Τότε οι άνθρωποι είχαν πάρα πολλή βία στον εαυτό
τους. Τά χρόνια εκείνα κάτι πού ακούγαμε, τό κάναμε καί πράξι. Καί τώρα ακούμε
τόσες ομιλίες του Γέροντος, αλλα δέν σάς ικανοποιώ κι εγώ. Δέν έχω τήν
ευφράδεια του λόγου να φωτίσω τά σπλάγχνα σας, νά συγκινήσω τήν καρδιά σας. Τά
ταπεινά αυτά λογάκια πού λέω, τά λέω απ’ τήν καρδιά μου' πόση πνευματική τροφή
θέλω νά σάς δώσω! Οι άνθρωποι μόνο πού ακούνε ότι είμαστε από τήν γενιά του παππού
Ιωσήφ, τό εκτιμούν τόσο πολύ. Και πατέρες πού περνάνε τό λένε, καί άνθρωποι
πνευματικοί: «είστε από τήν γενιά του παππού».
Διαβάζοντας τό βιβλίο του
παππού, λένε: «πώ, πώ, θά πάμε στο Μοναστηράκι αυτό πού είναι από τή γενιά τού
παππού». Κι αύτό είναι πολύ μεγάλο πράγμα, δέν είναι ως έτυχε, νά είμαστε
πνευματικά εγγόνια τού παππού. Μόνο οι προσευχές πού μάς κάνει ο ίδιος στον
ουρανό καί όσοι άδελφοί έχουν κοιμηθή, δηλαδή οι πνευματικοί συγγενείς μας!
“Εχουμε μία μεγάλη συνοδία στον ουρανό, ένα τάγμα αγγέλων έχουμε. Σκεφθήτε τί
γίνεται, μιά μεγάλη συνοδία!
http://hristospanagia3.blogspot.gr/