Μέ τήν ἔναρξη τοῦ σχολικοῦ ἔτους βρεθήκαμε μάρτυρες μιᾶς ριζικῆς ἀλλαγῆς στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση. Μέχρι πρίν λίγο, τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν δίδασκε τήν ὀρθόδοξη πίστη στούς μαθητές, οἱ ὁποῖοι στή συντριπτική τους πλειοψηφία στήν Ἑλλάδα εἶναι βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Παράλληλα, ὑπῆρχαν καί στοιχεῖα θρησκειολογίας, πού διδάσκονταν ἀπό τήν Στ´ Δημοτικοῦ μέχρι τήν Γ´ Λυκείου σέ ἰδιαίτερα κεφάλαια καί ὄχι ἀναμεμιγμένα μέ τή διδασκαλία τῆς ὀρθόδοξης πίστης.
Γιά πρώτη φορά ἀπό τήν ἵδρυση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους τό μάθημα τῶν
Θρησκευτικῶν ἀλλοιώνεται καί μετατρέπεται σέ μία περίεργη
θρησκειολογία, στήν ὁποία ἀναμειγνύονται ἡ ὀρθόδοξη πίστη μέ
διάφορα θρησκεύματα, δημιουργώντας σύγχυση καί ἐνσπείροντας ἀμφιβολίες
στούς ἄπειρους καί χωρίς κρίση μαθητές. Ὁ χῶρος μάλιστα πού
διατίθεται στά νέα σχολικά ἐγχειρίδια γιά τή διδασκαλία τῆς ὀρθόδοξης
πίστης δέν εἶναι πρωτεύων οὔτε κἄν ἐπαρκής. Τά ἄλλα θρησκεύματα
παρουσιάζονται μονόπλευρα, ἐνῶ ἀποκρύπτονται ἐπιμελημένα διδασκαλίες
τους πού ὠθοῦν στόν φανατισμό, τόν ρατσισμό καί τό μίσος καί ἔρχονται
σέ ἀντίθεση μέ τή δική μας παράδοση.
Πῶς νά προσλάβουν οἱ μαθητές τοῦ Δημοτικοῦ καί τοῦ Γυμνασίου ὅλες μαζί τίς θρησκεῖες καί μάλιστα πολτοποιημένες στήν ἴδια ἑνότητα,
ὅταν σέ αὐτή τήν ἡλικία ἀγνοοῦν ἀκόμη καί τά βασικότερα σημεῖα τῆς
πίστης στήν ὁποία ἀνήκουν; Μέ τά καινούργια βιβλία -πού ἀπατηλά
ὀνομάζονται φάκελοι- οὐσιαστικά ἀκυρώνεται τό ἀναμφισβήτητο
δικαίωμα τῶν γονέων νά δώσουν στά παιδιά τους θρησκευτική ἀγωγή σύμφωνα
μέ τίς δικές τους πεποιθήσεις.