Γιά τήν Αθανασία, πού δέν πίστευε στούς άγιους Κύρο καί Ιωάννη
’Άς έρθει λοιπόν στό μέσον τής διήγησης ή Αθανασία και πρώτη άς
μαρτυρήσει πώς παιδεύουν οί μάρτυρες τους φταίχτες, άλλά καί πώς
ευεργετούν τούς μετανοήσαντες από τή μεγάλη τους φιλανθρωπία.
Ή Αθανασία ήταν από τούς πιο επιφανείς ανθρώπους τής Αλεξάνδρειας καί
ξεχώριζε γιά τόν πλούτο της, κατάγονταν δέ από λαμπρή καί γνωστή
οικογένεια τής πόλης, όμως επειδή καυχιόνταν γι’ αυτά τά κοσμικά καί
γήινα χαρίσματα, έπεσε σέ σκοτασμό ψυχής καί απιστώντας προς τούς
μάρτυρες Κύρο καί Ιωάννη, τούς διακωμωδούσε διαδίδοντας ότι δέν είναι
μάρτυρες, ότι δήθεν δέν άθλησαν καί δέν έπαθαν γιά τόν Χριστό.
Είτε όμως από κάποια πλάνη είδωλολατρική πού την έπηρέαζε διέσυρε τούς άγιους, είτε από τήν απλότητα τού μυαλού
της, έπειδή δέν ύπήρχε κάτι γραπτό γιά τό μαρτύριό τους εξόν από τά
γραπτά τού άγιου Κυρίλλου, τό αγνοούμε, πάρα ταύτα καί τά δύο προδίδουν
ασέβεια καί αμορφωσιά.
