Υπάρχουν δύο γενικά είδη αγίων λειψάνων, αυτά που ευωδιάζουν και αυτά που και σώζωνται ολόκληρα ή σχεδόν ολόκληρα. Φαίνεται ότι τα πρώτα ανήκουν εις τους αγίους που ευρίσκοντο εις την κατάστσιν φωτισμού όταν εξεδήμησαν και τα δεύτερα εις αγίους που ευρίσκονται εις κατάστασιν δοξασμού.
Από μαρτυρίας πατέρων προκύπτει το γεγονός ότι η άκτιστος δημιουργική,
συνεκτική, προνοητική, καθαρτική, φωτιστική και θεωτική ενέργεια του
Θεού είναι απλή, διαιρείται αδιαιρέτως και πανταχού παρούσα ενεργεί τα
πάντα εν πάσι.
Έτσι ο θεούμενος
εν Αγίω Πεύματι ευρισκόμενος βλέπει ως μέλος του Σώματος του Χριστού τον
Πατέρα εν τω ενσαρκωθέντι Λόγω έσωθεν. Αυτών τα σώματα διατηρούνται
τοιουτοτρόπως αφού η νοερά ενέργειά τους συνεχίζει να στροφαλίζεται
κυκλικώς εντός της καρδίας τους εν κοινωνία με την θεωτικήν ενέργειαν
της Αγίας Τριάδος. Πιθανόν θα ημπορούσαμεν να δούμεν τον στροφαλισμόν
αυτόν με μαγνητικό αξωνικό τομογράφο.
