(…)Και περπατώντας κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς,
τον Σίμωνα, που, με το όνομα το οποίο του έδωσε αργότερα ο Κύριος,
ονομάστηκε Πέτρος και τον Ανδρέα τον αδελφό του. Έριχναν τα δίχτυά τους
στη θάλασσα, σαν ψαράδες που ήσαν. «Ακολουθήστε με, τους είπε, και θα
σας κάνω αλιείς ανθρώπων». Αυτοί λοιπόν, αφού άφησαν αμέσως τα δίχτυα,
Τον ακολούθησαν.
«οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ.» Πρόσεξε την πίστη και
την υπακοή τους. Διότι αν και βρίσκονταν στο μέσο της εργασίας
τους(γνωρίζετε βέβαια πόσο απαιτητική είναι η αλιεία), όταν άκουσαν την
προτροπή του Κυρίου δεν ανέβαλαν, ούτε το μετέθεσαν γι΄ αργότερα, ούτε
είπαν· «Άμα γυρίσουμε στο σπίτι, ας συνεννοηθούμε πρώτα με τους δικούς
μας». Αλλά αφού εγκατέλειψαν τα πάντα, Τον ακολούθησαν, όπως ο Ελισσαίος
ακολούθησε κάποτε τον προφήτη Ηλία. Πραγματικά αυτού του είδους την
υπακοή ζητεί από μας για τη μετάνοιά μας ο Χριστός, ώστε μήτε
δευτερολέπτου αναβολή να μην κάνουμε, ακόμα κι αν κάτι από τα πιο
απαραίτητα προς το ζην μας επείγει, όπως κρίνουμε. Γι’ αυτό και κάποιον
άλλον που Τον πλησίασε και ζήτησε να πάει πρώτα να θάψει τον πατέρα του,
μήτε αυτό δεν τον άφησε να κάνει, δείχνοντας ότι από όλα πρέπει να
προτιμούμε να Τον ακολουθήσουμε και να γίνουμε μαθητές Του.
