Ἁγίου
Ἰωάννου
τῆς
Κρονστάνδης
Τά
χέρια
αὐτά
πού
ἔχουν
συνηθίσει
νά
λαβαίνουν
δῶρα,
θά
διπλωθοῦν
στό
στῆθος
καί
δέ
θά
ξαναπάρουν.
Τά
πόδια
μας,
πού
ἔχουν
συνηθίσει
νά
βαδίζουν
τό
πονηρό
μονοπάτι
καί
δέν
ἀρέσκονται
νά
στέκονται
στήν
προσευχή,
θά
τεντώσουν
γιά
πάντα
καί
δέν
θά
ξαναβαδίσουν.
Τά
μάτια
πού
κοιτάζουν
φθονερά
τήν
εὐημερία
τοῦ
γείτονα
θά
κλείσουν,
ἡ
φλόγα
τους
θά
σβήσει
γιά
πάντα,
τίποτα
δέ
θά
τά
προκαλεῖ
πιά.
Τά
αὐτιά,
πού
εἶναι
συχνά
πρόθυμα
ν᾿
ἀκοῦν
μέ
εὐχαρίστηση
κάθε
πονηρό
λόγο
καί
συκοφαντία,
θά
νεκρωθοῦν,
οὔτε
τούς
κεραυνούς
δέ
θ᾿
ἀκοῦνε
πλέον.
