Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 12 Μαΐου

 Ἀπόστολος: ( Πράξ. ι΄44- ια΄10 )

Πραξ. 10,44       Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον.

Πραξ. 10,44             Ενώ δε ο Πετρος συνέχιζε να λέγη τα λόγια αυτά, αίφνης έπεσε το Πνεύμα το Αγιον εις όλους αυτούς, που ήκουαν την διδασκαλίαν.

Πραξ. 10,45       καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκκέχυται·

Πραξ. 10,45             Οι εκ περιτομής Χριστιανοί, που είχαν έλθει μαζή με τον Πετρον, όταν είδαν το γεγονός αυτό, κατελήφθησαν από θαυμασμόν, διότι και στους εθνικούς ξεχύθηκε πλουσία η δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

Πραξ. 10,46       ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τὸν Θεόν.

Πραξ. 10,46             Και εβεβαιώθησαν δια το γεγονός, διότι ήκουαν αυτούς να ομιλούν ξένας γλώσσας και να δοξολογούν τον Θεόν.

Πραξ. 10,47       τότε ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος· μήτι τὸ ὕδωρ κωλῦσαι δύναταί τις τοῦ μὴ βαπτισθῆναι τούτους, οἵτινες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔλαβον καθὼς καὶ ἡμεῖς;

Πραξ. 10,47             Τοτε έλαβε τον λόγον ο Πετρος και είπε· “μήπως ημπορεί να εμποδίση κανείς το νερό, δια να μη βαπτισθούν αυτοί, οι οποίοι, όπως και ημείς, έλαβαν το Πνεύμα το Αγιον;”

Πραξ. 10,48       προσέταξέ τε αὐτοὺς βαπτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. τότε ἠρώτησαν αὐτὸν ἐπιμεῖναι ἡμέρας τινάς.

Πραξ. 10,48             Και διέταξε να βαπτισθούν αυτοί στο όνομα του Κυρίου. Τοτε τον παρεκάλεσαν να μείνη μαζή των μερικάς ημέρας.  

Πραξ. 11,1         Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.

Πραξ. 11,1                 Επληροφορήθησαν δε οι Απόστολοι και οι αδελφοί, που ήσαν εις την περιοχήν της Ιουδαίας, ότι και οι εθνικοί εδέχθησαν τον λόγον του Θεού και εβαπτίσθησαν.

Πραξ. 11,2         καὶ ὅτε ἀνέβη Πέτρος εἰς Ἱεροσόλυμα, διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς

Πραξ. 11,2                Και όταν ενέβηκε ο Πετρος εις τα Ιεροσόλυμα, οι εκ περιτομής Χριστιανοί τον απέφευγαν

Πραξ. 11,3         λέγοντες ὅτι πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας εἰσῆλθες καὶ συνέφαγες αὐτοῖς.

Πραξ. 11,3                και του απηύθηναν παρατηρήσεις λέγοντες ότι· “εισήλθες στο σπίτι ανθρώπων, που δεν είχαν περιτμηθή, και έφαγες μαζή των, χωρίς να λάβης υπ' όψιν σου τας απαγορεύσστου μωσαϊκού νόμου”.

Πραξ. 11,4         ἀρξάμενος δὲ ὁ Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέγων·

Πραξ. 11,4                Ηρχισε τότε ο Πετρος να εκθέτη με την σειράν τα γεγονότα λέγων·

Πραξ. 11,5         ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ προσευχόμενος, καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν ἄχρις ἐμοῦ·

Πραξ. 11,5                “εγώ προσηυχόμην εις την Ιόππην και εις στιγμήν εκστάσεως είδα ένα όραμα· είδα, δηλαδή, ένα σκεύος, σαν μεγάλο σινδόνι, να κρατήται από τέσσερα άκρα και να κατεβαίνη σιγά-σιγά από τον ουρανόν, έως ότου ήλθε εκεί, που ήμουν εγώ.

Πραξ. 11,6         εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν, καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.

Πραξ. 11,6                Εις αυτό το σινδόνι, αφού εκύτταξα με προσοχήν, αντελήφθην πολύ καλά και ολοκάθαρα είδα τα τετράποδα της γης και τα θηρία και τα ερπετά και τα πτηνά του ουρανού.

Πραξ. 11,7         ἤκουσα δὲ φωνῆς λεγούσης μοι· ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε.

Πραξ. 11,7                Ηκουσα δε φωνήν, η οποία μου έλεγε· “Πετρε, σήκω, σφάξε και φάγε”.

Πραξ. 11,8         εἶπον δέ, μηδαμῶς, Κύριε· ὅτι πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου.

Πραξ. 11,8                Εγώ δε είπα· “κατά κανένα τρόπον, Κυριε, δεν θα κάμω εγώ αυτό· διότι ποτέ δεν εμπήκε στο στόμα μου κάτι μολυσμένον η ακάθαρτον”.

Πραξ. 11,9         ἀπεκρίθη δέ μοι φωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· ἃ ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε σὺ μὴ κοίνου.

Πραξ. 11,9                Μου απήντησε δε δια δευτέραν φοράν η φωνή εκ του ουρανού· “αυτά, που Θεός εκαθάρισε, συ μη τα θεωρείς μολυσμένα”.

Πραξ. 11,10       τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ πάλιν ἀνεσπάσθη ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.

Πραξ. 11,10              Αυτό επανελήφθη τρεις φορές. Και πάλιν όλα ανεσύρθησαν στον ουρανόν.

Εὐαγγέλιο: ( Ἰωάν. η΄21- 30 ) 

Ιω. 8,21             Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐγὼ ὑπάγω καὶ ζητήσετέ με, καὶ ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ὑμῶν ἀποθανεῖσθε· ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν.

Ιω. 8,21                     Είπε, λοιπόν, πάλιν εις αυτούς ο Ιησούς· “εγώ πηγαίνω προς τον Πατέρα μου, αφού τελειώσω το έργον μου, και θα με αναζητήσετε ως Σωτήρα σας, όταν αι συμφοραί επιπέσουν εναντίον σας, αλλά δια την απιστίαν σας θα αποθάνετε ζυμωμένοι με την αμαρτίαν σας. Δι' αυτό και όπου εγώ πηγαίνω, δεν ημπορείτε σεις να έλθετε”.

Ιω. 8,22             ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· μήτι ἀποκτενεῖ ἑαυτόν, ὅτι λέγει, ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν;

Ιω. 8,22                    Ελεγαν τότε οι Ιουδαίοι· “μήπως θανατώση μόνος του τον ευατόν του; Διότι λέγει, ότι όπου εγώ πηγαίνω, σεις δεν ημπορείτε να έλθετε”.

Ιω. 8,23             καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτω ἐστέ, ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνω εἰμί· ὑμεῖς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐστέ, ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.

Ιω. 8,23                    Και είπεν προς αυτούς· “σεις είσθε από τα κάτω, από την γην και έχετε γήϊνα και υλικά φρονήματα και ελατήρια. Εγώ όμως είμαι εκ των άνω, από τον ουρανόν με ουράνιον πνευματικόν πλούτον. Σεις είσθε από τον αμαρτωλόν τούτον κόσμον, που ζη μακράν από τον Θεόν. Ενώ εγώ, καίτοι ζω τώρα στον κόσμον, δεν προέρχομαι από τον κόσμον τούτον.

Ιω. 8,24             εἶπον οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν· ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγώ εἰμι, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.

Ιω. 8,24                    Δι' αυτό και σας είπα ότι θα αποθάνετε ζυμωμένοι με τας αμαρτίας σας, διότι είσθε, και επιμένετε να είσθε, άνθρωποι του αμαρτωλού τούτου κόσμου. Εάν δε δεν πιστεύσετε ότι εγώ είμαι ο Μεσσίας, ο αληθινός και μοναδικός Σωτήρ, θα αποθάνετε βυθισμένοι εις τας αμαρτίας σας”.

Ιω. 8,25             ἔλεγον οὖν αὐτῷ· σὺ τίς εἶ; καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· τὴν ἀρχὴν ὅτι καὶ λαλῶ ὑμῖν.

Ιω. 8,25                    Είπαν τότε προς αυτόν· “ποίος είσαι συ, που ισχυρίζεσαι ότι χωρίς σε δεν ημπορούμεν να σωθώμεν;” Και απήντησεν εις αυτούς ο Ιησούς· “είμαι ο,τι ευθύς εξ αρχής και συνεχώς λέγω προς σας.

Ιω. 8,26             πολλὰ ἔχω περὶ ὑμῶν λαλεῖν καὶ κρίνειν· ἀλλ᾿ ὁ πέμψας με ἀληθής ἐστι, κἀγὼ ἃ ἤκουσα παρ᾿ αὐτοῦ, ταῦτα λέγω εἰς τὸν κόσμον.

Ιω. 8,26                    Πολλά ακόμη έχω να πω δια σας και να σας κρίνω, δεν θα τα δεχθήτε όμως. Αλλά εκείνος που με έστειλε, είναι απολύτως αληθινός, και εγώ όσα ήκουσα από αυτόν, αυτά ακριβώς λέγω στον κόσμον, πάντοτε δηλαδή αληθινά και δίκαια”.

Ιω. 8,27             οὐκ ἔγνωσαν ὅτι τὸν πατέρα αὐτοῖς ἔλεγεν.

Ιω. 8,27                    Οι Ιουδαίοι όμως δεν αντελήφθησαν ότι τους έκανε λόγον δια τον ουράνιον Πατέρα του.

Ιω. 8,28             εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ὅταν ὑψώσητε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, τότε γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι, καὶ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ποιῶ οὐδέν, ἀλλὰ καθὼς ἐδίδαξέ με ὁ πατήρ μου, ταῦτα λαλῶ.

Ιω. 8,28                    Είπε τότε προς αυτούς ο Ιησούς· “όταν υψώσετε επάνω στον σταυρόν τον υιόν του ανθρώπου, τότε θα μάθετε ότι είμαι ο Υιός του Θεού, ο Σωτήρ του κόσμου και ότι από τον ευατόν μου εγώ δεν κάνω τίποτε απολύτως, αλλά όπως με εδίδαξε ο Πατήρ μου, αυτά ακριβώς λέγω.

Ιω. 8,29             καὶ ὁ πέμψας με μετ᾿ ἐμοῦ ἐστιν· οὐκ ἀφῆκέ με μόνον ὁ πατήρ, ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ ποιῶ πάντοτε.

Ιω. 8,29                    Και εκείνος, που με έστειλε, είναι μαζή μου. Δεν με αφήκε ποτέ μόνον ο Πατήρ, αλλά έχει συνεχή και αδιατάρακτον επικοινωνίαν με εμέ, διότι εγώ πράττω πάντοτε αυτά που του είναι ευάρεστα”.

Ιω. 8,30             Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.

Ιω. 8,30                    Ενώ δε εδίδασκεν αυτά ο Ιησούς, πολλοί επίστευσαν εις αυτόν.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στόν Θεό πρέπει ἡ δόξα γιά τή μεγαλοσύνη Του, ἐνῶ στόν ἄνθρωπο ἁρμόζει ἡ ταπείνωση

  Άγιος Διάδοχος ο Φωτικής

Εκείνος που αγαπά τον εαυτό του, δεν μπορεί να αγαπά το Θεό. Εκείνος που δεν αγαπά τον εαυτό του εξαιτίας του υπερβολικού πλούτου της αγάπης του Θεού, αυτός αγαπά το Θεό. 

Ο άνθρωπος αυτός δεν ζητεί ποτέ τη δική του δόξα, αλλά τη δόξα του Θεού. Γιατί εκείνος που αγαπά τον εαυτό του, ζητεί τη δική του δόξα· εκείνος όμως που αγαπά το Θεό, αγαπά την δόξα του Δημιουργού του. 

 

Είναι ιδίωμα της ψυχής που έχει πνευματική αίσθηση και αγαπά το Θεό, το να ζητεί πάντοτε την δόξα του Θεού σε όλες τις εντολές που πράττει και να ευχαριστείται στην δική της ταπείνωση. 

 

Γιατί στον Θεό πρέπει η δόξα για τη μεγαλοσύνη Του, ενώ στον άνθρωπο αρμόζει η ταπείνωση με την οποία γινόμαστε οικείοι του Θεού. 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Θαυμαστή συγκατοίκηση μέ φίδια, ἀρκοῦδες καί λαγούς! Ἐξαίσιες διηγήσεις ἀπό τήν ἀσκητική ζωή τοῦ γέροντα Βασιλείου τοῦ Καυσοκαλυβίτη

 Ἔλα εὐλογημένο (φίδι) κι ἀνησύχησα. Νόμιζα πώς τραυματίστηκες. Ἔλα νά σέ γνωρίζω στόν Βαγγέλη. Εἶναι καλό παιδί, ἀλλά λίγο τό φόβισες. Ἔλα νά τοῦ δείξεις πόσο ἀγαπᾶς τήν Παναγία μας.

Νά τοῦ μάθεις νά κάνει καί καμιά μετάνοια, μήπως δεῖ καμιά προκοπή στή ζωή του...

 

ΜΕΡΟΣ Β

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

«Ἕνα φίδι, ἕνα φίδι. Πάτερ ἕνα τεράστιο φίδι χώθηκε μέσα στήν ἀποθήκη μέ τά ἐργαλεῖα» φώναξε τό νεαρό παλικάρι ἀπό τό Λουτράκι. Τό πρόσωπό του ἦταν κατακόκκινο ἀπό τό φόβο του. Ὁ γέροντας Βασίλειος ὁ Καυσοκαλυβίτης πετάχτηκε σάν ἀστραπή ἔξω ἀπό τό κελί του. Ὁ νεαρός ἔντρομος τοῦ εἶπε: «Συγνώμη γέροντα δέν τό πρόλαβα. Πῆρα τό φτυάρι νά τό χτυπήσω ἀλλά ἐκεῖνο θαρρῶ πῶς μπῆκε μέσα στήν ἀποθήκη σου. Ἦταν σχεδόν δύο μέτρα»!

-Τί ἔκανες βρέ ἀθεόφοβε; Ἐλπίζω νά μήν τό χτύπησες. Εἶναι ἡ ὥρα νά φάει γι’ αὐτό ἐρχόταν, εἶπε ὁ π. Βασίλειος.

-Μά... δέν ἤξερα, ψιθύρισε ὁ νεαρός ἔκπληκτος ἀπό τήν ἀντίδραση τοῦ γέροντα καί ταυτόχρονα ἔσκυψε τό κεφάλι.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πῶς εἶδε τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὁ Ὁσιομάρτυς Ἰάκωβος ὁ Νέος

 

 Κάποτε, ο όσιος Ιάκωβος επήγε στις Καρυές Αγίου Όρους μαζί με τον μαθητή του Μαρκιανό, για να δει τους γνωστούς του και καθώς ήλθε η ώρα της λειτουργίας εμπήκε εις την εκκλησία.

Σταθείς δε κάπου, έβλεπε προσεκτικά —με το διορατικό χάρισμα που είχε— προς τα βημόθυρα και εθαύμαζε, ενώ ο μαθητής του τον παρακολουθούσε που μερικές φορές υπομειδιούσε και κάτι ετραύλιζε.

 

Όταν ετελείωσε η Θεία Λειτουργία, ο μαθητής του με πολύ σεβασμό τον ερώτησε να του ειπεί, τι έβλεπε εις την εκκλησία. Ο άγιος όμως, κατ’ αρχήν, ήταν επιφυλακτικός, αλλά, μετά από πολλές παρακλήσεις, εδέησε να του διηγηθεί τα εξής:

 «Καθώς, λέγει, άρχισε ο ιερέας, τέκνο μου Μαρκιανέ, να φορέσει την ιερατική στολή για να λειτουργήσει, ήλθε μπροστά του το φως των Αγγέλων, όπως την αυγή, πριν να ανατείλει ο ήλιος. Άμα δε άρχισε να προσκομίζει, επήγαν οι Άγγελοι εις τούς χορούς της εκκλησίας και έστεκαν, ένα προς ένα τάγμα, εις τα τέσσερα μέρη της εκκλησίας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεός

Ο ΘΕΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Στό προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν δημιουργία τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου, ἐνυπάρχει ἡ εὐδοκία, ὥστε ὁ ἄνθρωπος, ὁ πλασθείς κατ’εἰκόνα Θεοῦ, νά καταστεῖ κοινωνός θείας φύσεως¹ διά τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καί Μαρίας τῆς Παρθένου, Θεοῦ Λόγου, τοῦ Μεσσία.

Ἡ ἐπίγεια πρώτη παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπό τῆς συλλήψεως Του ἕως καί τῆς Ἀναλήψεως εἶναι γνωστή, στούς ἔχοντας νοῦν Χριστοῦ.²

Γνωστό ἐστί τοῖς πᾶσι, ὅτι οἱ πατέρες τῆς ἐκκλησίας παρέλαβαν ἀπό τούς αὐτόπτες καί αὐτήκοους μάρτυρες τοῦ Ἰησοῦ, τούς ἁγίους Ἀποστόλους, τήν θείαν Ἀποκάλυψιν.

Οἱ Ἀπόστολοι κήρυξαν, μαρτύρησαν καί ἔγραψαν τά ἑξῆς: Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική, μία ἡ Πίστις, ἕνα τό Βάπτισμα, ὅπως τά διαφυλλάτει ἡ ἁγία Ὀρθοδοξία καί ὅπως οἱ Πατέρες διετράνωσαν, ὅτι δηλαδή ἡ ὀρθόδοξος καθολική ἐκκλησία εἶναι ἡ ταμειοῦχος τῆς Ἀκτίστου Χάριτος, τῆς θεολογίας καί τῆς θείας οἰκονομίας, πού μόνη αὐτή κατέχει καί παρέχει στούς πιστούς, πού ὡς τίμια μέλη της, μέ κεφαλήν τόν Χριστόν καθίστανται, διά τῶν μυστηρίων, κοινωνοί θείας φύσεως.Ἔξω ἀπό τήν ὀρθόδοξον Ἐκκλησία, ὑπάρχει ἡ πλάνη, τό σκοτάδι, ὁ αἰώνιος θάνατος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς - Οἱ Αἰτίες πού κάνουν τήν Πίστη στόν Θεό νά ἐξασθενεῖ καί νά πεθαίνει (VII)

 Έβδομη αιτία, του θανάτου της πίστης μέσα μας είναι η ευτυχία, η ευμάρεια. 

Μόνο οι ευλαβικές και δυνατές ψυχές μπορούν να έχουν στραμμένο το πρόσωπο στο Θεό όταν η ζωή τους είναι άνετη κι ευτυχισμένη. Στις χυδαίες ψυχές η ευτυχία είναι η μεγαλύτερη μακαριότητα.

Μόνο αυτήν προσκυνούν. Μόνο οι χυδαίες ψυχές είναι άθεες στην ευτυχία τους. Στη δυστυχία όλες σχεδόν οι ψυχές είναι ευλαβικές. Αλλά και μια καλή ψυχή μπορεί να ξεχαστεί και να γίνει ασεβής με την ευτυχία.

Ένας καλός άνθρωπος μπορεί ν' αλλάξει τόσο πολύ με την ευτυχία, ώστε να μην τον αναγνωρίζουν ούτε οι φίλοι του.

 Ένας χαρούμενος άνθρωπος κερδίζει πολλά χρήματα με το λαχείο και ξαφνικά γίνεται σκυθρωπός και παράξενος. Μια άπορη κοπέλα παντρεύεται έναν εύπορο άνθρωπο και την πιάνει τόση υπερηφάνεια, ώστε περιφρονεί τις πρώην φιλενάδες της. Με το πού έρχεται στην εξουσία ένας αγαπητός φίλος, παραφρονεί.

 Η δόξα μπορεί να μεταβάλει έναν καλλιτέχνη σε αλήτη. Αυτό πού συμβατικά ονομάζεται ευτυχία, μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη δυστυχία των ανθρώπων. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι πού η επίγεια ευτυχία, τους αποπλανά το νου, τους αναισθητοποιεί την καρδιά. Είναι δυνατό να υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από αυτή την «ευτυχία;»

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τί γράφει τό Πηδάλιο γιά τό δεύτερο γάμο;

 Σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ἀλλά καί τό γενικώτερο πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ δεύτερος γάμος εἶναι συγχώρηση καί συγκατάβαση λόγῳ τῆς πνευματικῆς ἀδυναμίας καί τῆς δυσκολίας ὡς 

πρός τήν ἐγκράτεια. Ὁ Ἀπ. Παῦλος γράφει : «Εἰ δέ οὐκ ἐγκρατεύονται γαμησάτωσαν» ( ΑΚορ. 7, 9). Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ Ἱεροί Κανόνες πού περιλαμβάμβάνονται στό Πηδάλιο ἀκολουθοῦντες τό πνεῦμα αὐτό ὁρίζουν διάφορα θέματα σχετικά μέ τόν δεύτερο γάμο:

 

Ὁ Α´ Κανών τῆς Συνόδου τῆς Λαοδικείας λέγει ὅτι ὅσοι τελέσουν δεύτερο γάμο, νόμιμο βέβαια καί χωρίς νά ὑπάρχει ἐκ τῶν προτέρων σαρκική μίξη, ἀφοῦ περάσει λίγος χρόνος μέ κάποιο κανόνα νηστείας καί προσευχῆς, μποροῦν κατ’ οἰκονομίαν νά μεταλαμβάνουν.

 

Ὁ Μ. Βασίλειος στόν Δ´ Κανόνα του ἐπιβάλλει στούς διγάμους (δηλαδή ὅσους τελοῦν β´ γάμο) ἕνα ἤ δύο χρόνια ἀποχή ἀπό τή Θ. Κοινωνία.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ θαυματουργή εὐχή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ

 «Άγιε Ιεράρχα, ομολογητά, διδάσκαλε της αληθείας και ανάργυρε ιατρέ Λουκά, σοι κλίνομεν τα γόνατα της ψυχής και του σώματος και προσπίπτοντες τοις τιμίοις και ιαματικοίς λειψάνοις σου, σε παρακαλούμεν, ως τα τέκνα τους πατέρας αυτών.

Εισάκουσον ημών των αμαρτωλών, τίμιε πάτερ, και προσάγαγε την δέησιν ημών τω ελεήμονι και φιλανθρώπω Θεώ, ως εστώς ενώπιον αυτού μετά πάντων των αγίων.

 Πιστεύομεν ότι αγαπάς ημάς δια της αυτής αγάπης ην ηγάπησας τους αδελφούς σου κατά την εν τω κόσμω βιοτήν σου.

 Την τέχνην των ιατρών μετιών, των ασθενούντων τα αρρωστήματα, τη αρωγή της χάριτος, πλειστάκις εθεράπευσας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: «Γιά νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, πρέπει πρῶτα ν’ ἀπαρνηθοῦμε τό λογισμό καί τό θέλημά μας»

 

Για να ακολουθήσουμε τον Χριστό, πρέπει πρώτα ν’ απαρνηθούμε το λογισμό και το θέλημά μας. Ο λογισμός και το θέλημα της πεσμένης φύσεως έχουν ολοκληρωτικά δηλητηριασθεί και αλλοιωθεί από την αμαρτία, γι’ αυτό ποτέ δεν μπορούν να ταυτισθούν με τη σκέψη και το θέλημα του Θεού.

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/04/blog-post_927.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος Μώκιος ὁ Ἱερομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Μώκιος ὁ Ἱερομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Μώκιος καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὔπορους καὶ εὐσεβεῖς, τὸν Εὐφράτιο καὶ τὴν Εὐσταθία. Ἀγαπώντας τὸν ἱερατικὸ βίο, ἐπιδόθηκε ἀπὸ μικρὴ ἡλικία στὴ σπουδὴ τῶν ἱερῶν γραμμάτων καὶ χειροτονήθηκε ἱερέας τῆς Ἐκκλησίας στὴν Ἀμφίπολη τῆς Θρᾴκης.
Ὡς ἱερεὺς δίδασκε μὲ θερμὸ ζῆλο του εἰδωλολάτρες νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν πλάνη τους καὶ νὰ προσέλθουν στὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Χριστοῦ.
Μία ἡμέρα, ὅταν ὁ ἀνθύπατος Λαοδίκιος ἐπρόκειτο νὰ θυσιάσει στὸ θεὸ Διόνυσο, προσῆλθε ὁ Μώκιος καὶ μπροστὰ σὲ ὅλους ἀνέτρεψε τὸν βωμὸ καὶ διασκόρπισε τὰ θυμιάματα.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη καὶ ἀφοῦ κρεμάσθηκε καὶ γδάρθηκε μὲ σιδερένια νύχια στὸ πρόσωπο καὶ στὰ πλευρά, τέθηκε πάνω σὲ φωτιά. Παρέμεινε ὅμως ἀβλαβὴς καὶ ρίχθηκε δέσμιος στὴ φυλακή. Ἀργότερα ὑποβλήθηκε σὲ νέα ἀνάκριση καὶ ὑπέστη πιέσεις ἀπὸ τὸ νέο ἀνθύπατο Μάξιμο νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα.
Ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει καὶ ὑποβλήθηκε σὲ νέα σκληρότερα βασανιστήρια. Τὸν ἔδεσαν πάνω σὲ τροχὸ καὶ καταμωλωπίσθηκε καὶ στὴν συνέχεια τὸν ἔριξαν στὰ θηρία. Ἀλλὰ καὶ πάλι ἐξῆλθε ἀβλαβής. Μπροστὰ στὰ θαύματα αὐτὰ ὁ λαὸς ζήτησε τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἁγίου, ὁ ἀνθύπατος ὅμως ἀπέστειλε αὐτὸν στὴν Ἡράκλεια καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἀπεστάλη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα Φιλιππήσιο στὸ Βυζάντιο, ὅπου τὸ 288 μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοὺ (284-305 μ.Χ.), ὑπέστη τὸν διὰ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 11 Μαΐου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 11 Μαΐου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr