Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 4 Αὐγούστου

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 29-38):

29 Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν, εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται; τί καὶ βαπτίζον-ται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν; 30 τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομεν πᾶσαν ὥραν; 31 καθ᾿ ἡμέραν ἀποθνήσκω, νὴ τὴν ὑμετέραν καύχησιν ἣν ἔχω ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. 32 εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθη­ριομάχησα ἐν Ἐφέσῳ, τί μοι τὸ ὄφελος; εἰ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν. 33 μὴ πλανᾶσθε· φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί.

34 ἐκνήψατε δικαίως καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ἀγνωσίαν γὰρ Θεοῦ τινες ἔχουσι· πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν λέγω. 35 Ἀλλ᾿ ἐρεῖ τις· πῶς ἐγεί­ρονται οἱ νεκροί; ποίῳ δὲ σώματι ἔρχονται; 36 ἄφρον, σὺ ὃ σπείρεις, οὐ ζωοποιεῖται ἐὰν μὴ ἀπο­θάνῃ· 37 καὶ ὃ σπείρεις, οὐ τὸ σῶμα τὸ γενησόμενον σπεί­ρεις, ἀλλὰ γυμνὸν κόκκον, εἰ τύχοι σίτου ἤ τινος τῶν λοιπῶν· 38 ὁ δὲ Θεὸς αὐτῷ δίδωσι σῶμα καθὼς ἠθέλησε, καὶ ἑκάστῳ τῶν σπερμάτων τὸ ἴδιον σῶμα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

29 Τέτοιο ἔνδοξο μέλλον καί τέτοια ἀνάσταση μᾶς πε­ρι­­μένει. Διότι, ἐάν σέ καμιά περίπτωση δέν ἀνα­σταί­­νο­νται οἱ νεκροί, τί θά κάνουν καί ποιά ὠφέλεια θά ἔχουν ὅσοι ἀβάπτιστοι μέχρι τίς τελευταῖες στιγμές δέ­­­­­­χο­νται νά ὑποστοῦν τό βάπτισμα τοῦ μαρτυρίου καί τοῦ αἵματος, καί θυσιάζουν τή ζωή τους μέ τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη ὅτι θά ἑνωθοῦν μέ τήν Ἐκκλησία τῶν νεκρῶν, οἱ ὁποῖ­οι ὅμως εἶναι ζωντανοί στούς οὐρανούς καί μιά μέ­­­­ρα θά ἀναστηθοῦν; Γιατί βαπτίζονται τό βάπτισμα τοῦ αἵματος, ἀφοῦ μ’ αὐτό δέν πρόκειται νά μποῦν σέ Ἐκκλησία πού ἀποτελεῖται ἀπό ζωντανούς ἀν­θρώ­πους, ἀλλά μπαίνουν σέ Ἐκκλησία νεκρῶν, πού δέν θά ἀναστηθοῦν ποτέ; 30 Γιατί τότε κι ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι νά ἐκθέτουμε κάθε ὥρα τή ζωή μας σέ κίνδυνο; 31 Κάθε ἡμέρα ἀντικρίζω τέτοιους κινδύνους τῆς ζωῆς, πού χάνω κάθε ἐλπίδα ὅτι θά ἀποφύγω τό θάνατο. Καί ἔτσι κατά πρόθεση πεθαίνω κάθε μέρα, μά τήν καύχηση πού ἔχω γιά σᾶς μέ τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου μας. 32 Ἐάν ἀπό κίνητρα καί ὑπολογισμούς πού κάνουν ὅσοι ἄνθρωποι ἐπιζητοῦν ἐπίγειες τιμές καί ἀπολαβές κινδύνευσα νά κατασπαραχθῶ θηριομαχώντας στήν Ἔφεσο, τί κέρδισα ἀπ’ αὐτό; Ἐάν οἱ νεκροί δέν ἀνα­σταί­­­νονται, τότε ἄς ἐφαρμόσουμε ἐκεῖνο πού λένε οἱ ἄπι­στοι καί ὑλιστές: Ἄς φᾶμε κι ἄς πιοῦμε, διότι αὔριο πεθαίνουμε. 33 Μήν πλανᾶτε τόν ἑαυτό σας μέ ψέματα. Καί μή συναναστρέφεσθε μέ τούς παλιούς σας φίλους πού εἴχατε ὅταν ἤσασταν εἰδωλολάτρες. Μήν ξεχνᾶτε ὅτι οἱ κακές συναναστροφές διαφθείρουν τά καλά ἤθη. 34 Συνέλθετε, ὅπως εἶναι δίκαιο καί συμφέρον σας, καί μήν ἁμαρτάνετε. Σᾶς κάνω τήν προτροπή αὐτή, διότι μερικοί, ἐπειδή δέν πιστεύουν στήν ἀνάσταση, ἔχουν ἄγνοια τῆς δυνάμεως, τῆς δικαιοσύνης καί τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ. Σᾶς μιλῶ ἔτσι γιά νά ντραπεῖτε. 35 Ἀλλά θά προβάλει κανείς ἔνσταση καί θά πεῖ: Μέ ποιά δύναμη καί μέ ποιό τρόπο ἀνασταίνονται οἱ νεκροί; Καί μέ ποιό σῶμα ἐπανέρχονται στή ζωή; 36 Ἀνόητε, ἐκεῖνο πού ἐσύ σπέρνεις, δέν παίρνει ζωή ἐάν δέν πεθάνει καί δέν σαπίσει μέσα στή γῆ. 37 Κι αὐτό πού σπέρνεις δέν εἶναι τό σῶμα τοῦ φυτοῦ πού πρόκειται νά φυτρώσει, ἀλλά σπέρνεις ἕνα γυμνό καί χωρίς φύλλα κόκκο, γιά παράδειγμα σιταριοῦ ἤ κάποιου ἄλλου ἀπό τούς ὑπόλοιπους σπόρους. 38 Καί ὁ Θεός στό σπόρο αὐτό δίνει τό σῶμα τοῦ φυτοῦ, ὅπως ἀπ’ τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας θέλησε καί διέταξε· καί σέ καθένα ἀπό τούς σπόρους τό δικό του σῶμα.

Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρίτ. ι΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κα΄ 23-27):

23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔ­­­δωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην; 24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. 25 τὸ βάπτισμα Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογί­­ζοντο παρ’ ἑαυτοῖς λέγον­τες· ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρα­νοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· 26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄ­­­χλον· πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν Ἰωάννην ὡς προφήτην. 27 καὶ ἀποκριθέντες τῷ Ἰησοῦ εἶπον· οὐκ οἴδαμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

23 Κι ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἦλθε στό ναό, τήν ὥρα πού δίδα­σκε, τόν πλησίασαν οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ καί τοῦ εἶπαν: Μέ ποιά ἐξουσία τά κάνεις αὐ­τά; Καί ποιός σοῦ ἔδωσε τό δικαίωμα νά διώχνεις ἀπό τό ναό τούς ἀνθρώπους καί νά διδάσκεις μέσα στόν ἱερό αὐτό τόπο; 24 Τότε τούς ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς: Θά σᾶς κάνω κι ἐγώ μιά ἐρώτηση, στήν ὁποία ἐάν μοῦ ἀπαντήσετε, θά σᾶς πῶ κι ἐγώ μέ ποιά ἐξουσία κάνω αὐτά πού ἔκανα. 25 Τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε γιά μένα καί ὑπῆρξε πρόδρομός μου, ἀπό ποῦ προερχόταν; Ἀπό τόν Θεό ἤ ἀπό ἐπινόηση κι ἐντολή ἀν­θρώ­πων; Αὐτοί λοιπόν συλλογίζονταν μέσα τους κι ἔλε­γαν: Ἄν ποῦμε ὅτι ἦταν ἀπό τόν Θεό, θά μᾶς πεῖ: γιατί λοιπόν δέν πιστέψατε σ’ αὐτόν; 26 Ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι προερχόταν ἀπό ἐντολή ἀν­θρώπων, φοβούμαστε μήπως μᾶς κακοποιήσει ὁ λαός. Διότι ὅλοι τιμοῦν τόν Ἰωάννη ὡς προφήτη. 27 Καί αὐτοί πού ἰσχυρίζονταν ὅτι ἦταν οἱ ἀναγνωρισμένοι διδάσκαλοι τοῦ Ἰσραήλ τοῦ ἀποκρίθηκαν: Δέν ξέρουμε. Τότε τούς εἶπε κι αὐτός: Ἀφοῦ ξεφεύγετε καί δέν εἶστε εἰλικρινεῖς, οὔτε ἐγώ σᾶς λέω μέ ποιό δικαίωμα τά κάνω αὐτά.

http://www.osotir.org