Παπαχαράλαμπος
Διονυσιάτης
Ὅταν
ὁ
παπα-Χαράλαμπος
ἀποφάσισε
νά
μονάση,
τό
καθημερινό
πρόγραμμα
τῆς
συνοδείας
διαμορφώθηκε
καθώς
ἤδη
προαναφέραμε.
Ὅμως
ὁ
ἴδιος
ἦταν
ἤδη
σκληραγωγημένος
καί
ἐξασκημένος
ἀπό
τόν
κόσμον.
Γιά
τόν
λόγον
αὐτόν,
ὅταν
ἐγκαταβίωσε
ὡς
δόκιμος,
ἐνῶ
συνειδητοποίησεν
ὅτι
βρίσκεται
μέ
ἁγίους
ἀνθρώπους,
ὅμως
ὁ
θεῖος
ζῆλος
τόν
παρακινοῦσε
γιά
περισσότερην
ἄσκησιν.
Ἡ
πρώτη
δοκιμασία
μέ
τίς
τρεῖς
χιλιάδες
μετάνοιες
τοῦ
φάνηκε
σάν
παιχνιδάκι
καί
ἐνῶ
ἑτοιμαζόταν
νά
συναγωνιστῆ
καί
αὐτόν
ἀκόμα
τόν
νονόν
του
(
Γ.
Ἀρσένιο
),
ὁ
ὁποῖος
ἔφθασε
ἕνα
διάστημα
μέχρι
καί
5.000
γονυκλισίες
τό
εἰκοσιτετράωρο,
ξαφνικα
ὅμως
προσέκρουσε
στόν
διακριτικό
βράχο,
δηλαδή
τόν
Γέροντά
του.
Ὁ
διακριτικός
καί
ἔμπειρος.
Γ.
Ἰωσήφ,
εἶχεν
ὑπ᾿
ὄψιν
τό
πατερικόν
λόγιον
«εἶδες
νέον
νά
τρέχη,
κόψε
του
λίγο
τά
φτερά».
Χαρούμενος
ὁ
νέος
ἀγωνιστής
ἀναγγέλλει
τό
νέο
ρεκόρ:
«Γέροντα,
σήμερα
ἔφθασα
μέχρι
τίς
5.000
μέτάνοιες».
Στήν
συνέχεια
ἀνέμενε
τόν
δίκαιον
ἔπαινον
τοῦ
Γέροντά
του
γιά
τό
ἄθλημα.
Παραδόξως
ὅμως
μέ
κάπως
αὐστηρό
ὕφος
τοῦ
ἀπαντᾶ
ὁ
Γέροντας:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/