Του Νικολάου Βοϊνέσκου
Ο Θεός, «ο βάθει σοφίας φιλανθρώπως πάντα οικονομών και το συμφέρον
πάσιν απονέμων», μου έκανε τη μεγάλη χάρη να συναντήσω δύο φορές τον
αείμνηστο γέροντα Παΐσιο τον αγιορείτη, αλλά και να πληροφορηθώ θαυμαστά
περιστατικά από τη ζωήν του, καθώς και σοφές διδαχές του από διηγήσεις
άλλων ευλαβών προσκυνητών.
Ενθυμούμενος το καθήκον πού έχει κάθε χριστιανός να καταγγέλλει τα
θαυμάσια του Θεού, επικαλούμαι τις ευχές του γέροντος Παϊσίου για να
μεταφέρω στην αγάπη σας με την πλέον δυνατή ακρίβεια όσα μου είπε και
όσα έμαθα γι' αυτόν.
Για το Άγιον Όρος και τους Αγιορείτες Πατέρες δεν ήξερα τίποτε μέχρι το
1977. Τότε έμαθα για το γέροντα Μάξιμο, τον προσμονάριο της Παναγίας
Πορταϊτίσσης. Λίγο αργότερα ένας αρχιτέκτων, ο οποίος ως ιερομόναχος
υπηρετεί την Εκκλησία του Χριστού ιεραποστολικά, μου μίλησε με τα
θερμότερα λόγια για το γέροντα Παΐσιο. Έτσι, παρακινήθηκα να πάω στο
Άγιον Όρος.
Στις 14 Αυγούστου 1978 φθάσαμε με την οικογένειά μου στην Ουρανούπολη.
Την επομένη λειτουργηθήκαμε εκεί και μετά πήραμε το καραβάκι για Δάφνη.
Το απόγευμα φθάσαμε στξ μονή Ιβήρων. Στις 16 Αυγούστου πήγαμε στη μονή
Σταυρονικήτα και έπειτα με θερμό πόθο κινήσαμε προς συνάντησιν του
γέροντος Παϊσίου.
