Πριν από πολλά χρόνια υπήρχε ένα σοβαρό Εκκλησιαστικό πρόβλημα και ο
γέρων Παΐσιος προσευχόταν στον Θεόν να του δείξει ποιό ήταν το σωστό.
Ιδιαίτερα παρακαλούσε την αγία Ευφημία να τον φωτίσει.
Κάποια ημέρα χτύπησε η πόρτα του κελλιού του. Άνοιξε την πόρτα και είδε
μπροστά του μία νεαρά γυναίκα με ένδοξη ενδυμασία. Φοβήθηκε πώς ήταν
δαιμονική φαντασία, γι' αυτό της είπε να κάνει το σημείο του σταυρού και
να ομολογήσει πίστη στην Αγία Τριάδα.
Εκείνη αμέσως τα έκανε. Ήταν η αγία Ευφημία, η οποία εμίλησε πολλή ώρα
με τον γέροντα και του έδωσε τη σωστή απάντηση του Εκκλησιαστικού
προβλήματος.
Κάποτε πήγαν στο γέροντα Παΐσιο ένας πονεμένος πατέρας μαζί με το παιδί
του που ήταν δαιμονισμένο και παρουσίαζε νοητική καθυστέρηση. Ο γέρων
Παΐσιος είπε στον πατέρα ότι το παιδί είχε κουτό διαβολάκι. Κάποια
στιγμή το παιδί κοίταξε επίμονα ένα σταυρό που φορούσε ο γέροντας. Ο
πατήρ Παΐσιος αμέσως έβγαλε το σταυρό και τον φόρεσε στο παιδί. Κάθισαν
αρκετή ώρα και συζήτησαν. Όταν σηκώθηκαν να φύγουν, ο πατέρας είπε στο
παιδί του να βγάλει το σταυρό και να τον δώσει στο γέροντα. Εκείνος όμως
από την πολλή του αγάπη και αυταπάρνηση, είπε: «Όχι, το σταυρό θα τον
πάρει το παιδί». Σημειωτέον ότι ο σταυρός αυτός είχε μέσα τίμιο ξύλο.