Αφορμή αυτής της ομιλίας (1987) του π. Αθανασίου Μυτιληναίου που θα
δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, ήταν η παρέμβαση ενός βουλευτή του ΠΑΣΟΚ
στη Βουλή, του Βασιλείου Αγοράστη, για τον ‘κίνδυνο μόλυνσης’ από την
Θεία Μετάληψη.
Η απάντηση που ήρθε από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών κονιορτοποίησε τους ‘ισχυρισμούς’ του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ:
«.. ιατρικώς δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ βεβαιωμένη περίπτωσις
απλού πιστού στον οποίον να έχει μεταδοθεί αρρώστια με τη Θεία Μετάληψη.
Ούτε και ιερέως, ο οποίος μάλιστα μετά την κοινωνία των πιστών κάνει
την «κατάλυση» και καταπίνει όλα τα υπόλοιπα της Θείας Κοινωνίας μέχρι
τρυγός [μέχρι τον πάτο], μαζί με ό,τι από το στόμα του κάθε
μεταλαμβάνοντος δια της Αγίας Λαβίδας κατέληξε στο Άγιο Ποτήριο. Ούτε
ακόμη και τότε που έβραζε η φυματίωση, εθέριζε η σίφυλλη και η λέπρα
ήτανε ευρύτατα διαδεδομένη. Τα ίδια προφανώς θα ίσχυαν αν ετίθετο θέμα
και για το AIDS.
Δεδομένα τα οποία να οδηγούν την ιατρική σε παρέμβαση δεν υπάρχουν. … Σύγκρουση
μεταξύ επιστήμης και Εκκλησίας δεν υπάρχει παρά μόνο στους έχοντες
τρικυμία εν κρανίω. Εφόσον αμφότερες εξυπηρετούν την αλήθεια, οπωσδήποτε
δεν κινούνται επί διαφορετικής βάσεως και σε διαφορετικά επίπεδα.
Χρειάζεται βεβαίως επίγνωση των ορίων εκάστης και αλληλοσεβασμός στην
τήρηση των αποστάσεων εκατέροθεν.»
Απομονώνω επίσης αυτό το απόσπασμα από την απάντηση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών:
