Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τοῦ Σαββάτου 3 Ὀκτωβρίου

Ἀπόστολος: ( Πράξ. ιζ΄ 16-34 )  

16 Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις ἐκδεχομένου αὐτοὺς τοῦ Παύλου, παρωξύνετο τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ θεωροῦντι κατείδωλον οὖσαν τὴν πόλιν.

17 Διελέγετο μὲν οὖν ἐν τῇ συναγωγῇ τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τοῖς σεβομένοις καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ κατὰ πᾶσαν ἡμέραν πρὸς τοὺς παρατυγχάνοντας.

18 Τινὲς δὲ τῶν Ἐπικουρείων καὶ τῶν Στοϊκῶν φιλοσόφων συνέβαλλον αὐτῷ, καί τινες ἔλεγον· τί ἂν θέλοι ὁ σπερμολόγος οὗτος λέγειν; Οἱ δέ· ξένων δαιμονίων δοκεῖ καταγγελεὺς εἶναι· ὅτι τὸν Ἰησοῦν καὶ τὴν ἀνάστασιν εὐηγγελίζετο αὐτοῖς.

19 Ἐπιλαβόμενοί τε αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Ἄρειον πάγον ἤγαγον λέγοντες· δυνάμεθα γνῶναι τίς ἡ καινὴ αὕτη ἡ ὑπὸ σοῦ λαλουμένη διδαχή;

20 Ξενίζοντα γάρ τινα εἰσφέρεις εἰς τὰς ἀκοὰς ἡμῶν· βουλόμεθα οὖν γνῶναι τί ἂν θέλοι ταῦτα εἶναι.

21 Ἀθηναῖοι δὲ πάντες καὶ οἱ ἐπιδημοῦντες ξένοι εἰς οὐδὲν ἕτερον εὐκαίρουν ἢ λέγειν τι καὶ ἀκούειν καινότερον.

Ὁμιλία τοῦ Παύλου ἐπὶ τοῦ ᾿Αρείου Πάγου

22 Σταθεὶς δὲ ὁ Παῦλος ἐν μέσῳ τοῦ Ἀρείου πάγου ἔφη· ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιμονεστέρους ὑμᾶς θεωρῶ.

23 Διερχόμενος γὰρ καὶ ἀναθεωρῶν τὰ σεβάσματα ὑμῶν εὗρον καὶ βωμὸν ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο, ἀγνώστῳ Θεῷ. Ὅν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτον ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν.

24 Ὁ Θεὸς ὁ ποιήσας τὸν κόσμον καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ, οὗτος οὐρανοῦ καὶ γῆς Κύριος ὑπάρχων οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ,

25 οὐδὲ ὑπὸ χειρῶν ἀνθρώπων θεραπεύεται προσδεόμενός τινος, αὐτὸς διδοὺς πᾶσι ζωὴν καὶ πνοὴν κατὰ πάντα·

26 ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν,

27 ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα.

28 Ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν, ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι· τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν.

29 Γένος οὖν ὑπάρχοντες τοῦ Θεοῦ οὐκ ὀφείλομεν νομίζειν χρυσῷ ἢ ἀργύρῳ ἢ λίθῳ, χαράγματι τέχνης καὶ ἐνθυμήσεως ἀνθρώπου, τὸ θεῖον εἶναι ὅμοιον.

30 Τοὺς μὲν οὖν χρόνους τῆς ἀγνοίας ὑπεριδὼν ὁ Θεὸς τανῦν παραγγέλλει τοῖς ἀνθρώποις πᾶσι πανταχοῦ μετανοεῖν,

31 διότι ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισε, πίστιν παρασχὼν πᾶσιν ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.

32 Ἀκούσαντες δὲ ἀνάστασιν νεκρῶν οἱ μὲν ἐχλεύαζον, οἱ δὲ εἶπον· ἀκουσόμεθά σου πάλιν περὶ τούτου.

33 Καὶ οὕτως ὁ Παῦλος ἐξῆλθεν ἐκ μέσου αὐτῶν.34 Τινὲς δὲ ἄνδρες κολληθέντες αὐτῷ ἐπίστευσαν, ἐν οἷς καὶ Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης καὶ γυνὴ ὀνόματι Δάμαρις καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοῖς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

16 Ἐνῷ ὁ Παῦλος τοὺς ἐπερίμενε εἰς τὰς Ἀθήνας, τὸ πνεῦμά του ἐξεγείρετο, ἐπειδὴ ἔβλεπε τὴν πόλιν νὰ εἶναι γεμάτη ἀπὸ εἴδωλα.

17 Συζητοῦσε λοιπὸν εἰς τὴν συναγωγὴν μὲ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς θεοσεβεῖς καί, καθημερινῶς εἰς τὴν ἀγοράν, μὲ ἐκείνους ποὺ τυχὸν εὑρίσκοντο ἐκεῖ.

18 Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς Ἐπικουρείους καὶ τοὺς Στωϊκοὺς φιλοσόφους ἦλθαν εἰς ἐπαφὴν μαζί του καὶ μερικοὶ ἔλεγαν, «Τί ἆραγε θέλει νὰ πῇ αὐτὸς ὁ φλύαρος;». Ἄλλοι ἔλεγαν, «Φαίνεται νὰ εἶναι κῆρυξ ξένων θεῶν». Διότι ἐκήρυττε εἰς αὐτοὺς τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς ἀναστάσεως.

19 Τὸν ἐπῆραν λοιπὸν καὶ τὸν ἔφεραν εἰς τὸν Ἄρειον Πάγον καὶ τοῦ εἶπαν, «Μποροῦμε νὰ μάθωμε ποιά εἶναι ἡ καινούργια αὐτὴ διδασκαλία διὰ τὴν ὁποῖαν μιλᾶς;

20 Κάτι περίεργα πράγματα φέρεις εἰς τὴν ἀκοήν μας καὶ θέλομε νὰ μάθωμε τί ἆραγε εἶναι αὐτά».

21 Ὅλοι οἱ ξένοι ποὺ ἔμεναν ἐκεῖ, δὲν εἶχαν διαθέσιμον χρόνον διὰ τίποτε ἄλλο παρὰ διὰ νὰ λέγουν καὶ νὰ ἀκούουν κάτι νεώτερον.

Ὁμιλία τοῦ Παύλου ἐπὶ τοῦ Ἀρείου Πάγου

22 Τότε ὁ Παῦλος ἐστάθηκε εἰς τὸ μέσον τοῦ Ἀρείου Πάγου καὶ εἶπε, «Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, βλέπω ὅτι εἶσθε ἀπὸ πάσης ἀπόψεως πολὺ θρῆσκοι.

23 Διότι καθὼς περνοῦσα καὶ ἐκύτταζα τὰ ἱερά σας, εὑρῆκα καὶ ἕνα βωμόν, εἰς τὸν ὁποῖον ὑπῆρχε ἐπιγραφὴ, «Εἰς τὸν ἄγνωστον Θεόν». Αὐτὸν λοιπὸν ποὺ λατρεύετε, χωρὶς νὰ τὸν ξέρετε, αὐτὸς ἐγὼ σᾶς κηρύττω.

24 Ὁ Θεὸς ποὺ ἐδημιούργησε τὸν κόσμον καὶ ὅλα ὅσα εἶναι εἰς τὸν κόσμον, καὶ ὁ ὁποῖος εἶναι Κύριος οὐρανοῦ καὶ γῆς, δὲν κατοικεῖ σὲ ναοὺς κατασκευασμένους ἀπὸ χέρια ἀνθρώπων,

25 οὔτε ἐξυπηρετεῖται ἀπὸ χέρια ἀνθρώπων σὰν νὰ εἶχε ἀνάγκην ἀπὸ κάτι, αὐτὸς ποὺ δίνει εἰς ὅλους ζωὴν καὶ πνοὴν καὶ γενικῶς ὅλα.

26 Ἐδημιούργησε ὁλόκληρον τὸ ἀνθρώπινον γένος ἀπὸ ἕνα αἷμα διὰ νὰ κατοικῇ εἰς ὅλην τὴν γῆν, ἀφοῦ ὥρισε ὡρισμένας ἀποχὰς καὶ τὰ ὁρόσημα τῆς κατοικίας των,

27 διὰ νὰ ζητοῦν τὸν Κύριον μήπως τὸν ψηλαφήσουν καὶ τὸν βροῦν, ἂν καὶ δὲν εἶναι μακρυὰ ἀπὸ καθένα ἀπὸ μᾶς.

28 Διότι μέσα σ’ αὐτὸν ζοῦμε καὶ κινούμεθα καὶ ὑπάρχομεν, καθὼς καὶ μερικοὶ ἐκ τῶν ποιητῶν σας ἔχουν πῆ, «Εἴμεθα καὶ γένος του».

29 Ἀφοῦ λοιπὸν εἴμεθα γένος τοῦ Θεοῦ, δὲν πρέπει νὰ νομίζωμεν ὅτι ἡ θεότης μοιάζει μὲ χρυσὸν ἢ ἄργυρον ἤ λίθον, σκαλιστὸν ἔργον τέχνης καὶ ἀνθρώπινης συλλήψεως.

30 Τοὺς χρόνους ἐκείνους τῆς ἀγνοίας παρέβλεψε ὁ Θεὸς καὶ τώρα παραγγέλει εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους παντοῦ νὰ μετανοήσουν,

31 διότι ὥρισε ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν μέλλει νὰ κρίνῃ τὴν οἰκουμένην μὲ δικαιοσύνην δι’ ἀνδρός, τὸν ὁποῖον ὥρισε. Περὶ τούτου ἔδωκε εἰς ὅλους βεβαίωσιν ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν».

32 Ὅταν ἄκουσαν ἀνάστασιν νεκρῶν, μερικοὶ εἰρωνεύοντο, ἄλλοι εἶπαν, «Θὰ σὲ ἀκούσωμεν καὶ πάλιν διὰ τὸ ζήτημα αὐτό».

33 Καὶ ἔτσι ὁ Παῦλος ἔφυγε ἀπὸ ἀνάμεσά τους.34 Μερικοὶ προσεκολλήθησαν σ’ αὐτὸν καὶ ἐπίστεψαν, μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης καὶ κάποια γυναῖκα ὀνομαζομένη Δάμαρις καὶ ἄλλοι ἐπίση

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ε΄ 17-26 ) 

Ἡ θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ

17 Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἦν διδάσκων, καὶ ἦσαν καθήμενοι Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι, οἳ ἦσαν ἐληλυθότες ἐκ πάσης κώμης τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλήμ· καὶ δύναμις Κυρίου ἦν εἰς τὸ ἰᾶσθαι αὐτούς.

18 Καὶ ἰδοὺ ἄνδρες φέροντες ἐπὶ κλίνης ἄνθρωπον ὃς ἦν παραλελυμένος καὶ ἐζήτουν αὐτὸν εἰσενεγκεῖν καὶ θεῖναι ἐνώπιον αὐτοῦ.

19 Καὶ μὴ εὑρόντες ποίας εἰσενέγκωσιν αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον, ἀναβάντες ἐπὶ τὸ δῶμα διὰ τῶν κεράμων καθῆκαν αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳ εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ.

20 Καὶ ἰδὼν τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπε, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.

21 Καὶ ἤρξαντο διαλογίζεσθαι οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι λέγοντες· τίς ἐστιν οὗτος ὃς λαλεῖ βλασφημίας· τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ μόνος ὁ Θεός;

22 Ἐπιγνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· τί διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;

23 Τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει;

24 Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας εἶπε τῷ παραλελυμένῳ· σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἄρας τὸ κλινίδιόν σου πορεύου εἰς τὸν οἶκόν σου.

25 Καὶ παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ᾿ ὃ κατέκειτο ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν Θεόν.

26 Καὶ ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, καὶ ἐπλήσθησαν φόβου λέγοντες ὅτι εἴδομεν παράδοξα σήμερον.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἡ θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ

17 Μίαν ἡμέραν ἐδίδασκε, καὶ πλησίον του ἐκάθοντο Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἔλθει ἀπὸ κάθε χωριὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ δύναμις Κυρίου ἦτο μαζί του διὰ νὰ κάνῃ θεραπεῖες.

18 Μερικοὶ ἄνδρες ἔφεραν ἐπάνω σὲ κρεββάτι κάποιον ποὺ ἦτο παράλυτος καὶ ἐζητοῦσαν νὰ τὸν φέρουν μέσα καὶ νὰ τὸν βάλουν ἐμπρός του.

19 Ἀλλ’ ἐπειδὴ δὲν εὕρισκαν κανένα τρόπον νὰ τὸν φέρουν μέσα ἐξ’ αἰτίας τοῦ πλήθους ἀνέβηκαν εἰς τὴν στέγην καὶ τὸν κατέβασαν ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ κεραμίδια, μαζὶ μὲ τὸ μικρό του κρεββάτι, εἰς τὸ μέσον ἐμπρὸς εἰς τὸν Ἰησοῦν.

20 Ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶδε τὴν πίστην τους, τοῦ εἶπε, «Ἄνθρωπε, σοῦ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίες σου».

21 Οἱ γραμματεῖς καὶ  οἱ Φαρισαῖοι ἄρχισαν νὰ σκέπτωνται, «Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ λέγει βλασφημίες; Ποιὸς μπορεῖ νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίες παρὰ μόνον ὁ Θεός;»/

22 Ἐπειδὴ κατάλαβε ὁ Ἰησοῦς τὰς σκέψεις των, τοὺς εἶπε, «Τί σκέπτεσθε μέσα σας;

23 Τί εἶναι εὐκολώτερον νὰ πῶ, «Σοῦ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίαι» ἢ νὰ πῶ, «Σήκω καὶ περπάτει;».

24 Διὰ νὰ μάθετε ὅμως ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔχει ἐξουσίαν εἰς τὴν γῆν νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίες» – εἶπε εἰς τὸν παράλυτον – «Σοῦ λέγω, σήκω καὶ πάρε τὸ κρεββάτι σου καὶ πήγαινε σπίτι σου».

25 Καὶ ἀμέσως ἐσηκώθηκε μπροστά τους, ἐπῆρε τὸ κρεββάτι ὅπου ἤτανε ξαπλωμένος καὶ ἐπῆγε σπίτι του δοξάζων τὸν Θεόν.

26 Καὶ ἔγιναν ὅλοι ἔκθαμβοι καὶ ἐδόξαζαν τὸν Θεὸν καὶ γεμᾶτοι ἀπὸ φόβον ἔλεγαν, «Εἴδαμε παράδοξα πράγματα σήμερα».

Ἀντίχριστοι καί Ἀντίχριστος

Πολλές φορές ακούμε την λέξη Αντίχριστος, χωρίς όμως να εξετάζουμε την σημασία της. Τι σημαίνει, λοιπόν, Αντίχριστος; Αντίχριστος ονομάζεται εκείνος που αντιτάσσεται στο θέλημα του Χριστού, του Θεού και συντάσσεται στο θέλημα του διαβόλου. Αντίχριστος είναι εκείνος που αντιστέκεται στην αλήθεια του Θεού και συμφωνεί ή υπηρετεί το ψεύδος και την απάτη του διαβόλου. Αντίχριστος θεωρείται εκείνος, που καταπατεί τον Νόμο του Θεού και με τα έργα του γίνεται υπηρέτης και συνεργός στα σχέδια και τις παγίδες του Σατανά.

Αντίχριστος είναι όποιος είναι αντίθετος του Χριστού. Εκείνος που αρνείται την Θεότητα του Χριστού. Τον ορισμό του Αντιχρίστου μας τον δίνει μέσα σε λίγες λέξεις ο Ευαγγελιστής Ιωάννης:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_86.html

Τρίτο οὐρανό ( π. Σεραφείμ Ρόουζ )

Κάποτε, κατά τη διάρκεια ενός φοβερού χειμώνα όταν ο άγιος Ανδρέας κειτόταν παγωμένος σε κάποιο δρόμο της πόλης, κοντεύοντας να πεθάνει, ένιωσε ξαφνικά μία θέρμη μέσα του και είδε ένα εκθαμβωτικό νέο με πρόσωπο που έλαμπε σαν τον ήλιο, ο οποίος τον οδήγησε στον παράδεισο και στον τρίτο ουρανό. 

«Με τη θέληση του Θεού βυθίστηκα για δυό εβδομάδες σε ένα τερπνό όραμα... είδα ότι βρισκόμουν μέσα σε ένα θαυμάσιο και μεγαλοπρεπή παράδεισο... Ο νούς και η καρδιά μου είχαν συγκλονιστεί από την ανείπωτη ομορφιά του θεϊκού παραδείσου, και ένιωθα μιά γλυκιά απόλαυση περπατώντας μέσα σε αυτόν. Υπήρχαν πολλοί κήποι, γεμάτοι με ψηλά δένδρα, τα κλαδιά τους ανέδιδαν μία υπέροχη ευωδία και τα μάτια μου αγαλλίαζαν βλέποντας τις άκρες τους να λικνίζονται... Κανένα δένδρο στη γή δεν είναι τόσο όμορφο όσο αυτά τα δένδρα. Στους κήπους υπήρχαν επίσης αμέτρητα πουλιά με φτερά χρυσά, χιονάτα ή πολύχρωμα. Κάθονταν πάνω στα κλαδιά των δένδρων του παραδείσου, και το μαγευτικό τους κελάηδημα με είχε συνεπάρει. Μπροστά μου περπατούσε ένας νέος, με πρόσωπο λαμπρό σαν τον ήλιο και ντυμένος με μανδύα πορφυρό...

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_25.html

Ἡ Ἐθνική μας Παιδεία στό στόχαστρο τῆς «Ἕνωσης Ἀθέων Ἑλλάδας» (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τὴ 28η Σεπτεμβρίου 2015.

 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ «ΕΝΩΣΗΣ ΑΘΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ»

 

Η λεγομένη «Ένωση Αθέων Ελλάδας» κατόρθωσε να «βάλει πόδι» και στο πολύπαθο Υπουργείο Παιδείας, εκμεταλλευόμενη την ανάδειξη αριστερής κυβερνήσεως με επίσημο αθεϊστικό προφίλ, προκειμένου, όχι απλά να εκθέσει τις απόψεις της, αλλά να απαιτήσει «εδώ και τώρα» την υιοθέτηση των αρχών της! 

Εν μέσω του θέρους και του «θερμού» πολιτικού και κοινωνικού «κλίματος», που βιώνει η πατρίδα μας, οι άθεοι, μια ασήμαντη μειοψηφία, βρήκαν την  ευκαιρία να απαιτήσουν και να επιβάλουν τις δοξασίες και αρχές τους στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Στην εφημερίδα «Η ΑΞΙΑ» (φύλλο 14-8-2015) δημοσιεύτηκε άρθρο με θέμα: «ΕΝΩΣΗ ΑΘΕΩΝ: ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ». Σύμφωνα με αυτό, ομάδα αθέων έγιναν δεκτοί από τον προηγούμενο Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας κ. Τ. Κουράκη και εξέθεσαν τα αιτήματά τους. Σύμφωνα με το ανακοινωθέν της Ένωσης Αθέων:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_71.html

«Οἱ Χριστιανοί μέσα στόν κόσμο» μέρος ιβ΄ τελευταῖο

ΟΜΙΛΙΑ 2η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

Οἱ Χριστιανοί μέ τή ζωή τους ξεπερνοῦς τούς

πολιτειακούς νόμους.

Ὄγδοο, καί τελευταῖο. «Πείθονται τοῖς ὡρισμένοις νόμοις –οἱ Χριστιανοί– καί τοῖς ἰδίοις βίοις νικῶσι τούς νόμους¹». Τί ὡραῖο! Πείθονται, λέει, στούς ἀνθρώπινους νόμους, τούς νόμους τῆς πολιτείας· ἀλλά μέ τόν τρόπο πού ζοῦνε ξεπερνοῦνε τούς νόμους. Αὐτό ἀποτελεῖ θέση ἰδεώδους πολιτείας, ὅπου οἱ νόμοι μένουν ἀργοί ἐπειδή δέν ὑπάρχει παραβάτης!

Ὁ Πλάτων θά ζήλευε! κι αὐτός εἶχε ὀνειρευτεῖ μία τέτοια πολιτεία· ἀλλά ἡ ἰδεώδης πολιτεία, ὅπως τήν ὀνειρεύτηκε καί ζήλεψε, ἔμεινε γι᾿ αὐτόν καί γιά τούς ἐπιγόνους του μία οὐτοπία. Τήν ἰδεώδη πολιτεία μόνον οἱ ἀληθινοί Χριστιανοί μποροῦν νά τήν ἐπιτύχουν. Ἄν ὅμως στίς χριστιανικές μας κοινωνίες, κατά δυστυχίαν, ὑπάρχει ὁ νόμος καί ὁ χωροφύλακας, εἶναι γιατί δέν ζοῦμε εὐαγγελικά.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_51.html

Τά εὐλογημένα καί τά καταραμένα ἐπαγγέλματα

Πρέπει, ἀγαπητοί μου, νὰ μιλήσω. Ἀλλ᾽ ὑ­πάρ­­χουν ἆραγε αὐτιὰ ν᾽ ἀκούσουν; Οἱ προ­φητεῖες ἔλεγαν, ὅτι θά ᾽ρθουν χρόνια πο­νηρά, ποὺ οἱ ἄνθρωποι θά ᾽­χουν αὐτιὰ κι αὐτιὰ δὲν θά ᾽χουν (βλ. Ἠσ. 6,10. Ἰερ. 5,21). Πῶς ἐξηγεῖται αὐτό· ἔχουμε αὐτιὰ γιὰ τὸ δι­άβολο, ν᾽ ἀκοῦμε ὅ,τι αἰσχρὸ καὶ νὰ ξενυχτοῦ­­με σὲ ῥαδιόφωνα καὶ τηλεοράσεις, ἀλλὰ αὐτιὰ γιὰ τὸ Χριστὸ δὲν ἔχουμε, κλείνουμε τ᾽ αὐτιά μας στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
Ἐν τούτοις δὲν ἀπογοητεύομαι. Θὰ κηρύξω καὶ πάλι. Καὶ θέλω νὰ ἐλπίζω ὅτι, ἂν δὲν μ᾽ ἀκούσουν ὅλοι, θὰ μ᾽ ἀκούσουν οἱ μισοί· κι ἂν δὲν μ᾽ ἀκούσουν οἱ μισοί, θὰ μ᾽ ἀκούσουν εἴ­κο­σι· κι ἂν δὲν μ᾽ ἀκούσουν εἴκοσι, θὰ μ᾽ ἀκούσουν δέκα· κι ἂν δὲν μ᾽ ἀκούσουν δέκα, θὰ μ᾽ ἀκούσῃ ἕνας· κι ἂν δὲν μ᾽ ἀκούσῃ οὔτε ἕνας, ἐ­γὼ εἶπα καὶ ἐλάλησα, ἁμαρτίαν οὐκ ἔχω.
Μὲ τὴν ἐλπίδα λοιπὸν ὅτι ὑπάρχει ἐνδιαφέ­ρον γιὰ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ θὰ μιλήσω.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_3.html

Περί τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Ἀββᾶ Ἀμμωνᾶ)

ΑΒΒΑΣ ΑΜΩΝΑΣ

Διηγήσεις  ἀπό τόν βίο του - Ἐπιστολές - Διδασκαλίες

 ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓ.ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 Ἀγαπητοί  ἐν Κυρίῳ, σᾶς χαιρετῶ μέ τό Πνεῦμα τῆς πραότητος, τό Ὁποῖο εἶναι εἰρηνικό, σκορπᾶ εὐωδία καί πνέει μέσα στίς ψυχές τῶν ἁγίων. Τό Πνεῦμα αὐτό δέν πλησιάζει σέ καμμιά ψυχή, παρά μόνο σ’ἐκεῖνες πού καθαρίστηκαν τελείως ἀπό τήν ἁμαρτωλότητά τους. Εἶναι Ἅγιο καί δέν μπορεῖ νά κατοικήσῃ σέ ἀκάθαρτη καρδιά.

 Ὁ Κύριος δέν τό ἔδωσε οὔτε στούς ἀποστόλους, πρίν καθαρισθοῦν. Γι’αὐτό τούς ἔλεγε: «Ἐάν ἀπέλθω, πέμψω ὑμῖν τόν Παράκλητον, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, καί ἀναγγελεῖ ὑμῖν πάντα» [πρβλ. Ἰωάν. ιστ΄ 7,13]. Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἄβελ καί τοῦ Ἐνώχ μέχρι σήμερα τό Πνεῦμα αὐτό προσφέρεται στίς ψυχές τῶν ἁγίων, πού καθαρίστηκαν τελείως.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_0.html

«Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ»

  Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του μᾶς παρακινεῖ νὰ ὑπομένουμε ὁ ἕνας τὶς ἐνοχλήσεις τοῦ ἄλλου ποὺ ὀφείλονται στὰ ἐλαττώματα καὶ τὶς ἐλλείψεις του· κι ἔτσι μὲ τὴν ὑπομονετικὴ αὐτὴ ἀνο­χὴ νὰ ἐκπληρώνουμε τελείως τὸν νό­­μο τοῦ Χρι­στοῦ, δηλαδὴ τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης. «Ἀλλήλων τὰ βάρη ­βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ», γράφει (Γαλ. Σ΄ 2).

     Ποιὰ εἶναι τὰ βάρη γιὰ τὰ ὁποῖα μιλάει ὁ θεῖος Ἀπόστολος;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_33.html

«Οὐράνια μηνύματα»

 Εἷναι ἀδύνατο νά βγῆ φλόγα ἀπό τό χιόνι
Πολύ πιό ἀδύνατο ὅμως εἶναι νά ὑπάρξη ταπεινοφροσύνη στούς ἑτεροδόξους καί τούς αἱρετικούς.

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος   

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν!

Ἀπό ἡμερολόγιο τῶν:


Ἐκδόσεων:Τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ «ΛΥΔΙΑ»

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_41.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 3 Ὀκτωβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 3 Ὀκτωβρίου   ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr

3 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου, Ρουστικοὺ καὶ Ἐλευθερίου, Θεοκτίστου, Διονυσίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Αὐδάκτου, Θεαγένη, Θεοτέκνου, Ἰωάννου Χοζεβίτη.

Ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης

Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν.
Ἔζησε καὶ μαρτύρησε τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δομετιανός. Διακρίθηκε γιὰ τὴ φιλοσοφική του κατάρτιση καὶ τὴν βαθιά του καλλιέργεια.
Ἀρχικὰ ἦταν εἰδωλολάτρης καὶ μέλος τῆς Βουλῆς τοῦ Ἀρείου Πάγου. Τὸ κήρυγμα ὅμως τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἄγγιξε τὴν παιδευμένη καὶ εὐαίσθητη ψυχή του καὶ βαπτίσθηκε.
Ἀργότερα διαδέχθηκε στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο τῶν Ἀθηνῶν τὸν εὐσεβῆ Ἰερόθεο. Ὑπῆρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικῶν συγγραμμάτων. Ἐπιβραβεύθηκε ἀπὸ τὸ θεὸ γιὰ τὴ χριστιανική του δράση μὲ τὸ χάρισμα νὰ ἐπιτελεῖ θαύματα.
Περιόδευσε σὲ πολλὰ μέρη τῆς Δύσης, ὅπου κήρυξε τὸν εὐαγγελικὸ λόγο καὶ ἑρμήνευσε τὶς ἱερὲς γραφές. Ὅταν ἔφθασε στὸ Παρίσι συνελήφθη καὶ ἀργότερα ἀποκεφαλίσθηκε.
Μαζί του μαρτύρησαν καὶ δυὸ μαθητές του, ὁ Ρουστικὸς καὶ ὁ Ἐλευθέριος. Ὁ ἡγεμόνας τῆς περιοχῆς ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴ θάψει κανεὶς τὰ ἅγια λείψανα τῶν μαρτύρων, ὅμως κάποιοι χριστιανοὶ τὰ φύλαξαν καὶ ὅταν δὲν ὑπῆρχε πλέον φόβος τὰ ἐνταφίασαν μὲ τιμές.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/3.html

Μέχρι νά μάθει ἡ ψυχή νά διατηρεῖ τή Xάρη…

 

Αγ. Σιλουανού του Αθωνίτου:

“Τόσο αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο ,που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Όποιος έχασε τη χάρη, όπως εγώ, αυτός  ας  πολεμά με γενναιότητα τους δαίμονες. Γνώριζε πως εσύ ο ίδιος είσαι ο ένοχος: έπεσες στην υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία. Όμως, ο πολυέλεος Κύριος σε αφήνει να μάθεις τι σημαίνει να ζεις με το Άγιο Πνεύμα και τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τους δαίμονες. Έτσι, η ψυχή βλέπει εκ πείρας πόσο ολέθρια είναι η υπερηφάνεια και αποφεύγει τη ματαιοδοξία και τους ανθρώπινους επαίνους και διώχνει τους υπερήφανους λογισμούς.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/x.html

Ὁ Ἅγιος μάρτυς Γαλακτίων τῆς Βολόγκντα

  Φοβούμενος την οργή του Ιβαν του Τρομερού,ένας συγγενής του πρίγκηπα Ιωάννη Ιβάνοβιτς Μπέλσκι,ο οποίος είχε πέσει σε δυσμένεια,πήρε μυστικά τον γιό του τον Γαβριήλ,ο οποίος ήταν μόλις επτά ετών και τον πήγε στην πόλη Στάριτσα.Βλέποντας το μίσος του τσάρου για την οικογένειά του αποτραβήχθηκε στην Βολόγκντα και έζησε κοντά σ'έναν τσαγκάρη, όπου έγινε μπαλωματής.

Η γυναίκα του πέθανε νέα και έτσι ο πρίγκηπας Γαβριήλ μεγάλωσε μόνος του την κόρη του.Οι δυσκολίες της ζωής ενίσχυσαν την επιθυμία του να αφιερωθεί στον Θεό.Εκάρη μοναχός με το όνομα Γαλακτίων και ζούσε εν νηστεία και προσευχή.

Προοδεύοντας στην πνευματική ζωή ο Άγιος Γαλακτίων έμεινε έγκλειστος σ'ένα κελί δεμένος με αλυσίδες.Οι ευλαβείς άνθρωποι του έφερναν φαγητό από ένα παραθυράκι,εκείνος όμως έτρωγε μόνο ξερό ψωμί και νερό.Στο κελί του δεν είχε τίποτα άλλο από μία ψάθα με την οποία σκεπάζονταν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_15.html

Ὁ ἐπίσκοπος ὡς προεστώς τῆς Θείας Εὐχαριστίας

του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών

Στο περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου «Διάβαση» και στο 54^ο τεύχος του των μηνών Μαρτίου-Απριλίου 2005, δημοσιεύεται άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιωάννου Ζηζιούλα, με θέμα «Ο Επίσκοπος ως προεστώς της Ευχαριστίας».                                                                                                

Πρόκειται, στο κείμενο αυτό, για ανάπτυξη σκέψεων του Σεβασμιωτάτου, που αφορούν στο νόημα του επισκοπικού αξιώματος στον χώρο της λειτουργικής και, γενικώτερα, της εκκλησιαστικής μας ζωής. Κατά τον Σεβασμιώτατο κ. Ιωάννη, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι «επισκοποκεντρική». Την βασική αυτή θέση του, σχετικώς με το νόημα και τον ρόλο του επισκοπικού αξιώματος, προσπαθεί να στηρίξει με την παράθεση λειτουργικών και εκκλησιολογικών στοιχείων. Συνοπτικώς, και μάλλον επιγραμματικώς, τα στοιχεία αυτά είναι τα εξής:   

Διαβάστε περισσότερα »

 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_2.html

«Οἱ Χριστιανοί μέσα στόν κόσμο» μέρος ια΄

ΟΜΙΛΙΑ 2η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

Τά πάντα θεῶνται ὑπό τό πρίσμα τοῦ Οὐρανοῦ.

Ἕβδομο. «Ἐπί γῆς διατρίβουσιν, ἀλλ᾿ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται»¹. Εἶναι ἡ προηγούμενη ἔννοια μέ μιά ἄλλη ἔκφραση. Στή γῆ ζοῦν, ἀλλά στόν Οὐρανό πολιτεύονται οἱ Χριστιανοί. Τά ἔργα τους εἶναι ἐπίγεια, ὅπως καί ἡ ζωή τους· ἀλλά βιώνουν τό τοῦ Ἀποστόλου, «ἡμῶν τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει»², διότι ἐκεῖ εἶναι ἡ πατρίδα τους. Ὅλα τά ἔργα τους περνοῦν πάντα ἀπό τό κριτήριο τοῦ Οὐρανοῦ· τά πάντα θεῶνται ὑπό τό πρίσμα τοῦ Οὐρανοῦ· τό κάθε ἐπίγειο συμφέρον σέ ὁποιονδήποτε τομέα τῆς ζωῆς τους κρίνεται πάντοτε ἀπό τό οὐράνιο συμφέρον.

Μοῦ λένε νά πάω γιά μιά δουλειά πού θά βγάλω πολλά. Πῶς θά κρίνω; «Γιά τό συμφέρον σου εἶναι.» θά μοῦ ποῦν. Πῶς θά κρίνω;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_69.html

Ἡ ἀνιδιοτελής εὐχαριστία

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ πρέπει νά εὐχαριστεῖ τόν εὐεργέτη του. Καί γιά τό παραµικρό πού θά τοῦ δώσει κάποιος, πρέπει νά αἰσθάνεται τήν ἐσωτερική ἀνάγκη νά τόν εὐχαριστήσει – καί ὄχι µόνο µιά φορά - καί νά θυµᾶται πάντα αὐτό πού τοῦ προσέφερε. Ἡ εὐχαριστία καί ἡ εὐγνωµοσύνη εἶναι ἐκδηλώσεις καλλιεργηµένης ψυχῆς. Ὅταν δέν ὑπάρχουν, σηµαίνει ὅτι δέν βρίσκεται στό σωστό δρόµο.
Ὁ κοσµικός ἄνθρωπος εὔκολα ζητάει αὐτό πού ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά σπάνια εὐχαριστεῖ. Περιορίζεται σὲ ἕνα τυπικό «εὐχαριστῶ» καί συνήθως µένει ἀνικανοποίητος, γιατί πάντα θέλει περισσότερα καί καλύτερα. Ἐάν ζητήσει κάτι καί δέν τό λάβει, τότε ἀγριεύει καί ἡ συµπεριφορά του εἶναι ἀπαράδεκτη.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_36.html

Σηκώσατε τά μάτια σας καί ἴδετε τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ…

  Η ζωή του μοναχού είναι σταυρός καθημερινός. Ο Ιησούς Χριστός, μας καλεί να συσταυρωθώμεν όσοι Τον αγαπώμεν και μετά θα γίνη η ανάστασις της ψυχής, η πνευματική αγαλλίασις. Δριμύς ο χειμών, αλγεινή η πήξις, αλλά γλυκύς ο παράδεισος.
Σηκώσατε τα μάτια σας και ίδετε την άνω Ιερουσαλήμ, εκεί όπου η ευτυχία, η χαρά και η μακαριότης θα διαιωνίζηται εις τους αιώνας των αιώνων!

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_92.html

ρήματα Ζωῆς: Σέ κύκλωσαν θλίψεις;

Όταν μας κυκλώνουν οι θλίψεις, πρέπει να πυκνώνουμε τις προσευχές, για να ελκύουμε πιο ισχυρά την χάρη του Θεού… Στη μεγάλη αιώνια θλίψη οδηγούν οι επίγειες απολαύσεις. 

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ 

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-se-kiklosan-thlipsis/

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_98.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 2 Ὀκτωβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 2 Ὀκτωβρίου   ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr

2 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης, Μιχαὴλ καὶ οἱ σὺν αὐτῶ 36 Ὁσιομάρτυρες, Δαμάριδος Ἀθηναίας, Θεοφίλου Ὁμολογητή, Θεοδώρου Μεγαλομάρτυρα, Γεωργίου Νεομάρτυρα, Κυπριανοῦ τοῦ Σουντάλ.

Οἱ Ἅγιοι Κυπριανὸς καὶ Ἰουστίνη

Ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας Δεκίου.
Γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας ἀπὸ ἐπιφανὴ καὶ πλούσια οἰκογένεια, ἡ ὁποία τοῦ εἶχε προσφέρει ἀξιόλογη μόρφωση.
Ὁ Κυπριανὸς ὑπῆρξε γιὰ πολλὰ χρόνια ξακουστὸς μάγος. Σὲ αὐτὸν μάλιστα προσέτρεξε καὶ ἕνας εἰδωλολάτρης ὁ Ἀγλαΐδας, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐρωτευμένος μὲ μία παρθένα τὴν Ἰούστα.
Ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἔβρισκε ἀνταπόκριση στὸν ἔρωτά του, ζήτησε ἀπὸ τὸν Κυπριανὸ νὰ τὸν βοηθήσει μὲ τὶς μαγικές του ἱκανότητες. Ὅμως οἱ ἐνέργειες τοῦ Κυπριανοῦ δὲν ἔφεραν κανένα ἀποτέλεσμα καὶ γι’ αὐτὸ ἔκαψε τὰ βιβλία του ποὺ περιεῖχαν τὶς ἀπατηλὲς γνώσεις τῆς μαγικῆς τέχνης καὶ βαπτίσθηκε χριστιανός.
Ἔκτοτε ἀφοσιώθηκε στὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου, προσελκύοντας στὴ χριστιανικὴ πίστη πολλοὺς ἀνθρώπους. Κατόπιν ἔγινε ἱερέας καὶ ἀργότερα ἐπίσκοπος Καρχηδόνας.Τὴν Ἰούστα τὴν χειροτόνησε διακόνισσα καὶ τὴν μετονόμασε σὲ Ἰουστίνη.
Γιὰ τὴν χριστιανική τους δράση οἱ δυὸ Ἅγιοι συνελήφθησαν καὶ ἐξορίσθηκαν στὴ Νικομήδεια. Ὁ ἐκεῖ ἡγεμόνας Κλαύδιος ὑπέβαλε σὲ πολλὰ βασανιστήρια τοὺς Ἁγίους. Στὸ τέλος διέταξε τὸν ἀποκεφαλισμό τους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/2-36.html