Την ημέρα της εορτής του αγίου Γερασίμου ο Παππούλης ευρίσκετο κλινήρης,
λόγω των πολλών ασθενειών του. Ξαφνικά παρουσιάζεται ενώπιόν του,
ολόσωμος, ο Άγιος Γεράσιμος!! Οπότε, ο πατήρ Πορφύριος, που προηγουμένως
δεν ήταν σε θέση να γυρίσει από το άλλο πλευρό, εξαιτίας των ισχυρών
πόνων και της τρομερής σωματικής του αδυναμίας, εκτινάσσεται επάνω με
τέτοια ευλυγισία και δύναμη, που θα την ζήλευε και ο καλύτερος
παγκόσμιος πρωταθλητής, και με ιδιαίτερο σεβασμό, άρχισε να υποκλίνεται,
να σταυροκοπιέται, να προσκυνά και να συνομιλεί, τετ-α-τέτ, με τον
αγαπημένο του Άγιο Γεράσιμο, για πολλή ώρα.
Μια από τις γυναίκες, η οποία την ώρα εκείνη εκτελούσε την εθελοντική
της «βάρδια», προς εξυπηρέτηση του Παππούλη, παρακολουθούσε άναυδη και
σιωπηλή από απόσταση ολίγων μέτρων, όλα τα διαδραματισθέντα, χωρίς να
μπορεί να δώσει καμμία εξήγηση! Γιατί έβλεπε τον Παππούλη να προβαίνει
σε όλες τις προηγούμενες ενέργειες, αλλά δεν έβλεπε τον αποδέκτη των
ενεργειών αυτών!
