Τό ἱστορικό τῆς 6ης παραγράφου τοῦ κειµένου
«Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί ὁ λοιπός Χριστιανικός κόσµος» *
Τό κείµενο µέ τίτλο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν
Χριστιανικόν κόσµον», ὅπως ὑπογράφηκε ἀπό τούς Προκαθηµένους τῶν
Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στήν Γενεύη (Ἰανουάριο 2016), κυρίως οἱ πρῶτες
ἑνότητες, ἀπό τήν 1η µέχρι τήν 6η ἑνότητα, ἰδιαιτέρως δέ ἡ τελευταία
αὐτή ἑνότητα (6η), ἦταν ἐκεῖνο πού προκάλεσε ἔντονες συζητήσεις στήν
«Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο», πού πραγµατοποιήθηκε τόν Ἰούνιο τοῦ 2016 στό
Κολυµπάρι τῆς Κρήτης. Οἱ ἑνότητες αὐτές ἀποτελοῦν τό προοίµιο τοῦ
κειµένου, πάνω στό ὁποῖο στηρίζεται ἡ ὅλη κατεύθυνσή του.
Στό προοίµιο αὐτό γράφεται ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι Μία, Ἁγία,
Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, θεµελιώνει τήν ἑνότητά της στήν ἵδρυσή
της ἀπό τόν Κύριον ἡµῶν Ἰησοῦν Χριστό καί τήν κοινωνία στήν Ἁγία Τριάδα
καί τά Μυστήριά της. Ἡ ἑνότητα αὐτή ἐκφράζεται διά τῆς ἀποστολικῆς
διαδοχῆς καί τῆς πατερικῆς παραδόσεως καί βιώνεται µέχρι σήµερα. Οἱ
Οἰκουµενικές Σύνοδοι προέβαλαν τόν ὑφιστάµενο δεσµό µεταξύ τῆς ὀρθῆς
πίστεως καί τῆς µυστηριακῆς κοινωνίας καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει
εὐθύνη γιά τήν ἑνότητα καί τήν οἰκουµενική της ἀποστολή. Ἔτσι, ἡ
Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καλλιεργοῦσε πάντοτε τόν διάλογο «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων
ἑνώσεως» «µετά τῶν ἐξ αὐτῆς διεστώτων».