Του Νικολάου Βοϊνέσκου
Λένε μερικοί, του είπα, να κοινωνούμε μόνο μία φορά το μήνα για να μη
μας γίνεται συνήθεια. "Δεν είναι σωστό αυτό, απήντησε ο γέρων, διότι και
μία φορά το χρόνο να κοινωνεί κανείς, μπορεί να το πάρει σαν συνήθεια,
ότι δικαιούμαι να κοινωνώ.
Είχε έλθει ένας ιερέας, ο οποίος μου είπε ότι αποφεύγει να λειτουργεί
συχνά για να μη του γίνει συνήθεια. Τότε στενοχωρήθηκα πολύ, διότι όσο
πιο τακτικά λειτουργεί κανείς, τόσο περισσότερο πρέπει να διαλύεται
συναισθανόμενος το μυστήριο πού επιτελεί.
Πρέπει τακτικά να εξομολογούμεθα και να κοινωνούμε. Όταν ένας άνθρωπος
αρρωστήσει, παίρνει δύναμη με την μετάγγιση αίματος. Πόσο μεγαλύτερη
δύναμη παίρνει ο άνθρωπος, όταν μεταγγίζεται μέσα του το θείο αίμα του
Χριστού; Καμμιά φορά παρατηρείται αλλοίωσις στο πρόσωπο εκείνου πού
κοινωνεί. Ακόμη, συμβαίνει μερικές φορές ο άνθρωπος να νοιώθει
μεγαλύτερη χαρά όταν δεν είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για να
κοινωνήσει, διότι τότε είναι πιο ταπεινός από άλλες φορές πού έχει
προετοιμασθεί καλά".
Τον ερώτησα, αν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στα λόγια των δαιμονισμένων την ώρα πού έχουν κρίσι.
