Ο
π. Σεραφείμ Δημόπουλος γεννήθηκε το
έτος 1937 στο Ηράκλειο της Κρήτης από τον
Κωνσταντίνο και την Ειρήνη. Ήταν δεύτερος
από επτά αδέλφια και στην βάπτισή του
ονομάσθηκε Χρήστος. Η καταγωγή του
πατέρα του ήταν από την Σμύρνη και είχε
μακρινή συγγένεια με τον Εθνομάρτυρα
και Ιερομάρτυρα άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης.
Ανατράφηκε με αρχές χριστιανικές.
Φάνηκε από νωρίς η αγάπη του προς την
Εκκλησία και η κλίση του για την ιερωσύνη,
καθώς και η προτίμησή του για την
ασκητική ζωή.
Από
μικρός είχε ζητήσει από τους γονείς
του ξεχωριστό δωμάτιο. Η μητέρα του
έδωσε, αλλά απεφάσισε να κοιμάται μαζί
του στο ίδιο δωμάτιο.
Τότε της
παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο και
της είπε: «Άφησέ τον να αγωνίζεται».
Έκτοτε ο μικρός Χρήστος μπορούσε να
προσεύχεται τα βράδια ανενόχλητος.
Ήταν
επιμελής στα μαθήματα και προσεκτικός
στην ζωή του. Δεν έλειπε γιορτές και
Κυριακές από την Εκκλησία και από το
Κατηχητικό. Σπούδασε την ιερά επιστήμη
της θεολογίας για να λάβη εφόδια να
διακονήση ως ιερέας την Εκκλησία.
Ως
φοιτητής επεσκέπτετο Μοναστήρια.
Συνδέθηκε ιδιαίτερα με το μοναστήρι
του Αγίου Σεραφείμ Δομπού Λειβαδιάς,
με την Λογγοβάρδα και τον οσίας μνήμης
ηγούμενό της π. Φιλόθεο Ζερβάκο.
Αφού
πήρε το πτυχίο της Θεολογικής, έκανε
και την στρατιωτική του θητεία. Για
ένα διάστημα εμείνε στο Άγιον Όρος
κοντά σ’ εναν Σέρβο ασκητή, τον π.
Γεώργιο, που μόναζε στο Παλαιομονάστηρο
της Μονής του Αγίου Παντελεήμονος, και
μυήθηκε στην νοερά προσευχή. Δεν έγινε
όμως μοναχός, ούτε θέλησε να μείνη
οριστικά στο Άγιον Όρος. Ο Θεός είχε
άλλα σχέδια γι’ αυτόν, αλλού τον
κατηύθυνε.
