Πραξ. 10,34 Ἀνοίξας δὲ
Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας
καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός,
Πραξ. 10,34 Ηνοιξε ο Πετρος το στόμα αυτού και με ευλάβειαν και
επισημότητα είπεν· “αλήθεια, καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά, ότι ο Θεός δεν είναι
προσωπολήπτης.
Πραξ. 10,35 ἀλλ᾿ ἐν
παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος
δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι.
Πραξ. 10,35 Αλλά εις κάθε έθνος, κάθε ένας, που ευλαβείται τον Θεόν
και εφαρμόζει δικαιοσύνην εις την ζωήν του, γίνεται δεκτός από αυτόν.
Πραξ. 10,36 τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε
τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην
διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὗτός ἐστι πάντων
Κύριος·
Πραξ. 10,36 Συμφωνα, άλλωστε, και με τον λόγον, τον οποίον έστειλε ο
Θεός στους Ισραηλίτας, αναγγέλων το χαρμόσυνον μήνυμα της ειρήνης δια του Ιησού
Χριστού. Αυτός δε είναι και Κυριος όλων.
Πραξ. 10,37 ὑμεῖς οἴδατε
τὸ γενόμενον ῥῆμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας,
ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας μετὰ τὸ
βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν Ἰωάννης,
Πραξ. 10,37 Σεις γνωρίζετε καλά το γεγονός, που εκηρύχθηκε και
διαδόθηκε εις όλην την Ιουδαίαν και το οποίον έχει αρχίσει από την Γαλιλαίαν
έπειτα από το βάπτισμα μετανοίας, που είχε κηρύξει ο Ιωάννης.
Πραξ. 10,38 Ἰησοῦν τὸν
ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὸς
Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν
καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ
τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ·
Πραξ. 10,38 Γνωρίζετε δηλαδή τον Ιησούν, τον εκ της Ναζαρέτ, πως
έχρισεν αυτόν ο Θεός με Πνεύμα Αγιον και του έδωσε την θείαν δύναμιν και ο
οποίος επέρασε περιοχάς και χώρας ευεργετών και θεραπεύων, όλους όσοι
εβασανίζοντο και ετυραννούντο από τον διάβολον· έκανε δε τα αναρίθμητα και
μεγάλα αυτά θαύματα, διότι ο Θεός ήτο μαζή του.
Πραξ. 10,39 καὶ ἡμεῖς
ἐσμεν μάρτυρες πάντων ὧν ἐποίησεν ἔν τε τῇ χώρᾳ
τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· ὃν καὶ
ἀνεῖλον κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου.
Πραξ. 10,39 Και ημείς είμεθα αυτόπται μάρτυρες δι' όλα όσα έπραξεν ο
Ιησούς εις την χώραν των Ιουδαίων και εις την Ιερουσαλήμ. Αλλά αυτόν, τον
μέγιστον ευεργέτην των, τον εφόνευσαν οι Εβραίοι κρεμάσαντες στο ξύλον του
σταυρού.
Πραξ. 10,40 τοῦτον ὁ Θεὸς
ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν
ἐμφανῆ γενέσθαι,
Πραξ. 10,40 Ο Θεός όμως τον ανέστησε κατά την τρίτην ημέραν και,
πανάγαθος, όπως είναι, γεμάτος στοργή και ενδιαφέρον πάντοτε δια την σταθεράν
πίστιν και σωτηρίαν των καλοπροαιρέτων ψυχών, ηυδόκησε και επέστρεψε να γίνη
ορατός και φανερός,
Πραξ. 10,41 οὐ παντὶ τῷ
λαῷ, ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειροτονημένοις ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ
συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν
ἐκ νεκρῶν·
Πραξ. 10,41 όχι πλέον εις όλον τον λαόν, όπως πρώτα, αλλά στους
αυτόπτας μάρτυρας, οι οποίοι είχαν εκλεγή εκ των προτέρων από τον Θεόν, εις
ημάς δηλαδή, οι οποίοι εφάγαμεν και έπιαμεν μαζή του, μετά την εκ νεκρών
ανάστασίν του.
Πραξ. 10,42 καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι ὅτι αὐτός
ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς
ζώντων καὶ νεκρῶν.
Πραξ. 10,42 Και μας παρήγγειλε να κηρύξωμεν το Ευαγγέλιον εις όλον
τον λαόν, να μαρτυρήσωμεν επισήμως και να διαλαλήσωμεν ότι αυτός ο Ιησούς είναι
ο ωρισμένος από τον Θεόν κριτής ζώντων και νεκρών.
Πραξ. 10,43 τούτῳ πάντες οἱ
προφῆται μαρτυροῦσιν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν λαβεῖν
διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τὸν πιστεύοντα
εἰς αὐτόν.
Πραξ. 10,43 Δι' αυτόν όλοι οι προφήται μαρτυρούν και διδάσκουν ότι
καθένας που πιστεύει εις αυτόν, θα λάβη άφεσιν αμαρτιών με την χάριν και την
δύναμιν του ονόματός του”.
Ιω. 8,12 Πάλιν οὖν αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ
φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ
οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿
ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
Ιω. 8,12 Παλιν, λοιπόν, ωμίλησε προς αυτούς ο Ιησούς
λέγων· “εγώ είμαι το φως όλου του κόσμου, εκείνος που με ακολουθεί πιστά δεν θα
περιπατήση στο σκότος με άμεσον τον κίνδυνον να κρημνισθή εις τα βάραθρα, αλλά
θα έχη το πνευματικόν φως που ακτινοβολείται από τον Θεόν, την πηγήν της ζωής.
Ιω. 8,13 εἶπον οὖν
αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι· σὺ περὶ σεαυτοῦ
μαρτυρεῖς· ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστιν ἀληθής.
Ιω. 8,13 Είπαν τότε προς αυτόν οι Φαρισαίοι· “συ δίδεις
μόνος σου μαρτυρίαν δια τον ευατόν σου. Η μαρτυρία σου όμως αυτή δεν είναι
αληθινή, εφ' όσον κανείς άλλος δεν την επιβεβαιώνει”.
Ιω. 8,14 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς
καὶ εἶπεν αὐτοῖς· κἂν ἐγὼ μαρτυρῶ
περὶ ἐμαυτοῦ, ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία μου, ὅτι
οἶδα πόθεν ἦλθον καὶ ποῦ ὑπάγω· ὑμεῖς
δὲ οὐκ οἴδατε πόθεν ἔρχομαι ἢ ποῦ ὑπάγω.
Ιω. 8,14 Απήντησεν ο Ιησούς και τους είπε· “και εάν ακόμη
εγώ μόνος μαρτυρώ δια τον ευατόν μου, η μαρτυρία μου είναι αληθινή, διότι την
αλήθειαν πάντοτε λέγω και διότι εγώ γνωρίζω πολύ καλά, από που ήλθα και που
υπάγω. Ηλθα από τον Πατέρα και επιστρέφω προς τον Πατέρα. Σεις όμως δεν
γνωρίζετε από που έρχομαι και που πηγαίνω.
Ιω. 8,15 ὑμεῖς
κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε· ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα.
Ιω. 8,15 Σεις σχηματίζετε κρίσιν σύμφωνα με τα εξωτερικά
φαινόμενα της ανθρωπίνης μου φύσεως. Εγώ καίτοι έχω το δικαίωμα να κρίνω και να
επιβάλω τιμωρίας, δεν κρίνω και δεν καταδικάζω κανένα μέχρι της δευτέρας
παρουσίας μου.
Ιω. 8,16 καὶ ἐὰν
κρίνω δὲ ἐγώ, ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ἀληθής ἐστιν,
ὅτι μόνος οὐκ εἰμί, ἀλλ᾿ ἐγὼ καὶ
ὁ πέμψας με πατήρ.
Ιω. 8,16 Και εάν από τώρα θελήσω εγώ να κρίνω, η κρίσις
μου θα είναι αληθινή, διότι δεν είμαι εγώ μόνος, αλλά είμεθα εγώ και ο Πατήρ, ο
οποίος με έστειλε, και η κρίσις μας είναι απολύτως ορθή και δικαία.
Ιω. 8,17 καὶ ἐν τῷ
νόμῳ δὲ τῷ ὑμετέρῳ γέγραπται ὅτι δύο ἀνθρώπων
ἡ μαρτυρία ἀληθής ἐστιν.
Ιω. 8,17 Αλλωστε και στον νόμον σας έχει γραφή, ότι η
μαρτυρία δύο ανθρώπων είναι αληθινή και βάσει αυτής δύναται ο δικαστής να
αποφασίση.
Ιω. 8,18 ἐγώ εἰμι
ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμαυτοῦ, καὶ μαρτυρεῖ
περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψας με πατήρ.
Ιω. 8,18 Και επί του προκειμένου εγώ είμαι ο ένας που
μαρτυρώ δια τον εαυτόν μου, αλλά δι' εμέ μαρτυρεί και ο Πατήρ, ο οποίος με
έστειλε”.
Ιω. 8,19 ἔλεγον οὖν
αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ὁ πατήρ σου; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς·
οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τὸν πατέρα μου· εἰ
ἐμὲ ᾔδειτε, καὶ τὸν πατέρα μου ᾔδειτε ἄν.
Ιω. 8,19 Ελεγαν τότε προς αυτόν· “που είναι ο Πατήρ σου,
δια τον οποίον λέγεις ότι μαρτυρεί;” Απήντησεν ο Ιησούς· “ούτε εμέ ως Υιός του
Θεού και Θεόν γνωρίζετε ούτε τον Πατέρα μου. Εάν είχατε γνωρίσει εμέ, θα
εγνωρίζατε και τον Πατέρα μου, διότι εγώ περί αυτού πολλές φορές ωμίλησα και
αυτόν στους πιστούς ακροατάς μου εφανέρωσα”.
Ιω. 8,20 Ταῦτα τὰ
ῥήματα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ
γαζοφυλακίῳ, διδάσκων ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ οὐδεὶς
ἐπίασεν αὐτόν, ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα
αὐτοῦ.
Ιω. 8,20 Αυτά τα λόγια είπεν ο Ιησούς κοντά στο
θησαυροφυλάκιον των προσφορών και βοηθημάτων, διδάσκων εις την αυλήν του ναού
και κανείς δεν συνέλαβεν αυτόν, διότι δεν είχε έλθει ακόμη η προσδιωρισμένη από
τον Θεόν ώρα του.