Ἀγάπη στόν Θεό:Ἡ πρώτη ἐντολή

 Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

Ἀγάπη στόν Θεό:Ἡ πρώτη ἐντολή

Εἶναι, ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἡ πρώτη, ἡ κορυφαία ἐντολή, πού μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός: «Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεό σου ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν»¹.

Αὐτή ἡ ἀγάπη ὅταν γίνει κτῆμα τοῦ ἀνθρώπου τόν μεταποιεῖ, τόν κάνει ὡς φωτιά. Αὐτήν τήν ἀγάπη καλλιέργησαν οἱ Ἅγιοι καί αὐτήν τήν ἀγάπη πρέπει καί ἐμεῖς νά καλλιεργήσουμε πάνω ἀπ’ ὅλα.

Πολλές φορές λέμε, σκεφτόμαστε ἤ καί πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ πιό μεγάλη ἀρετή, ἀλλά πάντα ὁ νοῦς μας πάει στήν ἀγάπη πρός τούς ἄλλους.

Κάποτε ἕνας Δεσπότης εἶχε πάει ἐπίσκεψη σ΄ ἕνα σχολεῖο καί ρώτησε τά παιδιά ποιά εἶναι ἡ πρώτη, ἡ πιό σπουδαία, ἡ πιό μεγάλη ἐντολή;

Ὅλα τά παιδάκια τοῦ ἀπάντησαν ὅτι ἡ πιό σπουδαία ἐντολή εἶναι τό νά ἀγαπᾶμε τόν πλησίον μας...

Βέβαια αὐτή ἡ ἀπάντηση εἶναι λανθασμένη. Ἡ πρώτη ἐντολή δέν εἶναι νά ἀγαπᾶμε τόν πλησίον μας. Ἡ πρώτη ἐντολή εἶναι νά ἀγαπᾶμε τόν Θεό. Ἀφοῦ δέ, ἀγα­πήσουμε τόν Θεό, μετά ὡς καρπός αὐτῆς τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν, ἔρχεται τό νά ἀγαπήσουμε τά παιδιά τοῦ Θεοῦ- τόν κάθε συνάνθρωπό μας. 

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό προϋπόθεση τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον καί πρός ὅλην τήν κτίση.

 Ἄν ἀγαπήσουμε τόν Θεό- τότε καί μόνον τότε- θ’ ἀγαπήσουμε σωστά καί ὅλους τούς ἀνθρώπους. Θ’ ἀγαπήσουμε δέ τότε καί ὅλη τήν κτίση, ὅλη τήν Δημι­ου­ργία τοῦ Θεοῦ. Τότε θά γίνει μία καύση τῆς καρδίας - ὅπως λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος- γιά τά πτηνά, γιά τά ἑρπετά, ἀκόμη καί γιά τούς δαίμονες. Καίγεται ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀγαπάει ἀληθινά τόν Θεό, ἀπό ἀγάπη γιά ὅλα· ἀκόμη καί γιά τούς δαίμονες. Τούς ἀγαπᾶ διότι καί οἱ δαίμονες εἶναι ἄγγελοι ἐκπεσόντες, δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ταλαίπωρα καί αὐτά, πού ἔχουν χάσει τό φῶς τους, τό φῶς δηλαδή τοῦ Θεοῦ, μέ τό Ὁποῖο φωτίζονταν ὅσο ἦσαν ὑπάκουοι στόν Θεό. Τώρα ἔχουν γίνει σκοτεινοί καί ἀντί νά ἐργάζονται τήν συνεχή δοξολογία τοῦ Θεοῦ καί τήν βοήθεια στούς ἀνθρώπους, ὥστε νά τούς ὁδηγοῦν στή σωτηρία,(ὅπως ἀκριβῶς εἶναι τό ἔργο τους τό δοσμένο ἀπό τόν Κύριο), αὐτοί ἐργάζονται τό κακό καί κατεργάζονται τήν ἀπώλειά μας.

Ἀγάπη λοιπόν πρός τόν Θεό... αὐτό θά εἶναι ἀπόψε τό θέμα μας...

Ἐπειδή ὅμως δέν θέλω νά λέω δικά μου λόγια, σκέφτηκα νά σχολιάσουμε λίγα ἀπ’ αὐτά πού λέει ὁ σύγχρονος Ἅγιος Γέροντας, ὁ πατήρ Παΐσιος. Πάνω σ’ αὐτά νά βασιστοῦμε καί μετά νά δοῦμε καί ἕναν ἄλλον, ἐπίσης σύγχρονο γνωστό Ἅγιο, τόν Ἅγιο Σιλουανό, τόν Ὁποῖο μάλιστα γιορτάσαμε τήν προηγούμενη ἑβδομάδα. Αὐτός ὁ δεύτερος μέ πολύ βιωματικό τρόπο φανερώνει τήν ἀγάπη του στόν Θεό. Ἀποκαλύπτει μέσα ἀπό τά γεμᾶτα Ἅγιο Πνεῦμα κείμενά του, τό πῶς ὁ ἴδιος ζοῦσε αὐτήν τήν πρός τόν Θεόν ἀγάπη.

συνεχίζεται...

Ἱερομόναχος Σάββας ὁ Ἁγιορείτης

hristospanagia3.blogspot.gr

1Ματθ. 22, 37.