Ἁγίου Παϊσίου
– Γέροντα, γιατί κατήργησαν τοὺς τόνους ἀπὸ τὴ γραμματική;
– Τώρα, ὅπως οἱ ἄνθρωποι δὲν σηκώνουν τίποτε καὶ τὰ πετοῦν ὅλα, ἔτσι καὶ
τὰ γράμματα δὲν σηκώνουν τίποτε, οὔτε ὀξεῖες οὔτε περισπωμένες! Καὶ
ὅπως ὅλοι τρέχουν, δὲν βάζουν οὔτε τελεία!
Βλέπω μία γλώσσα ποὺ γράφουν μερικοί! Διάβαζα σὲ μία μετάφραση τῆς
Καινῆς Διαθήκης: «Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν γιό μου». Δὲν ταιριάζει,
βρὲ παιδί! Δὲν ξεχωρίζει τὸ ἱερὸ ἀπὸ τὸ ἀνίερο! Γράφουν ἔτσι, δῆθεν γιὰ
νὰ εἶναι ὅλα ἴδια, νὰ ὑπάρχη ὁμοιομορφία στὴ γλώσσα. Ποιός, ἀκόμη καὶ
ἀπὸ τὸ πιὸ τελευταῖο χωριό, δὲν θὰ καταλάβαινε, ἂν ἔγραφε «τὸν υἱόν
μου»; Ἄκουσα μία φορὰ στὸ Ἅγιον Ὂρος σὲ μία ἀνάγνωση: «Τὸ ψωμὶ καὶ τὸ
κρασὶ ποὺ κάνουν τὴ Μεταλαβιά». Δὲν ταιριάζει· πῶς νὰ τὸ κάνουμε; Ποιὸς
δὲν ξέρει τί θὰ πῆ «ἄρτος» καὶ «οἶνος»;
– Λένε, Γέροντα, ὅτι θὰ ἀντικαταστήσουν τὸ ἑλληνικὸ ἀλφάβητο μὲ τὸ λατινικό.
– Ἂσ’ τά, δὲν θὰ σταθοῦν αὐτά· δὲν θὰ σταθοῦν.
Εὐτυχῶς ποὺ ὁ Θεὸς...
καὶ ἀπὸ τὸ στραβὸ καὶ ἀπὸ τὸ κακὸ βγάζει καλό, ἀλλιῶς θὰ ἤμασταν χαμένοι.
Δὲν χάθηκε ἡ Παράδοση, ἡ γλώσσα τότε ποὺ τὰ εἶχαν ὅλα σὲ χειρόγραφα καὶ
δὲν ὑπῆρχαν οὔτε φωτοτυπικὰ οὔτε τίποτε καὶ θὰ χαθῆ τώρα ποὺ βγῆκαν τόσα
μέσα;
