Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 23 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: (Α΄Kορ. ιε΄1- 11 )
Α Κορ. 15,1        Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,
Α Κορ. 15,1               Αδελφοί, σας υπενθυμίζω το Ευαγγέλιον, το οποίον εκήρυξα εις σας και το οποίον σεις παρελάβατε με πίστιν, στο οποίον και στέκεσθε σταθεροί και ακλόνητοι,
Α Κορ. 15,2        δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε.
Α Κορ. 15,2               δια του οποίου και βαδίζετε ασφαλώς τον δρόμον της σωτηρίας εάν βέβαια το κρατήτε καλά, όπως σας το έχω διδάξει, εκτός εάν ματαίως και ανωφελώς επιστεύσατε.
Α Κορ. 15,3        παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,
Α Κορ. 15,3               Διότι εν πρώτοις παρέδωσα εις σας με την διδασκαλίαν μου, αυτό που και εγώ παρέλαβα, ότι δηλαδή ο Χριστός απέθανεν επί του σταυρού δια τας αμαρτίας μας, όπως είχαν προφητεύσει και αι Γραφαί.
Α Κορ. 15,4        καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς,
Α Κορ. 15,4               Και ότι ετάφη και ότι αναστήθηκε κατά την τρίτην ημέραν σύμφωνα με τας Γραφάς,
Α Κορ. 15,5        καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα·
Α Κορ. 15,5               και ότι παρουσιάσθηκε στον Πετρον, έπειτα στους δώδεκα αποστόλους.
Α Κορ. 15,6        ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν·
Α Κορ. 15,6               Υστερα δε παρουσιάσθηκε μια φορά εις πεντακοσίους και πλέον αδελφούς, από τους οποίους οι πλείστοι ζουν και μένουν μέχρι της ημέρας αυτής, μερικοί δε και έχουν αποθάνει.
Α Κορ. 15,7        ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν·
Α Κορ. 15,7               Επειτα εφανερώθηκε στον Ιάκωβον, ύστερον εις όλους τους Αποστόλους.
Α Κορ. 15,8        ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.
Α Κορ. 15,8               Τελευταίον δε από όλους σαν σε εξάμβλωμα, σαν σε έμβρυον που γεννήθηκε παράκαιρα, παρουσιασθηκε και εις εμέ.
Α Κορ. 15,9        ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ·
Α Κορ. 15,9               Διότι εγώ είμαι ο ελάχιστος από όλους τους Αποστόλους, ο οποίος και δεν είμαι άξιος να λέφγωμαι Απόστολος, διότι κατεδίωξα την Εκκλησίαν του Θεού.
Α Κορ. 15,10      χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί.
Α Κορ. 15,10             Σημερον δε είμαι αυτό που είμαι, δηλαδή Απόστολος, με την χάριν του Θεού. Και η χάρις του Θεού, που μου εδόθηκε, δεν έγινε και δεν έμεινε άκαρπος. Αλλά περισσότερον από όλους τους άλλους Αποστόλους εκοπίασα στο έργον του Ευαγγελίου, όχι δε εγώ, αλλά η χάρις του Θεού, που είναι μαζή μου.
Α Κορ. 15,11      εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.
Α Κορ. 15,11              Επομένως είτε εγώ είτε εκείνοι κατά τον ίδιον τρόπον προσφέρομεν στους ανθρώπους το Ευαγγέλιον και το ίδιον Ευαγγέλιον κηρύσσομεν. Ετσι δε και σεις εδεχθήκατε το Ευαγγέλιον και επιστεύσατε.
Εὐαγγέλιο: (Ματ. ιθ΄16- 26 )
Ματθ. 16,16       ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.
Ματθ. 16,16             Απεκρίθη δε ο Σιμων ο Πετρος και είπε· “Συ είσαι ο Χριστός, ο υιός του Θεού του αιωνίου, που έχει ζωήν και δίδει ζωήν”.
Ματθ. 16,17       καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σάρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ματθ. 16,17              Και ο Ιησούς απήντησε και του είπε· “μακάριος είσαι, Σιμων υιέ του Ιωνά, διότι την ομολογίαν, που έκαμες, δεν σου την εφανέρωσε αίμα και σαρξ, δηλαδή κάποιος άνθρωπος, αλλά ο Πατήρ μου ο επουράνιος.
Ματθ. 16,18       κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.
Ματθ. 16,18             Και εγώ δε σου λέγω τούτο· ότι συ είσαι Πετρος και επάνω εις αυτήν την πέτραν της ομολογίας σου θα οικοδομήσω ασάλευτον την Εκκλησίαν μου, και πύλαι Αδου (δηλαδή όλαι αι κακαί δυνάμστου πονηρού διαβόλου και των διεστραμμένων ανθρώπων), δεν θα υπερισχύσουν και δεν θα κατορθώσουν τίποτε εναντίον της.
Ματθ. 16,19       καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ματθ. 16,19             Και θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών, θα σου δώσω δηλαδή την εξουσίαν, ώστε όποιο αμάρτημα δεν θα συγχωρήσης συ εις την γην, θα είναι ασυγχώρητον και στους ουρανούς· και αμάρτημα το οποίον συ θα συγχωρήσης επάνω εις την γην, θα είναι συγχωρημένον στους ουρανούς”.
Ματθ. 16,20       τότε διεστείλατο τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ Χριστός.
Ματθ. 16,20             Τοτε δε έδωσε αυστηράν εντολήν στους μαθητάς του, να μη είπουν εις κανένα ότι αυτός είναι Ιησούς ο Χριστός.
Ματθ. 16,21       Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτη ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι.
Ματθ. 16,21             Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να φανερώνη στους μαθητάς του, ότι πρέπει αυτός να μεταβή εις Ιεροσόλυμα και να πάθη πολλά από τους πρεσβυτέρους, τους αρχιερείς και γραμματείς και να θανατωθή, και την τρίτην ημέραν από τον θάνατόν του να αναστηθή.
Ματθ. 16,22       καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων· ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο.
Ματθ. 16,22             Και ο Πετρος, κατατρομαγμένος από τας αποκαλύψεις αυτάς του Διδασκάλου, τον επήρε ιδιαιτέρως και ήρχισε με ζωηρότητα να συνιστά και να του λέη· “ο Θεός να σε φυλάξη, Κυριε, από όσα φοβερά μας είπες ότι θα σου συμβούν· Δεν πρέπει να σου συμβούν αυτά”.
Ματθ. 16,23       ὁ δὲ στραφεὶς εἶπε τῷ Πέτρῳ· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.
Ματθ. 16,23             Ο Ιησούς εστράφη αποτόμως προς τον Πετρον και του είπε· “φύγε από εμπρός μου, σατανά. Μου είσαι εμπόδιον στο απολυτρωτικόν μου έργον. Διότι δεν φρονείς και δεν δέχεσαι ο,τι είναι ευάρεστον στον Θεόν, αλλά ο,τι αρέσει στους ανθρώπους”.
Ματθ. 16,24       Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.
Ματθ. 16,24             Τοτε ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του· “εάν κανείς θέλη πράγματι να είναι οπαδός μου, ας απαρνηθή τον αμαρτωλόν εαυτόν του, ας προετοιμασθή να υποστή πολλάς θλίψεις και αυτόν ακόμη τον σταυρικόν θάνατον, και ας με ακολουθήση.
Ματθ. 16,25       ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν.
Ματθ. 16,25             Διότι εκείνος που θέλει να σώση την ζωήν του αρνούμενος εμέ, θα την χάση. Οποιος δε θυσιάσει την ζωήν του ένεκα της πίστεώς του εις εμέ, αυτός θα κληρονομήση την μακαρίαν και ατελεύτητον ζωήν.
Ματθ. 16,26       τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
Ματθ. 16,26             Διότι τι έχει να ωφεληθή ο άνθρωπος, εάν κερδήση όλον τον κόσμον, χάση δε την αθάνατον ψυχήν του; Η τι θα δώση ο άνθρωπος αντάλλαγμα, δια να εξαγοράση την ψυχήν του;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος γέροντας Πορφύριος γιά τήν μελαγχολία, τήν θλίψη, τό ἄγχος καί τήν κατάθλιψη


Τό σπουδαῖο εἶναι νά μποῦμε στήν Ἐκκλησία. Νά ἑνωθοῦμε μέ τούς συνανθρώπους μας, μέ τίς χαρές καί τίς λύπες ὅλων. Νά τούς νιώθουμε δικούς μας, νά προσευχόμαστε γιά ὅλους, νά πονᾶμε γιά τήν σωτηρία τους, νά ξεχνᾶμε τούς ἑαυτούς μας. Νά κάνομε τό πᾶν γι’ αὐτούς, ὅπως ὁ Χριστός γιά μᾶς. Μέσα στήν Ἐκκλησία γινόμαστε ἕνα μέ κάθε δυστυχισμένο καί πονεμένο κι ἁμαρτωλό. Κανείς δέν πρέπει νά θέλει νά σωθεῖ μόνος του, χωρίς νά σωθοῦν καί οἱ ἄλλοι. Εἶναι λάθος νά προσεύχεται κανείς γιά τόν ἑαυτό του, γιά νά σωθεῖ ὁ ἴδιος. Τούς ἄλλους πρέπει νά ἀγαπᾶμε καί νά προσευχόμαστε νά μή χαθεῖ κανείς· νά μποῦν ὅλοι στήν Ἐκκλησία. Αὐτό ἔχει ἀξία. Καί μ’ αὐτή τήν ἐπιθυμία πρέπει νά φύγει κανείς ἀπ’ τόν κόσμο, γιά νά πάει στό μοναστήρι ἤ στήν ἔρημο.

Στό βιβλίο τοῦ Ἰώβ ὁ διάβολος ἐμφανίζεται νά περιπλανιέται ἤδη κάτω ἀπό τόν οὐρανό καί νά διατρέχει τόν ἀέρα μέ μεγάλη ταχύτητα, ἰκανοποιώντας σέ κάθε εὐκαιρία τήν ἀχόρταγη κακία του πρός τό ἀνθρώπινο γένος.


 Σ’ αυτή την κατάσταση βρισκόμαστε σαν σε φυλακή καί δεσμά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, πάντως, δεν συνειδητοποιούν πως είναι αιχμάλωτοι καί φυλακισμένοι. Νομίζουν πως είναι ελεύθεροι. Η συναίσθηση της καταστάσεως της πνευματικής αιχμαλωσίας καί φυλακίσεως είναι δώρο του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα αποκάλυψε αυτή την κατάσταση στον προφήτη Δαβίδ, κι εκείνος, εκπροσωπώντας κάθε άνθρωπο καί την ανθρωπότητα συνολικά, προσευχήθηκε στον Θεό: «Βγάλε από τη φυλακή την ψυχή μου, γιά να δοξολογήσω το όνομά Σου».
Ο απόστολος Πέτρος ονομάζει τη σαρκική καί ψυχική κατάσταση των ανθρώπων, έστω και ευσεβών, «σκοτεινό τόπο». Ο τόπος μπορεί να είναι όχι μόνο υλικός, αλλά και νοερός και πνευματικός. «Ειρήνη επικράτησε στον τόπο (της καρδιάς) του», λέει η Γραφή.
Οι κλεισμένοι στον σκοτεινό τόπο, αν θέλουν να σωθούν, πρέπει να φωτίζονται, σάν από λυχνάρι, από την Αγία Γραφή, ώσπου να τούς επισκεφτεί το Άγιο Πνεύμα, το οποίο θα γίνει γι` αυτούς ζωντανό βιβλίο της θείας διδασκαλίας, βιβλίο πάντοτε ανοιχτό καί πάντοτε ασίγητο. «Κι έτσι», λέει ο απόστολος, «είμαστε περισσότερο βέβαιοι γιά την αλήθεια του κηρύγματος τών προφητών, πού καλά κάνετε καί τό προσέχετε σαν φώς πού φέγγει σε σκοτεινό τόπο, ώσπου να γλυκοχαράξει το πρωί και ν’ ανατείλει στις καρδιές σας ο αυγερινός».

Μερικοί ἅγιοι σέ θεία ὁράματά τους ἀξιώθηκαν νά γνωρίσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωή τόν τρόπο τῆς μελλοντικῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ.


Μερικοί άγιοι σε θεία οράματα τους αξιώθηκαν να γνωρίσουν από την παρούσα ζωή τόν τρόπο της μελλοντικής ελεύσεως του Χριστού. Ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, σε επιστολή του προς κάποιον Δημόφιλο, γράφει ανάμεσα στα άλλα καί για τον μακάριο Κάρπο, μαθητή του Αποστόλου Παύλου, «άνθρωπο περισσότερο από κάθε άλλον ικανό στη θεοπτία, λόγω της πολλής καθαρότητας του νου του».

Γέροντας Γαβριὴλ τοῦ Ἁγ. Ὄρους: Πότε δικαιολογεῖται η ἀνυπακοὴ στοὺς πνευματικούς.


Σχετική εικόνα

Πότε δικαιολογεῖται η ἀνυπακοὴ στοὺς πνευματικούς.
 
– Πολλοὶ Πατριάρχες καὶ Δεσπότες γέροντα ἀκοῦμε νὰ λένε πὼς ὁ Πάπας εἶναι ὄντως Ἐκκλησία. Ἐμεῖς τί πρέπει νὰ κάνουμε; Πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοὴ σὲ αὐτούς;
Ὀφείλουμε ὑπακοὴ στοὺς Δεσποτάδες μας, στοὺς πνευματικούς μας, ὅταν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Ὅταν ὅμως δὲν ὀρθοτομούν τὸ λόγο τῆς ἀλήθειας καὶ λένε αἱρετικά πράγματα, ὄχι μόνο σὲ αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή, ἀλλὰ καὶ σὲ ἕνα Ἄγγελο ἀπὸ τὸν οὐρανό ἂν κατέβει καὶ μᾶς πεῖ ἀντίθετα μὲ αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία δὲν πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή.
Ἔχουμε καθήκοντα πρὸς τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες καὶ καθήκοντα πρὸς τὸν Θεό. Τά καθήκοντα πρὸς τὸν Θεὸν εἶναι ὑπέρτερα τῶν καθηκόντων πρὸς τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες. Ἂν ἕνα καθῆκον πρὸς τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες συγκρούεται μὲ τὸ καθῆκον μας πρὸς τὸν Θεόν, τότε παύει νὰ ἰσχύει, καταργεῖται.

«Ἡ προσευχή τῆς μάνας μας ἤ κάποιου φίλου μας ἔχει πολλή δύναμη.....»


Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα

Ὁ Γέροντας προέβλεπε ποιοί ἄνθρωποι θά ἔλθουν νά ζητήσουν τήν βοήθειά του.
Ἕνας ἄνθρωπος ἔγινε ἀλκοολικός. Ἔκλεβε πράγματα ἀπό τό σπίτι του καί τά πουλοῦσε γιά νά ἱκανοποιεῖ τό πάθος του. Τόν ἄφησε ἡ γυναίκα του ἐπειδή δέν μπόρεσε νά ζεῖ μαζί του, καί πῆρε καί τό παιδί. Ἕνας φίλος του ἔμαθε πώς στήν Βίριτσα ζεῖ μοναχός πού μπορεῖ νά θεραπεύσει αὐτό τό πάθος του καί ἄρχισε νά τόν παρακαλᾶ νά πᾶνε νά τόν δοῦν. Αὐτός στήν ἀρχή δέν τό δεχόταν ἀλλά μετά συμφώνησε. Μιά μέρα, λοιπόν, πῆραν τό τρένο καί πῆγαν στό Λένιγκραντ. Ἔκεῖ ὅταν ὁ φίλος του πῆγε νά πάρει εἰσιτήρια γιά Βίριτσα αὐτός πῆγε στήν τουαλέτα καί ἐκεῖ γιά ἕνα ποτήρι βότκα πούλησε καί τό πουκάμισό του καί τό ἐσώρουχο καί ὁ ἴδιος ἔμεινε μέ τήν ζακέτα καί τό παντελόνι. Ὁ φίλος του, ὅταν τόν βρῆκε, δέν μπόρεσε νά καταλάβει πῶς καί ποῦ βρῆκε βότκα. Πῆραν λοιπόν τό τρένο καί πῆγαν στήν Βίριτσα.
Ὅταν ἔφτασαν στό σπίτι τοῦ Γέροντα καί μπῆκαν μέσα, ὁ πατήρ Σεραφείμ ἐξηγοῦσε τήν παραβολή τοῦ Κυρίου γιά τό χαμένο πρόβατο. Ὁ ἀλκοολικός ὅταν τό ἄκουσε εἶπε στόν φίλο του:

Οἱ διαστάσεις τοῦ ἀνθρώπου


Δεν είναι ο άνθρωπος εκείνο, που μπορεί να χωρέσει σ΄έναν τάφο, αλλά εκείνο που δεν μπορεί να χωρέσει ούτε στο σύμπαν.
Οι σκέψεις μας για την αλήθεια είναι πεπερασμένες.
Τα αισθήματά μας επεκτείνονται και γνωστοποιούνται σε τόσα όντα και κόσμους, όσοι είναι αυτοί στους οποίους απευθύνονται. Η καλή μας πίστη, εάν φθάνει έως τους αγγελικούς κύκλους, δημιουργεί γύρω μας κύκλο από το σύμπαν, έτσι ώστε ό,τι είναι σ΄αυτόν τον κύκλο την αισθάνεται.

«Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε» ἀκοῦμε στήν καταβασία τῶν Χριστουγέννων. Αὐτό σημαίνει πώς ἐκεῖνος πού πιστεύει ὅτι Χριστός κατέβηκε στή γῆ καί σαρκώθηκε ἀπό ὑπερβολική ἀγάπη γιά τή σωτηρία μας, δέν προσκολλᾶται στή γῆ, ἀλλά ὑψώνεται διαρκῶς μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά του στόν οὐρανό. θέλησή του εἶναι οὐράνια, ἀποβλέπει στά οὐράνια ἀγαθά, δέ γοητεύεται ἀπό τίς ἐπίγειες ἀπολαύσεις, ἀπό τήν ἐγκόσμια λαμπρότητα, τίς τιμές καί τά πλούτη.

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας


Εκείνος που βλέπει και ίχνος μόνο μίσους μέσα στην καρδιά του, προς οποιονδήποτε άνθρωπο για οποιοδήποτε φταίξιμό του, είναι εντελώς ξένος από την αγάπη προς τον Θεό. Γιατί η αγάπη προς το Θεό δεν ανέχεται διόλου το μίσος κατά του ανθρώπου.
Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής
 
http://epanosifi.blogspot.gr/2016/12/blog-post_348.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

22 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Τιμοθέου Αποστόλου, Αναστασίου του Πέρσου, Βικεντίου Διακόνου, των Αγίων Μαρτύρων Μανουήλ Επισκόπου, Γεωργίου Επισκόπου, Πέτρου, Λέοντος Επισκόπου, Σιωνίου, Γαβριήλ, Ιωάννου, Λέοντος, Παρόδου πρεσβυτέρου και των λοιπών 377, Αναστασίου Διακόνου, Ιωσήφ Ηγιασμένου, Μακαρίου εκ Ρωσίας, Ιωάσαφ Φωτιστού, Ανάμνηση ευρέσεως εικόνος Παναγίας Ελεηστρίας.

Ο Άγιος Τιμόθεος ο Απόστολος (Εορτή Τιμόθεος)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας παρέχουν οι Πράξεις των Αποστόλων και οι Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, ο Τιμόθεος ήταν ο πιο αγαπητός μαθητής του και ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Αποστόλου Παύλου. Το όνομά του είναι ελληνικό και σημαίνει αυτός που τιμά τον Θεό, αλλά και αυτόν που τιμά ο Θεός.
Ο Άγιος Απόστολος Τιμόθεος γεννήθηκε μάλλον στα Λύστρα της Λυκαονίας ή πιθανών στη Δέρβη, από πατέρα Έλληνα Εθνικό και μητέρα πιστή Ιουδαία, προφανώς εκ γενετής και πιθανόν προσήλυτη, που ονομαζόταν Ευνίκη.
Κατά την μαρτυρία του Αποστόλου Παύλου, ήταν ευσεβής, όπως και η μαμή του, εκ μητρός, Λωίς.
Ο Τιμόθεος δέχθηκε από τις ευσεβείς αυτές γυναίκες την πρώτη θρησκευτική αγωγή και διδάχθηκε από βρέφος τα ιερά γράμματα. Με τον τρόπο αυτό προετοιμάσθηκε κατάλληλα να αποδεχθεί στη συνέχεια την Χριστιανική πίστη.
Η οριστική μεταστροφή του στον Χριστιανισμό φαίνεται να έγινε κατά την Α΄ Αποστολική περιοδεία, όταν ο Απόστολος Παύλος μαζί με τον Βαρνάβα επισκέφθηκαν τα Λύστρα της Λυκαονίας και πιθανόν φιλοξενήθηκαν από την οικογένεια του Τιμοθέου.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής