εκείνοι “πως ανοίχθησαν και εθεραπεύθηκαν τα μάτια σου;”
Ιω. 9,11             ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα.
Ιω. 9,11                      Απεκρίθη εκείνος και είπεν· “ένας άνθρωπος, λεγόμενος Ιησούς, έκαμε πηλόν, μου άλειψε τους οφθαλμούς και μου είπε· Πηγαινε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και νίψου. Επήγα, ενίφθηκα και απέκτησα το φως μου”.
Ιω. 9,12             εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα.
Ιω. 9,12                     Του είπαν· “που είναι εκείνος;” Τους λέγει· “δεν ξέρω”.
Ιω. 9,13             Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν.
Ιω. 9,13                     Οδηγούν τότε τον τέως τυφλόν προς τους Φαρισαίους.
Ιω. 9,14             ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.
Ιω. 9,14                     Ητο δε Σαββατον, όταν ο Ιησούς έκαμε τον πηλόν και άνοιξε τα μάτια του τυφλού.
Ιω. 9,15             πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω.
Ιω. 9,15                     Οι Φαρισαίοι τον ηρώτησαν και αυτοί πάλιν, πως απέκτησεν το φως του. Εκείνος δε τους είπεν· “ένας άνθρωπος έβαλε πηλόν επάνω εις τα μάτια μου και εγώ ενίφθηκα και τώρα βλέπω”.
Ιω. 9,16             ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.
Ιω. 9,16                     Ελεγαν, λοιπόν, μερικοί από τους Φαρισαίους· “αυτός ο άνθρωπος δεν είναι από τον Θεόν, διότι δεν τηρεί την αργίαν του Σαββάτου”. Αλλοι έλεγαν· “πως είναι δυνατόν ένας αμαρτωλός άνθρωπος να κάνη τέτοια καταπληκτικά θαύματα;” Διχογνωμία και διαίρεσις έγινε μεταξύ των.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός, χάρη στήν ὑπερφυσική του ἄσκηση, ἔγινε σάν ἄσαρκος ἐνῶ ἀκόμα βρισκόταν στή σάρκα, γι` αὐτό καί μποροῦσε νά βλέπει αἰσθητά τά πνεύματα.


Ο όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός, χάρη στήν υπερφυσική του άσκηση, έγινε σαν άσαρκος ενώ ακόμα βρισκόταν στη σάρκα, γι` αυτό καί μπορούσε να βλέπει αισθητά τά πνεύματα. Μια μέρα είδε στον δρόμο να περνά μια νεκρική πομπή. Κόσμος πολύς, ιερωμένοι καί λαϊκοί, πήγαιναν να κηδέψουν έναν πλούσιο άρχοντα. Ακουγόταν ένα βουητό από ψαλμωδίες, θρήνους καί σπαραχτικές φωνές. Ό όσιος μέ τα διορατικά του μάτια είδε πολυάριθμους μαύρους δαίμονες να βαδίζουν μπροστά από τους ιερείς καί να φωνάζουν πιο δυνατά από τούς ψάλτες:
      Αλίμονο του! Αλίμονο του!
Στα χέρια τους κρατούσαν άλλοι κεριά από θειάφι, άλλοι θυμιατήρια πού βρομούσαν σάν κοπριά, καί άλλοι σακούλια με στάχτη, πού τή σκόρπιζαν ολόγυρα. Άλλοτε γάβγιζαν σάν σκύλοι καί άλλοτε γρύλιζαν σαν χοίροι. Μερικοί είχαν περικυκλώσει το φέρετρο και ράντιζαν τό πρόσωπο τού νεκρού μέ βρομόνερα. Άλλοι πετούσαν κυκλικά στον αέρα καί άγγιζαν το σώμα του, απο το οποίο αναδινόταν αφόρητη δυσοσμία. Άλλοι, πάλι, άκολουθούσαν με τραγούδια και χορούς άσεμνους, με γέλια και αστεία χυδαία, χτυπώντας χαρούμενα τα χέρια καί τα πόδια τους. Χλεύαζαν, μάλιστα, τούς ψάλτες καί τούς άλλους χριστιανούς, λέγοντας:

Οἱ πνευματικὲς «τρέλλες» τοῦ π. Παϊσίου


Ἡ πνευματική του βιογραφία μᾶς ὑπενθυμίζει μεγάλες μορφές ἀσκητῶν τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Τό ἀδύνατο σῶμα του ἄντεχε αὐτήν τήν ἄσκηση, γιατί λάμβανε Χάρη ἀπό τόν Θεό.
Ἔκανε μεγάλες πνευματικές «τρέλλες» γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, στόν ὕπνο, τό φαγητό, τίς μετάνοιες, τίς ὁδοιπορίες, τόν ἐγκλεισμό σέ σπηλιές, τήν διαμονή σέ κουφάλες βελανιδιῶν, τήν κατάβαση σέ γκρεμό γιά ἡσυχία, τήν στέρηση, τήν ἀκρότατη ἡσυχία, τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί τήν ὀδύνη τῆς καρδιᾶς γιά ὅλον τόν κόσμο, τήν φιλανθρωπία, τήν συνάντηση μέ ἀρκοῦδες καί τήν ἐπίδειξη εὐγένειας σέ αὐτές, τήν ἀτρομία καί ἀφοβία του γιά πράγματα πού προκαλοῦν φόβο. Δέν φοροῦσε παπούτσια στήν ἔρημο τοῦ Σινᾶ, γι’ αὐτό «εἶχαν σχιστεῖ οἱ φτέρνες του καί ἔτρεχαν αἷμα».

«....ἕως θανάτου....»


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ζητᾶς ἀπό τόν Κύριο νά σέ βοηθήσει νά Τόν ἀγαπήσεις μέ μιάν ἀγάπη δυνατή σάν τό θάνατο, «ἕως θανάτου». Ἄς ὑποθέσουμε τώρα πώς Κύριος ἐπιτρέπει νά σ᾿ ἐπισκεφτεῖ μιά φοβερή ἀρρώστια, πού μπορεῖ νά σέ φέρει κοντά στό θάνατο. Τότε μή γογγύσεις ἐναντίον τοῦ Θεοῦ ἀλλά νά τήν ὑπομείνεις μέ καρτερία καί γενναιότητα, εὐχαριστώντας τόν Κύριο γιά τήν πατρική Του ἐπίσκεψη. Αὐτό θά ἀποδείξει πώς ἀγάπη σου γιά τό Θεό εἶναι δυνατή σάν τό θάνατο. Ἀκόμα καί στούς χειρότερους καί πιό βίαιους σπασμούς τῆς ἀρρώστιας σου, νά ἐμπιστεύεσαι τό Θεό.

Τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας βάζει φρένο στὴν κατάργηση τῆς κυριακάτικης ἀργίας!


Ἀπὸ τὴ Βάσω Παλαιοῦ 
Ὁριστικὰ καὶ μὲ τὴ «βούλα» τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας κρίθηκε παράνομη καὶ ἀκυρώθηκε ἡ ἀπόφαση τοῦ ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης (τοῦ 2014) ποὺ ἐπέτρεπε τὴν πιλοτικὴ λειτουργία τοῦ συνόλου τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων ὅλες τὶς Κυριακές τοῦ χρόνου σὲ τρεῖς περιοχὲς (ὀκτὼ ὑποπεριοχὲς) τῆς χώρας (Ἀττική, κεντρικὴ Μακεδονία, νότιο Αἰγαῖο). Ἐπρόκειτο γιὰ μία ἀπόφαση ποὺ εἶχε ξεσηκώσει θύελλα ἀντιδράσεων καὶ εἶχε «μπλοκαριστεῖ» ἡ ἐφαρμογή της ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας μὲ ἀπόφαση τοῦ τμήματος ἀναστολῶν. 
Ὡστόσο, ἡ ὁριστικὴ κρίση τοῦ ΣτῈ ἐκδόθηκε τώρα. Σύμφωνα μὲ τὸ ἱστορικό τῆς ὑπόθεσης, μὲ τοὺς νόμους 4177/2013, 4208/2013 καὶ 4254/2014 προβλέφθηκε ὅτι μὲ ἀπόφαση τοῦ ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης θὰ ὁρίζονται τρεῖς τουριστικὲς περιοχὲς τῆς χώρας ὅπου θὰ ἐπιτρέπεται πιλοτικὰ γιὰ ἕναν χρόνο ἡ προαιρετικὴ λειτουργία τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων τὶς Κυριακές, χωρὶς...
νὰ ἀπαιτεῖται γι' αὐτὸ ἡ ἔκδοση ἀπόφασης τοῦ ἀντιπεριφερειάρχη. Κι αὐτὸ ἐνῶ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς μετράει ἕναν καὶ πλέον αἰώνα ζωῆς, καθὼς καθιερώθηκε μὲ νόμο γιὰ πρώτη φορὰ γιὰ τὰ καταστήματα τὸ 1909.

Ἡ χάρη τῆς προσευχῆς φέρνει τό νοῦ σέ ἐπαφή μέ τό Θεό (Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὀμολογητής)


Η συνεχής προσευχή χωρίζει το νου απ’ όλα τα νοήματα και έτσι τον εμφανίζει γυμνό από περισπασμούς ενώπιον του Θεού· διότι τα νοήματα προκαλούνται από διάφορα πράγματα. Τα δε πράγματα είναι άλλα αισθητά και άλλα νοητά. Εφ’ όσον λοιπόν ο νους διακινείται μέσα στην περιοχή των πραγμάτων αυτών, αυτά συλλαμβάνει και αυτά τα νοήματα περιφέρει. Η δε χάρη της προσευχής φέρνει τον νου σε επαφή με το Θεό. Αφού δε τον ενώσει με το Θεό, τον χωρίζει απ’ όλα τα νοήματα· τότε ο νους γυμνός πλέον επικοινωνεί μαζί Του και γίνεται θεοειδής. Αφού δε γίνει θεοειδής, ζητεί από το Θεό τα πρέποντα κι έτσι δεν σφάλλει ποτέ στα αιτήματά του, διότι πάντοτε η παράκλησή του πραγματοποιείται από το Θεό. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μας διατάσσει: «αδιαλείπτως προσεύχεσθε…», για να πετύχουμε με την διαρκή συνάφεια του νου μας με το Θεό, σιγά-σιγά την αποκοπή του από κάθε προσκόλληση στα υλικά.

Γιατί ὀνομάστηκε Μέγας ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος;


Ο Μέγας Ευθύμιος, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 20 Ιανουαρίου, με την αγιότητα του βίου του συνετέλεσε στο να επιστρέψουν στην πατρώα ευσέβεια πολυάριθμοι αιρετικοί, όπως Μανιχαίοι, Νεστοριανοί και Ευτυχιανοί, που απέρριπταν τις αποφάσεις της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου.
Παντού, στην Αίγυπτο και τη Συρία, επικρατούσαν οι Μονοφυσίτες. Στην Παλαιστίνη όμως, χάρη στην παρουσία του Αγίου Ευθυμίου και των μαθητών του, επικράτησε η Ορθοδοξία. Και όταν ο Όσιος συνάντησε την βασίλισσα Ευδοκία, η οποία είχε περιπλακεί στα δίκτυα της αιρέσεως των Μονοφυσιτών, τόσο πειστικά και ακαταμάχητα μίλησε προς αυτήν, ώστε την απέδωκε στα ορθόδοξα δόγματα.

Δήλωση ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα


 Αποτέλεσμα εικόνας για έμφυλα στερεότυπα στα σχολεία 


Δήλωση παλλαγς ἀπὸ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα

Το κείμενο (ΕΔΩ εκτυπώσιμη μορφή Pdf)
Από tideon.org
http://aktines.blogspot.gr/2017/01/blog-post_105.html#more
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος Πέτρος ὁ μακάριος ὁ Τελώνης (+20 Ἰανουαρίου)


Ο Άγιος Πέτρος είχε το αξίωμα του πατρικίου κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565) και ήταν διοικητής της Αφρικής. Δυστυχώς ήταν άνθρωπος άσπλαχνος, ανελεήμων, πλεονέκτης και φιλάργυρος.
Κάποτε προσήλθε σε αυτόν ένας φτωχός, για να τον δοκιμάσει και του ζητούσε ελεημοσύνη. Τότε εκείνος άρπαξε έναν άρτο, από εκείνους που εκείνη την στιγμή του είχε φέρει ο αρτοποιός και σαν πέτρα τον πέταξε κατά του φτωχού ανθρώπου.
Με την χάρη του Θεού, κάποια στιγμή κράτησε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο. 
Από περιέργεια το άνοιξε, αλλά η ανάγνωσή του δεν τον άφησε αδιάφορο. Τότε άνοιξαν τα μάτια του. Και με ειλικρίνεια είδε τον πραγματικό του εαυτό. Με θλίψη είδε την αληθινή εικόνα της ψυχικής του καταστάσεως. Αμέσως ήλθε στον εαυτό του εφαρμόζοντας τον λόγο των Πατέρων: «Εἴσελθε στὸν ἑαυτό σου. Ἐκεῖ ἡ χαρὰ καὶ ἡ βασιλεία». Στη μνήμη του και στη συνείδησή του έρχονταν οι φυσιογνωμίες των τελώνων του Ευαγγελίου, τους οποίους ο Χριστός έσωσε. Και, όπως εκείνοι, μετανόησε.

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ἀναστάσεως σήμερα



24 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ξένης, των Αγίων Παύλου, Παυσιρίου και Θεοδοτίωνος αυταδέλφων, Βαβύλα ιερομάρτυρα και των μαθητών αυτού Τιμοθέου και Αγαπίου, Μακεδονίου Οσίου, Ερμογένους και Μηνά, Βαρσίμου μάρτυρος και των συν αυτώ, Χρυσοπλόκης, Φίλωνος Οσίου και Θαυματουργού, Φιλιππικού πρεσβυτέρου, Ελλαδίου του Κομενταρησίου, Ερμογένους και Φιλήμονος, Ανακομιδή Λειψάνων Αναστασίου του Πέρσου, Μνήμη εγκαινίων Ναού Ιωάννου Προδρόμου, Μνήμη εγκαινίων Ναού Αγίου Ζαχαρίου, Ζωσιμά Οσίου, Κάντοκ Οσιομάρτυρα, Ιωάννου εκ Καζάν, Νεοφύτου του Εγκλείστου, Ξένης Οσίας, Οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω.

Η Αγία Ξένη (Εορτή Ξένη, Ξένος)
Η Αγία Ξένη καταγόταν από τη Ρώμη και από γενιά τιμημένη και εύπορη. Οι γονείς της επιθυμούσαν αν την νυμφεύσουν. Ενώ όμως είχαν τα πάντα ετοιμασθεί για τον γάμο, εκείνη εγκατέλειψε τη νυφική παστάδα, παίρνοντας μαζί της και δύο πιστές της θεραπαινίδες και διά θαλάσσης έφθασε στην πόλη των Μυλασών. Στα Μύλασα μάλλον πήγε και εγκαταστάθηκε, ύστερα από συμβουλή του μακαρίου μοναχού Παύλου, ο οποίος εμφανίστηκε στην Οσία μετά από θείο φωτισμό, όταν εκείνη πέρασε από την Αλεξάνδρεια και έγινε ο πνευματικός της καθοδηγητής.
Στην πόλη των Μυλασών, η Οσία Ξένη έκτισε ιερό ναό προς τιμήν του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Εκεί κτίσθηκαν και κελιά όπου διέμεναν η Ξένη, οι δύο θεραπαινίδες και λίγες άλλες παρθένες.
Η Οσία Ξένη, αφού διήλθε την ζωή της θεοφιλώς και οσίως, κοιμήθηκε με ειρήνη. Όταν παρέδωσε την αγία της ψυχή στον Θεό, ενώ ο ήλιος φώτιζε την γη, φάνηκε στον ουρανό Σταυρός, που τον σχημάτιζαν αστέρες. Τουν ουράνιο αυτό Σταυρό τον περιέκλειε χορός αστέρων, σαν να ήταν, καθώς φαίνεται, στεφάνι της Οσίας Ξένης, με το οποίο την επιβράβευε ο Θεός για τις νηστείες της, τις αγρυπνίες της και την αγνότητα του σώματος και της ψυχής.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 25 Ἰανουαρίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 25 Ἰανουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής