Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός ἕβδομος (Μέρος Β΄)

Δείτε εδώ:Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός ἕβδομος (Μέρος Α΄)

Ὅ­ταν ὁ Θε­ός δη­μι­ούρ­γη­σε τόν ἄν­θρω­πο, δέν τόν ἐγ­κα­τέ­λει­ψε, δέν τόν ἄ­φη­σε μό­νο του, ἔ­στω καί ἄν ὑπο­τε­θεῖ ὅ­τι ἦ­ταν μέ­σα στή μα­κα­ρι­ό­τη­τα τοῦ Πα­ρα­δεί­σου. Ὁ Θε­ός ζη­τοῦ­σε πάν­τα νά ἔ­χει κοι­νω­νί­α μέ τόν ἄν­θρω­πο, νά ἔχει φι­λι­κές σχέ­σεις μαζί του –τό ὑ­πο­γραμ­μί­ζω: φιλικές– καί αὐ­τό βέ­βαι­α θά παρέμενε ἄν οἱ πρω­τό­πλα­στοι, ὁ Ἀ­δάμ καί ἡ Εὔα, εἶ­χαν εἰ­ρή­νη καί ἁ­γι­ό­τη­τα καρ­διᾶς.

Δυ­στυ­χῶς ὅ­μως αὐ­τή ἡ ἁ­γι­ό­τη­τα χάθηκε γρή­γο­ρα, για­τί θέ­λη­σαν, ὅ­πως σᾶς εἶ­πα προ­η­γου­μέ­νως, νά αὐ­το­νο­μη­θοῦν. Ἔ­τσι ταυ­τό­χρο­να ἔφυγε καί ἡ εἰ­ρή­νη.

Θυμηθεῖτε, τότε πού ὁ Χρι­στός ἐμφανίστηκε γιά μιά ἀκόμα φορά μέ­σα στόν Πα­ρά­δει­σο... λέγοντας ἐκεῖ­νο τό «Ἀ­δάμ, ποῦ εἶ;»^[1]. Ὅ­πως ἀ­κρι­βῶς ὁ ἐ­πι­σκέ­πτης χτυ­πά­ει τήν πόρ­τα τοῦ σπι­τιοῦ, καί δέν παίρ­νει ἀπάν­τη­ση, γιατί ὁ νοι­κο­κύ­ρης μά­λι­στα τρέ­πε­ται σέ φυ­γή καί πά­ει καί κρύ­βε­ται στό ὑ­πό­γει­ο τοῦ σπι­τιοῦ του! Ἔτσι δι­και­ο­λο­γεῖ­ται καί ὁ διάλογος μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώ­που. «Ἀ­δάμ , ποῦ εἶ­σαι; Για­τί κρύ­φτη­κες;». «Εἶ­μαι γυ­μνός , γι’ αὐ­τό ντρέ­πο­μαι» λέ­ει ὁ Ἀδάμ. «Ποι­ός σοῦ εἶ­πε ὅ­τι εἶ­σαι γυ­μνός ; Ποι­ός ἦρ­θε καί σοῦ τό σφύ­ρι­ξε στό αὐ­τί αὐ­τό ;». Εἴ­δα­τε; φι­λι­κή σχέ­ση. Δέν ἦταν ἡ πρώ­τη φο­ρά πού ἐμ­­φα­νι­ζό­ταν ὁ Θε­ός Λό­γος στούς πρω­το­πλά­στους· ὄ­χι, δέν ἦ­ταν ἡ πρώ­τη φο­ρά. Γι’ αὐ­τό σᾶς εἶ­πα ὅ­τι ὑ­πῆρ­χε αὐ­τή ἡ φι­λι­κή σχέ­ση.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/