Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος
«Προσοχή στίς παγίδες»
Εἰς τήν Ἰάβα ζεῖ ἕνα εἶδος ἀράχνης πού λέγεται «ὠχρόκερως τῆς Ἰάβας».
Ἡ ἀράχνη αὐτή ἐκκρύει ἕνα ὑγρό τό ὁποῖο, ὅταν στεγνώση, σχηματίζει μιά
γραμμή. Ἡ γραμμή αὐτή ἔχει μιά μυρωδιά πολύ μεθυστική καί μιά πολύ
γλυκιά γεῦσι. Συγχρόνως ὅμως ἔχει καί ναρκωτική δύναμι. Τά ζωύφια
ἑλκύονται ἀπό τό μεθυστικό ἄρωμα αὐτοῦ τοῦ ὑγροῦ, τό τρώγουν καί
ναρκώνονται. Ἔτσι ἡ ἀράχνη μέ τήν ἡσυχία της ἔπειτα κατασπαράσσει τό
θῦμα της. Ἔχουν μιά μεγάλη ἑλκυστικότητα. Φέρουν μιά πρόσκαιρη χαρά.
Οἱ
νέοι νομίζουν ὅτι ἐδῶ ὑπάρχει τό νόημα τῆς ζωῆς. Οἱ ἡδονές, οἱ
ὁλονύκτιες διασκεδάσεις, εἶναι τό ὡραιότερο περιεχόμενο τῆς ζωῆς.
