Την ικανότητα να διατρέχουν τον χώρο με αστραπιαία
ταχύτητα την έχουν όχι μόνο οι άγγελοι αλλά καί οι δαίμονες, οι οποίοι,
μάλιστα, μπορούν να μεταφέρουν από τόπο σε τόπο τόσο την παχιά καί άψυχη γήινη
ύλη όσο καί τους ανθρώπους, όπως δείχνει το ακόλουθο παράδειγμα από τον βίο του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ.
Μια νύχτα ο άγιος Ιωάννης, όπως πάντα, προσευχόταν.
Τά μεσάνυχτα ήρθε ένας δαίμονας γιά να τον τρομάξει καί να τον αποσπάσει από την
προσευχή. Ο άγιος είχε ένα μεγάλο δοχείο μέ καπάκι, που το χρησιμοποιούσε ως
νιπτήρα. Εκεί μέσα, λοιπόν, μπήκε ο δαίμονας καί άρχισε να πλατσουρίζει στο
νερό. Ο άγιος τον έδεσε με το σημείο του σταυρού καί τον έκλεισε στο δοχείο,
βάζοντας από πάνω το καπάκι. Ο δαίμονας άρχισε να κραυγάζει μέ ανθρώπινη φωνή,
ικετεύοντας τόν άγιο να τον λύσει καί να τον βγάλει από το δοχείο. Κι εκείνος
τού είπε: