Γρηγόριος ο Θεολόγος
ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Ο ΝΟΥΣ Ο ΑΚΡΟΤΑΤΟΣ
Γράφει ο Κων/νος Χαρ. Κορλός, Θεολόγος
Το μήνα Ιανουάριο κοσμούν, μεταξύ των άλλων
αγίων, οι τρεις κορυφαίοι ιεράρχες και οικουμενικοί διδάσκαλοι Βασίλειος ο
Μέγας (1η), Γρηγόριος ο Θεολόγος (25η) και Ιωάννης ο Χρυσόστομος (27η).
Ο
Γρηγόριος γεννήθηκε το 328 στην Αριανζό της Καππαδοκίας. Η μητέρα του Νόννα
ήταν σεμνή και ευσεβής χριστιανή, ενώ ο πατέρας του Γρηγόριος έγινε αργότερα
Επίσκοπος Ναζιανζού. Νους ευφυής και ψυχή ευαίσθητη είχε ιδιαίτερη κλίση και
αγάπη από την παιδική του ακόμα ηλικία, προς τα γράμματα.
Μετά τις εγκύκλιες σπουδές, φοίτησε στις
σχολές της Καισαρείας Καππαδοκίας, της Καισαρείας Παλαιστίνης, της
Αλεξάνδρειας, όπου γνώρισε τον αρχιεπίσκοπο Αθανάσιο το Μέγα και το Μέγα Ασκητή
Αντώνιο και στη συνέχεια στην Αθήνα, όπου μετά διετία ήλθε ο Βασίλειος, τον
οποίο είχε γνωρίσει ήδη στην Καισαρεία της Καππαδοκίας. Από τότε στενότατη
φιλία συνέδεσε τους δύο συμπατριώτες και τους έκανε διάσημους σ' όλη την
Ελλάδα. Δεν λησμόνησε ποτέ ο Γρηγόριος την Αθήνα και ο κυριότερος λόγος, για
τον οποίο αισθανόταν ευγνωμοσύνη προς αυτή, ήταν ότι του χάρισε τη φιλία του Βασιλείου.
Από όλες τις σελίδες που αφιέρωσε στη φιλία αυτή, οι δυο αυτοί στίχοι είναι χαρακτηριστικοί:
«Τα πάντα μεν κοινό και ψυχή μία, δυοίν δέουσα σωμάτων διάστασιν».
