Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ . Κεφάλαιο 3ον. 1) «Ή θεία και ή ανθρώπινη δικαιοσύνη» 2) «Ή δικαιοκρισία του Θεού»
Λόγοι Γ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ή δικαιολογία διώχνει τήν Χάρη του Θεού
«Ή θεία και ή ανθρώπινη δικαιοσύνη»
- Θεία δικαιοσύνη είναι νά κάνης αυτό πού αναπαύει τον άλλον. Αν έχης λ.χ. νά μοιρασθής κάτι με κάποιον άλλον, νά του δώσης όχι το μισό από αυτό πού έχεις, αλλά όσο θέλει εκείνος. Νά του πης: «Πόσα θέλεις; δυόμισι; τρία; πάρ' τα».
Νά δίνης τά καλά και νά κρατάς τά σάπια. Νά δίνης τά περισσότερα και νά κρατάς τά λιγωτερα. Νά, πες πώς μας φέρνει τώρα μιά αδελφή δέκα δαμάσκηνα. Αν εγώ από λαιμαργία φάω τά οκτώ καί σου αφήσω τά δύο, θά σε αδικήσω.
Αν πώ: «αφού είμαστε δύο, θά φάω τά πέντε καί θά σου αφήσω τά άλλα πέντε», τότε έχω τήν ανθρώπινη δικαιοσύνη. Αν όμως δω ότι σου αρέσουν τά δαμάσκηνα και φάω μόνον ένα καί σου πώ: «κάνε αγάπη νά φας εσύ τά υπόλοιπα, γιατί εμένα δεν μου πολυαρέσουν, άλλα μέ πειράζουν καί στά έντερα», τότε έχω τήν θεία δικαιοσύνη.
- Δηλαδή ανθρώπινη δικαιοσύνη ποια είναι;
- Ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι, αν πρέπη λ.χ. νά μοιρασθής κάτι μέ κάποιον άλλον, νά δίνης το μισό καί νά κρατάς το άλλο μισό.
- Γέροντα, τί θέση έχει ή ανθρώπινη δικαιοσύνη στην πνευματική ζωή;
- Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν είναι γιά τους πνευματικούς ανθρώπους· είναι φρένο γιά τους κοσμικούς ανθρώπους. Ό πνευματικός άνθρωπος είναι ανόητος, άν αποβλέπη σ' αυτήν, γιατί μπροστά στην θεία δικαιοσύνη ή ανθρώπινη είναι μηδέν.