Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει, και όμως η αγαθότης του Θεού,
τους πόνους, που εγέννησεν η αμαρτία, τους λογίζεται ως εργασίαν
πνευματικήν και δίδει βραβεία και μισθούς. Πώς να μη αγαπήσωμεν έναν
τοιούτον Θεόν και να μη δώσωμεν όλην μας την ζωήν εις την λατρείαν Του!
Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλα αυτά, ημείς Τον ξεχνούμεν, εγώ πρώτος, δια τούτο
και παραβαίνομεν τας εντολάς Του, διότι εάν ενεθυμούμεθα τον Θεόν, θα
ενεθυμούμεθα και τι διατάζει ο Θεός και ο φόβος προς Αυτόν θα μας
καθιστά νομοταγείς και προσεκτικούς.
