«Ο Δημήτριος Πούλος (ο μετέπειτα Μητροπολίτης Εδέσσης Καλλίνικος, 1919–1984), γιος του Γεωργίου και της Αικατερίνης Πούλου, εγγονός του παπα–Θανάση Καρζιάνη και της αγαπημένης του γιαγιάς (της “βάβας” του!) της πρεσβυτέρας Σπυριδούλας, ήταν ο τέταρτος στην σειρά από τα αδέρφια του. Γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1919, μέσα σε μεγάλη χαρά της οικογένειάς του. Του έβαλαν το όνομα Δημήτριος προς χάριν του παππού του, από την πλευρά του πατέρα του. Δεν τον φώναζαν όμως τόσο Δημήτριο, όσο “Μήτσο”.
Πέρα από τον καλό χαρακτήρα του και την εκκλησιαστική αγωγή που πήρε
από το σπίτι του, συγχρόνως ήταν πανέξυπνος. Είχε έκτακτα φυσικά και
διανοητικά προσόντα και πάντοτε ήταν άριστος μαθητής. Σε όλες τις
τάξεις, αρίστευε. Φυσικά, ήταν μελετηρός και διάβαζε πολύ. Το Δημοτικό
Σχολείο, το πέρασε στο χωριό του, τα: Σιταράλωνα, Θέρμου Τριχωνίδος.
Πήγε σε όλες τις τάξεις εκεί, εκτός από την τελευταία, που την περάτωσε
στην Ανάληψη, Θέρμου Τριχωνίδος. Αυτή η μετακίνηση, οφειλόταν στον έξης
λόγο…:
