Μια φορά ο Άγιος Πορφύριος βρισκόταν στο Ησυχαστήριο που έφτιαξε στο
Μήλεσι και περπατούσε ανάμεσα στα δέντρα που είχε φυτέψει,
κουβεντιάζοντας διαδοχικά με τους επισκέπτες του.
Ήρθαν τότε μ’ ένα μεγάλο αυτοκίνητο «Μερσεντές» δυο-τρεις καλοντυμένοι
κύριοι και τον πλησίασαν· αλλά επειδή εκείνη την ώρα μιλούσε με κάποιο
άλλο πρόσωπο, περίμεναν σιωπηλά να τελειώσει.
Τότε ο άγιος Γέροντας Πορφύριος άρχισε να διηγείται την εξής ιστορία:
«Ήταν μια φορά στο ψυχιατρείο, στο Δαφνί, ένας άρρωστος που είχε πάρει
έναν κουβά με νερό και μια βούρτσα -απ’ αυτές που βάφουν- κι “έβαφε”
κάποιο τοίχο με το νερό.
»Ένας επισκέπτης που τον κοίταζε, παραξενεύτηκε και τον ρώτησε τι κάνει.
»Ο ασθενής τού απάντησε:
»–Δεν βλέπεις;... Βάφω!...
»Ο “υγιής” χάζευε και τότε ο “ασθενής” πήρε το θάρρος και του ’πιασε την κουβέντα λέγοντάς του τα εξής:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
