Πραξ. 3,11 Κρατοῦντος δὲ
τοῦ ἰαθέντος χωλοῦ τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην
συνέδραμε πρὸς αὐτοὺς πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ
τῇ στοᾷ τῇ καλουμένῃ Σολομῶντος ἔκθαμβοι.
Πραξ. 3,11 Ενώ δε ο θεραπευθείς χωλός ακολουθούσε κατά πόδας τον
Πετρον και τον Ιωάννην και δεν εχωρίζετο καθόλου από αυτούς, έτρεξε προς αυτούς
όλος ο λαός μαζή με πολύν θαυμασμόν και έκπληξιν στο υπόστεγον, που ωνομάζετο
στοά του Σολομώντος.
Πραξ. 3,12 ἰδὼν δὲ
Πέτρος ἀπεκρίνατο πρὸς τὸν λαόν· ἄνδρες Ἰσραηλῖται,
τί θαυμάζετε ἐπὶ τούτῳ, ἢ ἡμῖν τί ἀτενίζετε
ὡς ἰδίᾳ δυνάμει ἢ εὐσεβείᾳ πεποιηκόσι τοῦ
περιπατεῖν αὐτόν;
Πραξ. 3,12 Οταν δε είδε ο Πετρος τον λαόν, έλαβε τον λόγον και
είπε· “άνδρες Ισραηλίται, τι θαυμάζετε, δια το γεγονός αυτό, η διατί έχετε
καρφώσει τα μάτια σας εις ημάς, ως εάν ημείς με την ιδικήν μας δύναμιν η
ευσέβειαν εκάμαμε αυτόν να περιπατή;
Πραξ. 3,13 ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ
καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, ὁ Θεὸς τῶν
πατέρων ἡμῶν, ἐδόξασε τὸν παῖδα αὐτοῦ
Ἰησοῦν· ὃν ὑμεῖς μὲν παρεδώκατε καὶ
ἠρνήσασθε αὐτὸν κατὰ πρόσωπον Πιλάτου, κρίναντος ἐκείνου
ἀπολύειν·
Πραξ. 3,13 Ο Θεός του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ, ο Θεός
των προγόνων μας, εδόξασε τον παίδα αυτού Ιησούν, ο οποίος με την ενανθρώπησίν
του έγινε κατά πάντα υπάκουος στον Πατέρα του, δια την σωτηρίαν των ανθρώπων.
Σεις όμως τον παρεδώκατε στον σταυρικόν θάνατον και τον αρνηθήκατε εμπρός στον
Πιλάτον, όταν εκείνος έκρινε ότι έπρεπε να τον απολύση.
Πραξ. 3,14 ὑμεῖς δὲ
τὸν ἅγιον καὶ δίκαιον ἠρνήσασθε, καὶ ᾐτήσασθε
ἄνδρα φονέα χαρισθῆναι ὑμῖν,
Πραξ. 3,14 Σεις όμως αντιθέτως προς τον Πιλάτον αρνηθήκατε τον
απολύτως άγιον και δίκαιον, τον Ιησούν, και εζητήσατε να σας χαρισθή ένας
φονιάς.
Πραξ. 3,15 τὸν δὲ ἀρχηγὸν
τῆς ζωῆς ἀπεκτείνατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν
ἐκ νεκρῶν, οὗ ἡμεῖς μάρτυρές ἐσμεν.
Πραξ. 3,15 Αυτόν δε, ο οποίος είναι αρχηγός και χορηγός της
ζωής, τον εφονεύσατε. Ο Θεός όμως τον ανέστησε εκ νεκρών και του γεγονότος
αυτού ημείς οι Απόστολοί του είμεθα οι αυτόπται μάρτυρες.
Πραξ. 3,16 καὶ ἐπὶ
τῇ πίστει τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ τοῦτον, ὃν
θεωρεῖτε καὶ οἴδατε, ἐστερέωσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
καὶ ἡ πίστις ἡ δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτῷ
τὴν ὁλοκληρίαν ταύτην ἀπέναντι πάντων ὑμῶν.
Πραξ. 3,16 Και αυτή η πίστις μας στο όνομα αυτού εστερέωσε εις
τα πόδια του τούτον τον άνθρωπον, τον οποίον βλέπετε υγιή και εγνωρίζατε καλά
ότι ήτο προηγουμένως χωλός. Η πίστις, η οποία προέρχεται από αυτόν και
αναφέρεται εις αυτόν, έδωσε στον τέως χωλόν πλήρη και τελείαν την θεραπείαν
εμπρός εις τα μάτια όλων.
Ιω. 3,22 Μετὰ ταῦτα
ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ
διέτριβε μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν.
Ιω. 3,22 Υστερα από αυτά, που συνέβησαν εις τα Ιεροσόλυμα,
ήλθεν ο Ιησούς και οι μαθηταί του εις την άλλην περιοχήν της Ιουδαίας και εκεί
έμενε μαζή τους και εβάπτιζε δια μέσω αυτών εκείνους που ήρχοντο με την
διάθεσιν να πιστεύσουν εις αυτόν.
Ιω. 3,23 ἦν δὲ καὶ
Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ
Σαλείμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ
παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο·
Ιω. 3,23 Ο δε Ιωάννης εβάπτιζε τότε εις την πηγήν Αινών,
πλησίον της πόλεως Σαλείμ, διότι εκεί ήσαν πολλά ύδατα, και ήρχοντο άνθρωποι
και εβαπτίζοντο.
Ιω. 3,24 οὔπω γὰρ
ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ Ἰωάννης.
Ιω. 3,24 Δεν είχε δε ακόμη συλληφθή και φυλακισθή από τον
Ηρώδην ο Ιωάννης.
Ιω. 3,25 Ἐγένετο οὖν
ζήτησις ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου
περὶ καθαρισμοῦ.
Ιω. 3,25 Εγινε λοιπόν συζήτησις από τους μαθητάς του
Ιωάννου με κάποιον Ιουδαίον δια τον καθαρισμόν, τον οποίον το βάπτισμα των
μαθητών του Χριστού και το βάπτισμα του Ιωάννου έδιδεν στους ανθρώπους.
Ιω. 3 ,26 καὶ ἦλθον
πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπον αὐτῷ·
ῥαββί, ὃς ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου,
ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται
πρὸς αὐτόν.
Ιω. 3,26 Και ήλθαν προς τον Ιωάννην οι μαθηταί του μαζή με
τον Ιουδαίον και του είπαν· “διδάσκαλε, αυτός, που ήτο μαζή σου πέραν από τον
Ιορδάνην και δια τον οποίον συ εμαρτύρησες και εβεβαίωσες περί της αποστολής
του στους ανθρώπους, κύτταξε βαπτίζει τώρα και όλοι πηγαίνουν εις αυτόν”.
Ιω. 3,27 ἀπεκρίθη Ἰωάννης
καὶ εἶπεν· οὐ δύναται ἄνθρωπος λαμβάνειν οὐδέν,
ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ.
Ιω. 3,27 Απεκρίθη ο Ιωάννης και είπε· “τίποτε δεν ημπορεί
να πάρη ο άνθρωπος εάν δεν του έχη δοθή από τον ουρανόν.
Ιω. 3,28 αὐτοὶ ὑμεῖς
μοι μαρτυρεῖτε ὅτι εἶπον· οὐκ εἰμὶ ἐγὼ
ὁ Χριστός, ἀλλ᾿ ὅτι ἀπεσταλμένος εἰμὶ
ἔμπροσθεν ἐκείνου.
Ιω. 3,28 Σεις, άλωστε, οι ίδιοι που με ηκούσατε,
επιβεβαιώνετε ότι εγώ είπα· Δεν είμαι εγώ ο Χριστός, αλλ' ότι εγώ είμαι
απεσταλμένος από τον Θεόν ενωρίτερα από εκείνον, δια να προπαρασκευάσω τους
ανθρώπους.
Ιω. 3,29 ὁ ἔχων τὴν
νύμφην νυμφίος ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ
ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρει
διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου. αὕτη οὖν ἡ
χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται.
Ιω. 3,29 Επειτα δε μη λησμονείτε ότι αυτός που έλαβε και
έχει την νύμφην είναι ο νυμφίος, ο δε φίλος του νυμφίου, ο οποίος κατά τον
γάμον στέκεται κοντά εις αυτόν και τον ακούει, χαίρει παρά πολύ δια τα λόγια,
με τα οποία ο νυμφίος εκδηλώνει την χαράν του. Αυτή, λοιπόν, είναι η ιδική μου
χαρά, να βλέπω τον νυμφίον ευχαριστημένον και η οποία χαρά μου είναι πλήρης και
τελεία. (Ο Χριστός είναι ο νυμφίος, νύμφη η Εκκλησία. Χαίρω βαθύτατα, διότι
βλέπω τους ανθρώπους, που θα ενταχθούν εις την Εκκλησίαν του, να τον
ακολουθούν).
Ιω. 3,30 ἐκεῖνον
δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.
Ιω. 3,30 Εκείνος πρέπει να αυξάνη, εγώ δε, ο πρόδρομός
του, να μικραίνω, ώστε όλοι πλέον να ακολουθούν εκείνον και όχι εμέ.
Ιω. 3,31 ὁ ἄνωθεν
ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστίν. ὁ ὢν ἐκ τῆς
γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστι καὶ ἐκ τῆς
γῆς λαλεῖ· ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος
ἐπάνω πάντων ἐστί,
Ιω. 3,31 Εκείνος που έρχεται από τον ουρανόν, δηλαδή ο
Χριστός, είναι επάνω από όλους. Εκείνος δε που είναι από την γην, όπως είμαι
εγώ, από γονείς που είναι επίσης της γης, ομιλεί περί του θελήματος και των έργων
του Θεού, σαν άνθρωπος εκ της γης, δηλαδή ατελώς. Εκείνος όμως που έρχεται από
τον ουρανόν είναι ανώτερος από όλους.
Ιω. 3,32 καὶ ὃ ἑώρακε
καὶ ἤκουσε, τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ τὴν
μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει.
Ιω. 3,32 Και αυτό που είδε και ήκουσε και το γνωρίζει
άριστα και κάλλιστα, αυτό και με απόλυτον βεβαιότητα και σαφήνειαν κηρύσσει.
Αλλά την μαρτυρίαν αυτού ολίγοι την δέχονται.
Ιω. 3,33 ὁ λαβὼν
αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισεν ὅτι ὁ Θεὸς
ἀληθής ἐστιν.
Ιω. 3,33 Εκείνος δε που επίστευσε και εδέχθη αυτήν την
διδασκαλίαν, αυτός έβαλε την σφραγίδα του και υπέγραψε με το όνομά του τους
λόγους του Υιού και απεσταλμένου του Θεού και επεβεβαίωσε έτσι ότι ο Θεός είναι
πάντοτε αληθινός.
