Οἱ κίνδυνοι τῆς τυποποίησης τῆς νοερᾶς προσευχῆς Ὁ Γέροντας εἶπε ὅτι κάποιος μοναχὸς «ἔπαθε» ἀπὸ τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» καὶ τώρα θέλει νὰ φύγει ἀπὸ τὸ μοναστήρι.
Σημείωση:
Ὁ Γέροντας πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὅτι ἡ νοερὰ προσευχή, τὸ «Κύριε Ἰησοῦ
Χριστέ, ἐλέησόν με» δὲν διδάσκεται σωστὰ ἀπὸ μερικούς. Διότι ρίχνουν τὸ
βάρος στὴν ἐπανάληψη καὶ στὴν ποσότητα καὶ ὄχι στὸ πνεῦμα τῆς
ταπεινώσεως καὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι πειράζονται ἀπὸ τὸ κακὸ πνεῦμα καὶ παθαίνουν.
Μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐνεργοῦν, δηλαδὴ μὲ τὴν γρήγορη ἐπανάληψη καὶ τὴν
ἀρίθμηση τῆς ποσότητος τῶν ἐπαναλήψεων, μηχανοποιοῦν τὴν προσευχὴ καὶ
ἀπὸ προσωπικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ τὴν κάνουν ἀνθρώπινο κατόρθωμα. Τὸ
ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι τελικὰ δὲν ζητοῦν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὴν
ἐπίτευξη ἑνὸς δικοῦ τους κατορθώματος. Αὐτὸ ἐνέχει μέσα του ἕναν
ἀνθρωποκεντρισμό, μία ἀδιαφορία γιὰ τὸν Θεὸ καὶ μία βαρύτητα στὸ
ἀνθρώπινο ἔργο, δηλαδὴ κάτι ἀντίθετο μὲ τὰ λόγια τοῦ «Κύριε Ἰησοῦ
Χριστέ, ἐλέησόν με».