Την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, γύρω στις 6.30, δεχθήκαμε τηλέφωνο από
έναν αδελφό μας. Από μέρες ήταν οι δύο μικρές θυγατέρες του ασθενείς. Ο
πυρετός είχε αγγίξει το 39.5 και τόσο αυτός μας, όσο και η σύζυγος του
είχαν θορυβηθεί.
Επικοινώνησαν με την παιδίατρο τους και τους είχε κλείσει ραντεβού για
εχθές Τρίτη στις τρεις το μεσημέρι. Επειδή ο αυτός ήταν στην δουλειά του
και δεν θα μπορούσε να τις συνοδεύσει, θα πήγαινε τα παιδιά η μητέρα
τους.
Το μεσημέρι τηλεφωνεί η γραμματέας της ιατρού και τους ενημερώνει ότι θα
πρέπει να μετατεθεί το ραντεβού για αργότερα, μετά τις 5 μιας και η
ιατρός είναι σε επείγουσα εξωτερική επίσκεψη. Έτσι ο αδελφός μας, με την
τυχαία αυτή ακύρωση και ενώ δεν θα πήγαινε στο Ιατρείο, αποφάσισε να
συνοδεύσει την σύζυγο και τις κόρες του.
Και τώρα αρχίζουν τα παράδοξα! Όντως πήγαν όλοι εκεί. Η Ιατρός εξετάζει
προσεκτικά τις μικρές. Απύρετες και οι δύο! Έκπληξη στους γονείς.
Συμβαίνουν αυτά, τους εξήγησε η Παιδίατρος. Κάποια ελαφρά ίωση, έκανε τον κύκλο της, έδωσε υψηλό πυρετό, τώρα είναι σε αποδρομή.
Δόξα τω Θεώ, είπε μέσα του ο αδελφός, ευχαρίστησαν την Ιατρό και ήταν έτοιμοι να φύγουν.
Ο αδελφός μας τότε, με την ζέση που τον διακατέχει για την διάδοση των
Χαιρετισμών, έβγαλε από το τσαντάκι του πέντε τευχίδια των Χαιρετισμών,
να τα προσφέρει στην Ιατρό.
