Kατανοούμε ορθά την Αγία Γραφή;
Του Αρχιμ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ιεροκήρυκος I. Μ. Πατρών- Δρος Θεολογίας
Θα
ήθελα να αρχίσω το παρόν άρθρο μου με την «εκ βαθέων» κραυγή του
προφητάνακτος Δαυΐδ: «Ως ηγάπησα τον νόμον σου Κύριε όλην την ημέραν
μελέτη μου εστί» (Ψαλμ. 118, 97).
Από
τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι πιστοί εκαλούντο να μελετούν τον
νόμο του Θεού που ήταν η Παλαιά Διαθήκη και κατόπιν προσετέθη και η
Καινή Διαθήκη. Η μελέτη του Λόγου του Θεού ήταν ένα από τα πρώτα
καθήκοντα των Χριστιανών. Η εκκίνηση της ημέρας ας γίνεται με την μελέτη
της Αγίας Γραφής, προτρέπει ο Ευσέβιος: «Κατά τον όρθρον τα σα μελετάν
λόγια» (PG 23, 608). Ο δε ιερός Χρυσόστομος αναφωνεί: «Η δε των Γραφών
ανάγνωσις Θεού ομιλία εστί» (PG 51,90). Αλλά και ο Μ. Αθανάσιος μας
λέγει: «Έστι γαρ εν τοις των Γραφών ρήμασιν ο Κύριος» (PG 27, 45).
Ο
άνθρωπος, ο οποίος αγαπά την μελέτη της Αγίας Γραφής γίνεται
«θεοδίδακτος», κατά τον Κλήμεντα Αλεξανδρείας (Στρωματείς, 6, 18, 166).
Ετσι, η μελέτη της Αγίας Γραφής μαζί με τη Θεία Ευχαριστία και την
προσευχή αποτελεί την τροφή της ψυχής μας.
Ομως,
η ορθή προσέγγιση και κατανόηση της Αγίας Γραφής πρέπει να ευρίσκεται
μακριά από δύο μη αποδεκτά στοιχεία: 1) Από την σχολαστική,
ορθολογιστική - λογική ανάλυση και ερμηνεία του περιεχομένου της. 2) Από
τον συναισθηματικό ρεμβασμό. Για να αποφευχθούν και οι δύο αυτές
παρεκκλίσεις πρέπει να υπάρξει ορθή ερμηνεία της Αγίας Γραφής.