Απρίλιος 1988
Τί δύναμι έχει ή προσευχή και τί θαύματα κάνει! Πώς ενώνεται τό
πνευματικό τέκνο μέ τούς Προεστώτες! Όπως πριν λίγο πέρασε και μου
μίλησε ένας παππούλης καί μου άνοιξε θέμα καί μου είπε: «Δέν ύπάρχει,
Γερόντισσα, τίποτε. Παντού πήγα, δέν γεύτηκα τίποτε άλλο καλύτερο πλήν
τήν προσευχή καί τό Αγιο Ποτήριο». Δέν υπάρχει άνώτερη κατάστασι στον
άνθρωπο άπό τό νά έχη πολλή αγάπη στον Θεό καί νά ενώνεται μαζί Του.
Θά σάς πώ κάτι πού μου έδειξε ό Θεός. Σκεπτόμουν παλαιότερα πώς ή
προσευχή έχει τόσο μεγάλη δύναμι καί αλλοιώνει τον άνθρωπο καί τά βλέπει
όλα χρυσά καί διαμαντένια καί τά δένδρα καί τά σπίτια, τά έπίγεια καί
τά ούράνια καί όλα; Βαδίζει στο δρόμο καί βλέπει ότι ανοίγει ό ουρανός
καί τά βλέπει όλα τόσο όμορφα, τόσο ωραία! Γι’ αυτό, όταν έχη κανείς τήν
προσευχή, τήν άδιάλειπτη προσευχή, τό «Κύριε Ιησού Χριστέ, έλέησόν με»,
έρχεται ένα πυρ μέσα στήν ψυχή του καί δέν μπορεί νά σταθή' τά πάντα
φλέγονται, τά πάντα εύωδιάζουν. Όπως καί νά τά εξηγήσω, όσο καί νά τά
πώ, δέν μπορεί νά τά συλλάβη ή διάνοια του ανθρώπου, είναι τόσο πολύ
σπουδαία!