«Και μη
εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλα ρύσαι ημάς από του πονηρού».
Τό δεύτερο μέρος
του αιτήματος ερμηνεύει τό πρώτο.
Πειρασμοί
ονομάζονται εδώ οι ατυχείς εκείνες περιστάσεις, κατά τις οποίες από εκούσια
κλίση στήν αμαρτία παραδινόμαστε στήν εξουσία του διαβόλου καί οδηγούμαστε στην
απώλεια. Αυτό έπαθε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης: «Μπήκε ο σατανάς μέσα του», λέει η
Γραφή.
Μέ το παραπάνω
αίτημα δεν αρνούμαστε τίς θλίψεις, πού είναι απαραίτητες γιά τή σωτηρία μας,
καθώς μας προφυλάσσουν από τα πάθη καί τούς δαίμονες. «Γι’ αυτό», λέει ο απόστολος,
«χαίρομαι γιά τίς ασθένειές μου, γιά τις ύβρεις, τις θλίψεις, τούς διωγμούς καί
τίς στενοχώριες πού πέρασα γιά χάρη του Χριστού γιατί, όταν φαίνεται πώς έχω
χάσει κάθε δύναμη, τότε είμαι πραγματικά δυνατός».
