Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ
ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
«ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙΝ»
«Στὴν Ἀρχιερατικὴ προσευχὴ δὲν γίνεται λόγος γιὰ μιὰ ἐξωτερικὴ ἑνότητα,
ἀλλὰ γιὰ ἑνότητα στὸΣῶμα τοῦ Χριστοῦ,
ποὺ δόθηκε τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς».
Προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ
γιὰ ἑνότητα
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ
Ἀρχιμ. Ἱεροθέου Βλάχου (νῦν Μητρ.
Ναυπάκτου)
«Ὀσμὴ
Γνώσεως» Ἐκδόσεις
«Τέρτιος», Κατερίνη 1985, σελ. 99-102
«Πάτερ ἅγιε, τήρησον
αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου, ᾧ δέδωκάς
μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ἰω.
ιζ´ 11)
Στὴν προσευχὴ τοῦ
Χριστοῦ, τμῆμα τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ
τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα,
γίνεται λόγος γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν
μαθητῶν-Χριστιανῶν. Ὁ Χριστὸς παρακαλεῖ
τὸν Πατέρα Του νὰ τηρῆ τοὺς μαθητὰς
ἐν τῷ ὀνόματί Του «ἵνα ὦσιν ἓν». Τὸ
χωρίον αὐτὸ χρησιμοποιεῖται συχνὰ
ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐπιδιώκουν
τὴν ἕνωσι τῶν «Ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ
μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι τὶς περισσότερες
φορές, ἂν ὄχι πάντοτε, κακοποιεῖται
καὶ διαστρεβλώνεται. Διότι ἐδῶ
ὁ Κύριος δὲν παρακαλεῖ γιὰ τὴν
μελλοντικὴ ἑνότητα τῶν «Ἐκκλησιῶν»,
ἀλλὰ γιὰ τὴν ἑνότητα «ἐν τῇ δόξῃ
τοῦ Χριστοῦ», ποὺ δίδεται στοὺς ἁγίους
καὶ εἶναι παροῦσα πραγματικότητα μέσα
στὴν Ἐκκλησία.
Αὐτὴ τὴν βαθειὰ σημασία τοῦ αἰτήματος
τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως Χριστοῦ θὰ
προσπαθήσουμε νὰ δοῦμε στὰ ἀμέσως
ἑπόμενα.
Ἑρμηνεία τοῦ «ἵνα
ὦσιν ἓν»
Γιὰ νὰ
μπορέση κανεὶς νὰ ἑρμηνεύση καλὰ τὸ
χωρίο αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ δῆ μέσα στὰ
πλαίσια ὁλόκληρης τῆς ἀρχιερατικῆς
προσευχῆς, ποὺ εὑρίσκεται στὸ δέκατο
ἕβδομο (ιζ´) κεφάλαιο τοῦ κατὰ Ἰωάννην
Εὐαγγελίου. Παρατηρεῖ κανεὶς ὅτι ὅπου
ὑπάρχει ἡ φράση «ἵνα ὦσιν ἓν» συνδέεται
ἀμέσως μὲ τὸ «καθὼς ἡμεῖς», μὲ τὸ
«ἐν ἡμῖν», μὲ τὴν δόξα τοῦ Πατρός,
τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ
σύνδεσι αὐτὴ μᾶς δίδει τὴν πραγματικὴ
ἑρμηνεία τοῦ χωρίου αὐτοῦ ποὺ
μελετᾶμε.
