Όλα τά κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η
απογοήτευση, πού πάνε νά κυριεύσουν τήν ψυχή, φεύγουν μέ τήν ταπείνωση. Αυτός
πού δέν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δέν θέλει νά τού κόψεις τό θέλημα, νά τόν
θίξεις, νά τού κάνεις υποδείξεις. Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί,
αντιδρά, τόν κυριεύει η κατάθλιψη.
Η κατάσταση αυτή θεραπεύεται μέ τή χάρη. Πρέπει η ψυχή νά
στραφεί στήν αγάπη τού Θεού. Η θεραπεία θά γίνει μέ τό ν’ αγαπήσει τόν Θεό μέ
λαχτάρα. Πολλοί άγιοί μας μετέτρεψαν τήν κατάθλιψη σέ χαρά μέ τήν αγάπη πρός τόν
Χριστό.
Παίρνανε δηλαδή τήν ψυχική δύναμη, πού ήθελε νά τή συντρίψει
ο διάβολος, καί τή δίνανε στόν Θεό καί τή μεταβάλλανε σέ χαρά καί αγαλλίαση.
Η προσευχή, η λατρεία τού Θεού μεταβάλλει σιγά σιγά τήν
κατάθλιψη καί τή γυρίζει σέ χαρά, διότι επιδρά η χάρις τού Θεού. Εδώ χρειάζεται
νά έχεις τή δύναμη, ώστε ν’ αποσπάσεις τή χάρη τού Θεού, πού θά σέ βοηθάει νά
ενωθείς μαζί του. Χρειάζεται τέχνη.
