Φίλος Ιερεύς, συναντήσας μοι
προ ολίγων ημερών, με ηρώτησε: «Δεν νομίζεις, αδελφέ, ότι το εν ταις
ιεραίς Ακολουθίαις ημών λεγόμενον «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς», δεν
είναι ορθόν και πρέπει να αποβληθή ή, μάλλον ειπείν, να αντικατασταθή
ολοκληρωτικώς διά του «Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών»; Το
δεύτερον τούτο είναι νοητόν, εφ’ όσον η Αγία ημών Εκκλησία δέχεται την
επίκλησιν της πρεσβείας των Αγίων, αλλά το πρώτον; Τις δύναται να σώση
πλην του Κυρίου; Αυτός μόνος δεν είναι, όστις «σώσει τον λαόν αυτού από
των αμαρτιών αυτών»; (Ματθ. α’, 21). Δεν είναι αλήθεια αναντίρρητος, ότι
«ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία• ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον
ουρανόν, το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς»; (Πράξ. δ’
12). Πώς λοιπόν καλούμεν την Θεοτόκον ίνα σώση ημάς, ενώ η σωτηρία είναι
αποκλειστική ιδιοκτησία και αποκλειστικόν δικαίωμα του ενανθρωπήσαντος
Λόγου;»
Επειδή την γνώμην αυτήν θα έχωσιν ασφαλώς και άλλοι, ενόμισα
σκόπιμον, όπως, τα όσα είπον εις τον ευλαβή εκείνον Ιερέα, επαναλάβω από
των στηλών της αγαπητής «Ενορίας» προς διαφώτισιν των αγνοούντων και,
πιθανώς, σκανδαλιζομένων αδελφών. Λοιπόν:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_478.html
