- Γέροντα, είναι δυνατόν κανείς συνειδητά νά κρύβει μιά πτώση του από τόν πνευματικό του;
- Ναί, άλλά, καί άν ξέρει ό πνευματικός τήν πτώση του ή κάτι
καταλαβαίνει, δέν συμφέρει, ούτε θά τόν ώφελήσει, νά του τό πεί. Πολλές
φορές βλέπω στόν αγώνα του άλλου κάτι, καταλαβαίνω ή ξέρω τί έχει κάνει,
όμως άπό σεβασμό δέν του λέω τίποτε, άν δέν μού τό πεί ό ίδιος.
Τό θεωρώ εκβιασμό, ατιμία, νά του τό πώ, τήν στιγμή
πού εκείνος δέν θέλει μόνος του νά τό φανέρωσει. Είναι λεπτό τό θέμα,
γιατί θά τόν ρεζιλέψης. Πώς νά βιάσεις τόν άλλον; Υπάρχει ελευθερία.
Έκτός άν δώ ότι κινδυνεύει καί δέν πρόκειται νά βοηθηθή άπό άλλου ή ότι
έχει άγνοια καί θά σπάσει τά μούτρα του, θά καταστραφεί.
