Ἀπόστολος: ( Α΄ Θεσ. γ΄ 8 - 13)
Α Θεσ. 3,8 ὅτι νῦν ζῶμεν,
ἐὰν ὑμεῖς στήκετε ἐν Κυρίῳ.
Α Θεσ. 3,8 Διότι, όπως και προηγουμένως έτσι και τώρα, ζώμεν,
εάν σεις στέκεσθε σταθεροί και ακλόνητοι εν Κυρίω.
Α Θεσ. 3,9 τίνα γὰρ εὐχαριστίαν
δυνάμεθα τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ὑμῶν
ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομεν δι᾿ ὑμᾶς
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν,
Α Θεσ. 3,9 Διότι ποίαν ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν ημπορούμεν
να ανταποδώσωμεν στον Θεόν δια σας, δι' όλην την χαράν, που απολαμβάνομεν εξ
αιτίας σας εμπρός στον Θεόν,
Α Θεσ. 3,10 νυκτὸς καὶ ἡμέρας
ὑπερεκπερισσοῦ δεόμενοι εἰς τὸ ἰδεῖν ὑμῶν
τὸ πρόσωπον καὶ καταρτίσαι τὰ ὑστερήματα τῆς
πίστεως ὑμῶν;
Α Θεσ. 3,10 και τον παρακαλούμεν νύκτα και ημέραν με εξαιρετικήν
επιμονήν να ευδοκήση και φέρη τας περιστάσεις να ίδωμεν το πρόσωπόν σας και να
διορθώσωμεν και αναπληρώσωμεν ο,τι ακόμη σας λείπει από την πίστιν σας;
Α Θεσ. 3,11 Αὐτὸς δὲ
ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ
Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς κατευθύναι τὴν ὁδὸν
ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς·
Α Θεσ. 3,11 Αυτός δε ο Θεός και Πατήρ ημών και ο Κυριος ημών
Ιησούς Χριστός είθε να κατευθύνουν τον δρόμον μας προς σας, παραμερίζοντες κάθε
τυχόν εμπόδιον και δυσκολίαν.
Α Θεσ. 3,12 ὑμᾶς δὲ
ὁ Κύριος πλεονάσαι καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς
ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερ καὶ ἡμεῖς
εἰς ὑμᾶς,
Α Θεσ. 3,12 Σας δε είθε ο Κυριος να σας αξιώση να έχετε άφθονον
και πλουσίαν και με το παραπάνω την αγάπην μεταξύ σας και προς όλους, όπως
ακριβώς και ημείς έχομεν αυτήν την αγάπην προς σας.
Α Θεσ. 3,13 εἰς τὸ
στηρίξαι ὑμῶν τὰς καρδίας ἀμέμπτους ἐν ἁγιωσύνῃ
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν ἐν
τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ.
Α Θεσ. 3,13 Και να στηρίξη έτσι τας καρδίας σας, ώστε να είσθε
άμεμπτοι και άγιοι ενώπιον του Θεού και Πατρός ημών κατά την επίσημον Δευτέραν
Παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όταν θα έλθη με όλους τους αγίους του,
αγγέλους και ανθρώπους.
Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιβ΄ 42 - 48)
Λουκ.
12,42 εἶπε δὲ ὁ
Κύριος· τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς οἰκονόμος
καὶ φρόνιμος, ὃν καταστήσει ὁ κύριος ἐπὶ τῆς
θεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι ἐν καιρῷ τὸ
σιτομέτριον;
Λουκ. 12,42 Είπε δε ο Κυριος· “ποιός άράγε είναι ο πιστός και
συνετός οικονόμος, τον οποίον θα εγκαταστήση ο κύριος προϊστάμενον στο
υπηρετικόν προσωπικόν του, δια να δίδη προς αυτούς εις την κατάλληλον ώραν την
κανονικήν μερίδα της τροφής;
Λουκ.
12,43 μακάριος ὁ δοῦλος
ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ
εὑρήσει οὕτω ποιοῦντα.
Λουκ. 12,43 Μακάριος είναι ο δούλος εκείνος, τον οποίον, όταν έλθη
ο Κυριος, θα τον εύρη να ενεργή με τέτοιαν σύνεσιν και αξιοπιστίαν.
Λουκ.
12,44 ἀληθῶς λέγω ὑμῖν
ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ
καταστήσει αὐτόν.
Λουκ. 12,44 Αληθινά σας λέγω, ότι θα του δώση εξουσίαν επάνω εις
όλα τα υπάρχοντα του.
Λουκ.
12,45 ἐὰν δὲ εἴπῃ
ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ,
χρονίζει ὁ κύριός μου ἔρχεσθαι, καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς
παῖδας καὶ τὰς παιδίσκας, ἐσθίειν τε καὶ πίνειν
καὶ μεθύσκεσθαι,
Λουκ. 12,45 Εάν όμως ο δούλος εκείνος πη από μέσα του· Αργεί να
έρθη ο κύριός μου· και αρχίση να κτυπά τους υπηρέτας και τας υπηρετρίας και να
τρώγη και να πίνη και να μεθά,
Λουκ.
12,46 ἥξει ὁ κύριος τοῦ
δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ
καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, καὶ
διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ
τῶν ἀπίστων θήσει.
Λουκ. 12,46 θα έλθη ο κύριος του δούλου εκείνου εις ημέραν που δεν
περιμένει και εις ώραν που δεν γνωρίζει και θα τον κόψη εις τα δύο, θα τον
τιμωρήση δηλαδή με σκληρόν θάνατον, και θα ορίση την θέσιν του μεταξύ εκείνων
που υπήρξαν αξιόπιστοι και καταχρασταί. (Οι ποιμένες και διδάσκαλοι της
Εκκλησίας θα είναι μακάριοι, εάν καλώς διαχειρίζωνται την πνευματικήν εξουσίαν
και τα χαρίσματα, που τους ενεπιστεύθη ο Χριστός και εξυπηρετούν με σύνεσιν και
προθυμίαν τους πιστούς. Σκληροτάτη όμως τιμωρία τους περιμένει, εάν αποδειχθούν
αναξιόπιστοι και καταχρασταί).
Λουκ.
12,47 ἐκεῖνος δὲ ὁ
δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ
καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ
θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς·
Λουκ. 12,47 Εκείνος δε ο δούλος, που εγνώρισε το θέλημα του κυρίου
του, και δεν ετοίμασε ούτε και έπραξε σύμφωνα προς το θέλημα του Κυρίου του, θα
τιμωρηθή με πολλάς μαστιγώσεις, θα τιμωρηθή πολύ, διότι εν γνώσει παρέβη το
θέλημα του Κυρίου.
Λουκ.
12,48 ὁ δὲ μὴ
γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ
δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ᾿ αὐτοῦ,
καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν.
Λουκ. 12,48 Εκείνος δε που δεν εγνώρισε το θέλημα του Κυρίου, έκαμε
δε πράξεις αξίας τιμωρίας, θα τιμωρηθή με ολίγας μαστιγώσεις. Εις εκείνον που
εδόθη πολύ, θα του ζητηθή και πολύ, και εις εκείνον που του παρέδωσαν πολλά
χαρίσματα, θα ζητηθούν περισσότερα καλά έργα, παρ' όσα θα ζητήσουν από εκείνους
που έλαβαν ολιγώτερα.
