«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο» Μέρος η΄ τελευταῖο

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Οἱ δέ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμόν καί παγίδα καί ἐπιθυμίας πολλάς ἀνοήτους καί βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τούς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καί ἀπώλειαν. ῥίζα γάρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπό τῆς πίστεως καί ἑαυτούς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς» (στ΄ : 9-10).

Ὅσοι θέλουν νά πλουτίσουν, ρίχνονται στούς κινδύνους καί πέφτουν στίς παγίδες πού τούς ἑτοιμάζει ἡ ἴδια ἡ ἐπιδίωξη τοῦ πλουτισμοῦ. Ὁ πρῶτος καρπός αὐτῆς τῆς ἐπιδιώξεως εἶναι τό πλῆθος τῶν μεριμνῶν καί τῶν φροντίδων, πού ἀπομακρύνουν τόν νοῦ καί τήν καρδιά ἀπό τόν Θεό. Ἡ ψυχή πού ἀσχολεῖται μέ τόν Θεό ἐλάχιστα, ψυχρά καί ἀπρόσεκτα, γίνεται σκληρή, πέφτει στήν ἀναισθησία, χάνει τόν θεῖο φόβο καί τή μνήμη τοῦ θανάτου. Ὁ νοῦς σκοτίζεται καί παύει νά βλέπει τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ἡ πίστη χάνεται καί ἡ ἐλπίδα, ἀντί νά στηρίζεται στόν Κύριο, στρέφεται στό εἴδωλο τοῦ χρήματος, θυσιάζοντας σ᾿ αὐτό καί τήν ἀγάπη. Τότε ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει ὡς πρός τήν ἀγάπη.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/