Πηγή: "Οικοδομώντας τον Ναό τού Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας" Τόμος Γ΄. Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλία.
Εφόσον, λοιπόν, γνωρίζουμε ότι ο Χριστός είναι Θεός, προσπαθούμε να
εισδύσουμε στο μυστήριο όλων τών εκδηλώσεών Του. «Ουδείς έρχεται προς
τον Πατέρα ει μη δια τού Χριστού», τού ομοουσίου με τον Πατέρα Υιού τού
Θεού, και με κάθε τρόπο αγωνιζόμαστε να δώσουμε νόημα σε όλες τις
εκδηλώσεις τής ζωής μας, για να γίνει η ζωή τού Ίδιου τού Χριστού δική
μας, για να κληρονομήσουμε την αιώνια Βασιλεία με τον Πατέρα και τον Υιό
και το Άγιο Πνεύμα.
Ο Κύριος νίκησε τον εχθρό με την ταπείνωση. Εκτός από τη βασική αυτή
θέση υπάρχει ακόμη μία πλευρά στις εκδηλώσεις Του, που διδάσκει να
μιμούμαστε τον Χριστό όχι απλώς φανταστικά. Ο Χριστός φανερώθηκε με
«μορφή δούλου».
Αυτό αποτελεί σκάνδαλο για πολλούς. Πολλές φορές μού έτυχε να ακούσω τη
γνώμη ότι εμείς οι άνθρωποι, ως εικόνες τού Θεού, οφείλουμε να
διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας ακόμη και στην προσευχή και στη
λατρευτική παράστασή μας ενώπιον τού Θεού. Επισκέφθηκε κάποτε τη Μονή
μας ένα πρόσωπο, που κατέχει υψηλή θέση σε ετερόδοξη εκκλησία.
Κοιτάζοντας την τοιχογραφία της Μεταμορφώσεως ρώτησε: «Πού είναι ο
Πέτρος;». Τού έδειξαν τον Πέτρο. «Ω, πώς τον απεικονίσατε έτσι! Ο Πέτρος
σε τέτοια εξουθένωση! Πού είναι λοιπόν η αξιοπρέπειά του;».
Υπάρχει συνεπώς μια πλευρά τής ορθοδόξου μετανοίας ενώπιον τού Θεού, που
ταράζει πολλούς ετεροδόξους. Πέφτουμε γονατιστοί στο έδαφος, με το
πρόσωπο και το μέτωπό μας εγγίζουμε τη γη, και έτσι εκφράζουμε τη
δουλικότητά μας ενώπιόν Του, ενθυμούμενοι τα λόγια που είπε μπροστά στο
παιδί εκείνο: «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε
εις την Βασιλείαν τών ουρανών. Όστις ουν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον
τούτο, ούτος εστιν ο μείζων εν τη Βασιλεία τών ουρανών».
