(Γερόντισσα):
Ευχαριστώ- δεν έχω λόγους νά σάς ευχαριστήσω! Καλό Παράδεισο! Όλοι ν’
αξιωθούμε νά έχουμε τέλος αγαθό, γιά νά ευφραινώμαστε στον ουρανό. Πριν
από τήν εγχείρησι άλλοι μου έφερναν υψώματα», άλλοι μου έκαναν Θείες
Λειτουργίες κι άλλοι αγρυπνίες.
Στο
νοσοκομείο του Ευαγγελισμού μου έφερε ο κ. Κ. άγια Λείψανα και μου είπε,
«Γερόντισσα, μή στενοχωριέσαι, θά δείξουν θαύμα- όλη τη νύχτα ευωδίαζαν
τά Λείψανα, τέτοια άρρητο ευωδία πρώτη φορά»- καί μόλις τά άνοιξε,
πλημμύρισε ευωδία όλο τό δωμάτιο. Τί μενεξέδες, τι ζουμπούλια, τί
κρίνοι, ένα μεγαλείο! Ούτε νά τό φαντασθή κανείς! ’Έκανα μετάνοιες, τά
προσκύνησα κι έπειτα ο Γέροντας μέ σταύρωσε.
Αργότερα στο Λονδίνο είπα στους γιατρούς: Ό,τι είναι, θά μου τό πήτε- δέν θά φοβηθώ». Τελικά η εγχείρησι
στο έντερο είναι σοβαρή- ας λένε ότι δέν είναι τίποτε. Πολύ υπέφερα καί
πολύ πόνεσα. Δέν είχα ξαναδοκιμάσει τόσο πόνο! Πέρασα πολύ μεγάλο
μαρτύριο. Ο γιατρός, όταν βγήκα απ’ τό χειρουργείο πού κράτησε τέσσερες
ώρες, είπε ότι ήταν πολύ πρόσφατος ο καρκίνος, δέν ήταν από παλιά.
Συνέχισε ο γιατρός καί μου είπε ότι δέν ύπάρχει κάτι άλλο, ούτε
μετάστασι. Τέλος μου είπε ότι από άλλη άρρώστια μπορεί νά πεθάνω, όχι
όμως από τό έντερο. Η τομή πού έχω ξεκινάει άπό τό στομάχι πάνω μέχρι
κάτω. Τά έβγαλαν όλα έξω.
