Πραξ. 3,19 μετανοήσατε οὖν καὶ
ἐπιστρέψατε εἰς τὸ ἐξαλειφθῆναι ὑμῶν
τὰς ἁμαρτίας,
Πραξ. 3,19 Μετανοήσατε, λοιπόν, και γυρίσατε πλησίον στον Θεόν·
πιστεύσατε στον Χριστόν, δια να εξαλειφθούν αι αμαρτίαι σας.
Πραξ. 3,20 ὅπως ἂν ἔλθωσι
καιροὶ ἀναψύξεως ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ
ἀποστείλῃ τὸν προκεχειρισμένον ὑμῖν Χριστὸν
Ἰησοῦν,
Πραξ. 3,20 Και δια να έλθουν εις σας εκ μέρους του Κυρίου καιροί
λυτρώσεως και αναψυχής και να αποστείλη εις σας λυτρωτήν τον Ιησούν Χριστόν,
τον οποίον προ πάντων των αιώνων είχε προορίσει και ως ιδικόν σας Μεσσίαν.
Πραξ. 3,21 ὃν δεῖ οὐρανὸν
μὲν δέξασθαι ἄχρι χρόνων ἀποκαταστάσεως πάντων ὧν ἐλάλησεν
ὁ Θεὸς διὰ στόματος πάντων ἁγίων αὐτοῦ
προφητῶν ἀπ᾿ αἰῶνος.
Πραξ. 3,21 Αυτόν, σύμφωνα με τας προφητείας, πρέπει να τον
υποδεχθή και να τον έχη εκεί εν μέσω του πνευματικού κόσμου ένδοξον ο ουρανός,
έως ότου έλθουν οι προκαθωρισμένοι χρόνοι δια την αποκατάστασιν και ανακαίνισιν
του σύμπαντος, δια τους οποίους χρόνους έχει ομιλήσει ο Θεός με το στόμα όλων
των δια μέσου των αιώνων αγίων προφητών του.
Πραξ. 3,22 Μωϋσῆς μὲν γὰρ
πρὸς τοὺς πατέρας εἶπεν ὅτι προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει
Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν
ὑμῶν ὡς ἐμέ· αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ
πάντα ὅσα ἂν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾶς.
Πραξ. 3,22 Διότι ο μεν Μωϋσής είπε στους προγόνους σας, ότι
προφήτην ωσάν εμέ, νομοθέτην και μεσίτην, θα αναδείξη εις σας Κυριος ο Θεός σας
από τους αδελφούς σας. Αυτόν έχετε καθήκον να υπακούετε εις όλα όσα θα σας
διδάξη.
Πραξ. 3,23 ἔσται δὲ πᾶσα
ψυχή, ἥτις ἐὰν μὴ ἀκούσῃ τοῦ προφήτου
ἐκείνου, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ.
Πραξ. 3,23 Καθε δε ψυχή, η οποία δεν θα υπακούση στον προφήτην
εκείνον, θα εξολοθρευθή ανάμεσα από τον λαόν.
Πραξ. 3,24 καὶ πάντες δὲ
οἱ προφῆται ἀπὸ Σαμουὴλ καὶ τῶν καθεξῆς
ὅσοι ἐλάλησαν, καὶ κατήγγειλαν τὰς ἡμέρας ταύτας.
Πραξ. 3,24 Και όλοι οι προφήται από τον Σαμουήλ και έπειτα, όσοι
εκήρυξαν προς τους προγόνους σας, προανήγγειλαν αυτάς τας ημέρας που ζώμεν
σήμερα.
Πραξ. 3,25 ὑμεῖς ἐστε
υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ τῆς διαθήκης ἧς
διέθετο ὁ Θεὸς πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν,
λέγων πρὸς Ἀβραάμ· καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου ἐνευλογηθήσονται
πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῆς γῆς.
Πραξ. 3,25 Σεις είσθε οι απόγονοι των προφητών και οι κληρονόμοι
της διαθήκης, την οποίαν ο Θεός έκαμε με τους πατέρας σας λέγων προς τον
Αβραάμ· Δια του Μεσσίου, ο οποίος κατά σάρκα θα είναι ιδικός σου απόγονος, θα
ευλογηθούν όλαι αι φυλαί της γης.
Πραξ. 3,26 ὑμῖν πρῶτον
ὁ Θεὸς ἀναστήσας τὸν παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν
ἀπέστειλεν αὐτὸν εὐλογοῦντα ὑμᾶς ἐν
τῷ ἀποστρέφειν ἕκαστον ἀπὸ τῶν πονηριῶν
ὑμῶν.
Πραξ. 3,26 Εις σας πρώτον ο Θεός, αφού ανέστησε τον παίδα του τον
Ιησούν, και τον απέδειξε ως Μεσσίαν, τον έστειλε να σας ευλογή, όταν θα
μετανοήσετε δια τας αμαρτίας σας και ο καθένας σας θα ξεκόβη από τας πονηρίας
σας
Ιω. 2,1 Καὶ τῇ ἡμέρᾳ
τῇ τρίτῃ γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾶ τῆς
Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ·
Ιω. 2,1 Και την τρίτην ημέραν, έπειτα από τα γεγονότα
αυτά, έγινε γάμος εις την Κανά της Γαλιλαίας και ήτο εκεί και η μητέρα του
Ιησού.
Ιω. 2,2 ἐκλήθη δὲ
καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
εἰς τὸν γάμον.
Ιω. 2,2 Προσεκλήθη και ο Ιησούς και οι μαθηταί του στον
γάμον.
Ιω. 2,3 καὶ ὑστερήσαντος
οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν·
οἶνον οὐκ ἔχουσι.
Ιω. 2,3 Επειδή δε έλειψεν ο οίνος, λέγει η μητέρα του
Ιησού προς αυτόν· “οίνον δεν έχουν”.
Ιω. 2,4 λέγει αὐτῇ
ὁ Ἰησοῦς· τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω
ἥκει ἡ ὥρα μου.
Ιω. 2,4 Της λέγει δε ο Ιησούς· “τι κοινόν υπάρχει, ω
γύναι, μεταξύ εμού του Μεσσίου και σου, που με εγέννησες ως άνθρωπον; Δεν ήλθεν
ακόμη η ώρα μου να κάμω θαύματα εμπρός στους ανθρώπους”.
Ιω. 2,5 λέγει ἡ μήτηρ
αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν,
ποιήσατε.
Ιω. 2,5 Η μητέρα του από τον τόνον της φωνής του
εκατάλαβε, ότι θα επραγματοποιούσε την παράκλησίν της και δι' αυτό είπεν στους
υπηρέτας· “ο,τι σας πη κάμετέ το”
Ιω. 2,6 ἦσαν δὲ ἐκεῖ
ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείμεναι κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν
Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς.
Ιω. 2,6 Υπήρχαν δε εκεί εξ λίθινες στάμνες, που σκοπόν
είχαν να χρησιμοποιούνται δια να πλύνωνται, κατά την συνήθειάν των, οι Ιουδαίοι
πριν φάγουν. Καθε μία δε από αυτάς εχωρούσε από δύο η τρεις μετρητάς, δηλαδή 35
έως 54 περίπου κιλά εκάστη.
Ιω. 2,7 λέγει αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς· γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος.
καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω.
Ιω. 2,7 Λεγει εις αυτούς ο Ιησούς· “γεμίσατε τις
στάμνες με νερό”. Και τας εγέμισαν έως επάνω.
Ιω. 2,8 καὶ λέγει αὐτοῖς·
ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ.
καὶ ἤνεγκαν.
Ιω. 2,8 Και έπειτα τους είπε· “βγάλτε τώρα και φέρτε
στον αρχιτρίκλινον, εις αυτόν που επιβλέπει τα του συμποσίου”. Και έφεραν.
Ιω. 2,9 ὡς δὲ ἐγεύσατο
ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον -καὶ
οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν
οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ- φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ
ἀρχιτρίκλινος
Ιω. 2,9 Μολις δε εδοκίμασε ο αρχιτρίκλινος το νερό,
που είχε γίνει κρασί-και δεν εγνώριζε αυτός από που προέρχεται· οι υπηρέται
μόνον εγνώριζαν που είχαν βγάλει το νερό και γεμίσει τις στάμνες-φωνάζει τον
γαμβρόν ο αρχιτρίκλινος
Ιω. 2,10 καὶ λέγει αὐτῷ·
πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι,
καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ
τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι.
Ιω. 2,10 και λέγει εις αυτόν· “κάθε άνθρωπος που κάμνει
τραπέζι βάζει, σύμφωνα με την συνήθειαν που υπάρχει, πρώτα το καλό κρασί και
όταν οι άνθρωποι πιουν μέχρι μέθης, τότε προσφέρει το κατώτερον. Συ όμως
εφύλαξες το εκλεκτό κρασί έως αυτήν την στιγμήν”.
Ιω. 2,11 Ταύτην ἐποίησε
τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν
Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ,
καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
Ιω. 2,11 Αυτό το θαύμα έκαμε ως αρχήν των θαυμάτων του ο
Ιησούς εις την Κανά της Γαλιλαίας και εφανέρωσε το μεγαλείον της θείας εξουσίας
του και επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί του.
